وانگ ژی‌یوآن گفت: «این نشان می‌دهد که ملت چین در آستانه بیداری است و نیروهای شیطانی کمونیست که در چین ریشه دوانده‌اند در آستانه فروپاشی هستند.»
هزاران تمرین‌کننده فالون گونگ در روز ۱۹ آوریل در محله فلاشینگ نیویورک راهپیمایی کردند تا سالگرد یکی از رویدادهای مهم چین را گرامی بدارند و از ۴۴۰ میلیون نفری که از حزب کمونیست چین خارج شدند حمایت کنند.
این رویداد در آستانه روز ۲۵ آوریل در منطقه کوئینز در شهر نیویورک برگزار شد. ۲۶ سال پیش در چنین روزی ۱۰ هزار تمرین‌کننده فالون گونگ در اعتراضی خودجوش و مسالمت‌آمیز در مقر دولت مرکزی در پکن خواستار آن شدند که اجازه تمرین داشته باشند.
درخواست آزادی برای تمرین مورد قبول رژیم قرار نگرفت و حزب کمونیست چین در ۲۰ ژوئیه ۱۹۹۹ به آزار و اذیت شدید تمرین‌کنندگان فالون گونگ روی آورد.
فالون گونگ که با نام فالون دافا هم شناخته می‌شود، تمرینی معنوی براساس سه اصل حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری است و پنج تمرین مراقبه‌ای نیز دارد. این تمرین در اوایل دهه ۱۹۹۰ به مردم معرفی شد و با تبلیغات کلامی به‌طور گسترده محبوبیت پیدا کرد. برآورد رسمی دولت نشان می‌داد که از هر ۱۳ چینی یک نفر جزو تمرین‌کنندگان فالون گونگ است.
در واکنش به آزار و شکنجه فالون گونگ به دست حزب کمونیست چین و تبلیغات حزب درباره این تمرین، اپک تایمز کتاب «نُه شرح و تفسیر درباره حزب کمونیست» را در سال ۲۰۰۴ به زبان چینی منتشر کرد تا به شفاف‌سازی درباره بدگویی از فالون گونگ کمک کند. این امر باعث شکل‌گیری جنبش جهانی و پرتال آنلاین «خروج از حزب کمونیست چین» شد که به‌موجب آن، چینی‌ها از حزب کمونیست چین و نهادهای وابسته به آن خارج شدند. تعداد این افراد در حال حاضر بیش از ۴۴۰ میلیون نفر است.
وانگ ژی‌یوآن، رئیس مرکز خدمات جهانی برای خروج از حزب کمونیست چین و رئیس سازمان جهانی بررسی آزار و شکنجه فالون گونگ، در تجمع روز ۱۹ آوریل گفت: «این تجمع نشان می‌دهد که ملت چین در آستانه بیداری است و نیروهای شیطانی کمونیست که در چین ریشه دوانده‌اند در آستانه فروپاشی هستند. این تجمع تاریخ‌ساز خواهد شد.»
به گفته سازمان‌دهندگان، بیش از ۳ هزار نفر در این تجمع شرکت کردند.
بعضی از تمرین‌کنندگان فالون گونگ که در تجمع تاریخی روز ۲۵ آوریل شرکت کرده بودند، ماجرای خود را روایت کردند، ۲۷ نفر مدرک رسمی خروج از حزب کمونیست چین را دریافت کردند و مدافعان حقوق بشر به ایراد سخنرانی پرداختند.
ژانگ اِرپینگ، سخنگوی مرکز اطلاعات فالون دافا، مارتا فلورس-وازکز، رهبر منطقه‌ای تجمعات ایالت نیویورک در فلاشینگ، جکی فیلیپس، کارآفرین و سخنران بین‌المللی، وی لیبین، مدیر ائتلاف دموکراسی و حقوق بشر چین در نیویورک، رن گوآکسین، از تجمع‌کنندگان روز ۲۵ آوریل، ژانگ گوئینگ، شاهد عینی وقایعی که به این تجمع انجامید، و آن کیانگ، از افراد خارج‌شده از حزب کمونیست چین، از جمله کسانی بودند که در این تجمع سخنرانی کردند.
این تجمع درحالی برگزار شد که پیش‌تر شاهد راهپیمایی، اجرای گروه موسیقی، رقص اژدها، تمرین مراقبه تمرین‌کنندگان فالون گونگ و به اهتزاز درآمدن ده‌ها بنر و پرچم، اجرای درام و غیره بودیم. اپک تایمز نیز که موارد نقض حقوق بشر در چین را به‌طور گسترده پوشش می‌دهد، در این راهپیمایی حضور پیدا کرد.
در روز ۲۵ آوریل چه اتفاقی رخ داد؟
در یکشنبه آفتابیِ ۲۵ آوریل ۱۹۹۹، بیش از ۱۰ هزار تمرین‌کننده فالون گونگ در مقابل ژونگنانهای، مقر رهبری ارشد رژیم و شورای دولتی پکن، دست به تجمع زدند.
حزب کمونیست چین این تجمع گسترده را دستاویزی برای آزار و اذیت فالون گونگ در سراسر کشور قرار داد، اما حرف‌های تمرین‌کنندگان فالون گونگ و شواهد موجود نشان می‌دهند که این تجمع آرام و مسالمت‌آمیز بوده و برای طرح خواسته تمرین‌کنندگان برگزار شده است.
رن گوآکسین، که در پکن متولد و بزرگ شده است، تمرین فالون گونگ را در سال ۱۹۹۸ آغاز کرد. رن در این تجمع گفت که دسته بزرگی از تمرین‌کنندگان فالون گونگ در آن روزها در فضاهای عمومی مانند پارک‌ها و میدان‌های سراسر شهر مراقبه می‌کردند.
رن افزود: «اما فضا در سال ۱۹۹۹ ناگهان متشنج شد. گزارش‌هایی در ماه مارس و آوریل درخصوص آزار و اذیت تمرین‌کنندگان فالون گونگ منتشر شد. در روز ۲۴ آوریل حادثه‌ای ناگوار در تیانجین درحوالی پکن رخ داد که در آن نیروهای پلیس بیش از ۴۰ تمرین‌کننده فالون گونگ را مورد ضرب‌و‌شتم قرار دادند و آن‌ها را به‌طور غیرقانونی بازداشت کردند.»
رن از تمرین‌کنندگان فالون گونگ که در پارک با آن‌ها مراقبه می‌کرد شنید که پلیس به آن‌ها گفته بود که تنها راه تجدیدنظر درخصوص بازداشتی‌ها این است که وضعیت خود را به گوش دولت مرکزی برسانند و تمرین‌کنندگان نیز صرفاً چنین قصدی داشتند.
رن با توجه به تجربه قتل‌عام میدان تیان‌آن‌من در سال ۱۹۸۹ نسبت به درگیر شدن با رژیم تردید داشت، اما دوست نداشت منفعل بماند.
رن در این تجمع گفت: «من هم جزو تمرین‌کنندگان فالون گونگ هستم. از نظر جسمی و ذهنی از تمرین فالون دافا سود برده‌ام. انگار زندگی دوباره‌ای نصیبم شده و از وضعیت مأیوس‌کننده بیماری‌ام خلاص شده‌ام. اگر بی‌دلیل بازداشت می‌شدم، امیدوار می‌بودم که بقیه تمرین‌کنندگان به کمک من بیایند.»
رن و یک تمرین‌کننده فالون گونگ فردایِ آن روز با اتوبوس به اداره مکاتبات و ارتباطات شورای دولتی مراجعه کردند. به این فکر می‌کرد که بعد از خروج از ایستگاه از مردم آدرس بپرسد، اما وقتی از پیچِ خیابان گذشت، دید افراد زیادی آن‌جا هستند. مأموران پلیس آن‌ها را در پیاده‌رو به صف کرده بودند که باعث شد در سرتاسر ژونگنانهای صف تشکیل دهند.
رن در این تجمع گفت: «آن لحظه اندکی بهت‌زده بودم. آیا اداره مکاتبات و ارتباطات شورای دولتی داخل ژونگنانهای است؟» بعداً متوجه شد که رژیم قصد داشت از این تجمع عکس‌برداری کند و به دروغ بگوید که مردم در مقر دولت دست به شورش زده‌اند.
به گفته رن، درحوالی ساعت ۸ صبح خبر آمد که ژو رانگ‌جی، نخست‌وزیر وقت چین، چند تن از نمایندگان خود را برای صحبت با تمرین‌کنندگان فالون گونگ به آن‌جا می‌فرستد.
رن گفت: «همه در این تجمع ساکت بودند. بعضی از تمرین‌کنندگان که در ردیف اول ایستاده بودند، کتاب‌های فالون دافا را می‌خواندند و بعضی از تمرین‌کنندگان در ردیف عقب مشغولِ انجام تمرینات بودند. سالمندان، که دیگر نایِ ایستادن نداشتند، روی زمین نشستند تا اندکی استراحت کنند. تعداد تجمع‌کنندگان از ۱۰ هزار نفر گذشت و این تجمع یک روزِ تمام به طول انجامید، اما مردم از اول تا آخر هیچ شعاری ندادند و هیچ بنری به دست نگرفتند، هیچ‌کس سخنرانی نکرد، هیچ‌کس اعلامیه پخش نکرد، هیچ‌کس صدای بلندی از خود درنیاورد و رفتار نامتعارفی از هیچ‌کس سر نزد.»
رن درحوالی ساعت ۹ شب به فروشگاهی در آن حوالی رفت تا با خانه تماس بگیرد و جویای احوال خانواده‌اش شود، اما در مسیر بازگشت دید که تمرین‌کنندگان متفرق شده‌اند، زیرا پلیس اعلام کرده بود که ۴۰ تمرین‌کننده فالون گونگ آزاد می‌شوند و دولت پس از بررسی اوضاع به قضایای دیگر رسیدگی خواهد کرد.
ده‌هاهزار تمرین‌کننده فالون گونگ با رعایت نظم متفرق شدند. از سرعت، نظم و بی‌نقص بودن آن صحنه بهت‌زده شدم. باورکردنی نبود. چطور ممکن بود آن همه آدم در مدتی کوتاه متفرق شوند؟ حتی ته‌سیگارهایی را که مأموران پلیس روی زمین انداخته بودند، جمع کردند. یک تکه کاغذ هم روی زمین نمانده بود.
روایت رن مشابه روایت دیگر افرادی است که درباره آن روز صحبت کرده‌اند.
۲۴ آوریل سال ۱۹۹۹
ژانگ گوئینگ، که پزشک است، در این تجمع گفت که در دانشگاه تیانجین درس می‌خواند و از نزدیک شاهد بود که ۴۵ تمرین‌کننده فالون گونگ در روز ۲۴ آوریل بازداشت شدند.
متعاقب آن‌که یک مقاله توهین‌آمیز درباره فالون گونگ از ۲۱ تا ۲۳ آوریل در نشریه دانشگاه تیانجین منتشر شد، تمرین‌کنندگان فالون گونگ به تحریریه نشریه مراجعه کردند تا در روز ۲۳ آوریل با آن‌ها ملاقات کنند. ژانگ هم بین آن‌ها بود.
ژانگ گفت: «هیچ‌کس شعار نمی‌داد و صدای بلندی از کسی شنیده نمی‌شد. آن‌ها بی‌سر‌و‌صدا منتظر بودند تا کارکنان تحریریه را ملاقات کنند. حوالی ساعت ۶ عصر، مدیریت بخش آموزش از طریق بلندگو شروع به داد و فریاد کرد و از ما خواست که آن‌جا را ترک کنیم و افزود که در غیر این‌صورت با تبعات آن مواجه خواهیم شد.»
یکی از مقامات حزب کمونیست چین نیز در آن روز در دانشگاه حضور داشت. ژانگ گفت که وقتی مقام مربوطه با ماشین از آن‌جا رفت، دسته بزرگی از مأموران ضدشورش به سمت تمرین‌کنندگان رفتند و در این بین انبوهی از مردم را هل می‌دادند.
ژانگ گفت: «مأموران پلیس بدون توجه به پیر و جوان و زن و کودک، همه را مورد ضرب‌و‌شتم قرار دادند. آن‌ها یک خانم مسن شصت‌ساله را که موی خاکستری داشت، هل دادند و به‌شدت کتک زدند. خانم مسن بعد از مدتی از حال رفت. چهار مأمور پلیس یک خانم مسن دیگر را از جمعیت بیرون کشیدند. دو نفر پاها و دو نفر دیگر دست‌های او را گرفته بودند و پشت برهنه‌اش را روی زمین می‌کشیدند. او را در کل مسیر روی زمین کشیدند و از دانشگاه بیرون انداختند.»
ژانگ گفت که تمرین‌کنندگان فالون گونگ براساس اصول حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری زندگی می‌کنند. از این‌رو، در مواجهه با خشونت مأموران با آرامشِ تمام به آن‌ها توضیح دادند که چرا آن‌جا هستند و سعی کردند آن‌ها را متقاعد کنند که خوب رفتار کنند. خشونت ادامه پیدا کرد. ژانگ مرد جوانی را به خاطر آورد که پس از ضرب‌و‌شتم یک زن جوان وارد میدان شد. پلیس صورتش را به دیوار کوبید. با این‌حال، رسانه‌های دولتی چین گزارش دادند که هیچ‌کس مورد ضرب‌و‌شتم قرار نگرفته و کسی بازداشت نشده است.
ژانگ گفت که بعداً متوجه شدند درمجموع ۴۵ تمرین‌کننده فالون گونگ بدون هیچ دلیلی بازداشت شده‌اند. او و دیگر تمرین‌کنندگان به شهرداری تیانجین مراجعه کردند و در آن‌جا خواستار آزادی بازداشتی‌ها شدند. در شهرداری به آن‌ها گفتند «به پکن بروید» و از شورای دولتی درخواست کنید.
خروج از حزب کمونیست چین
آن کیانگ در ژوئیه ۲۰۲۳ به‌عنوان پناهجو به آمریکا آمد. او که حزب کمونیست چین را ترک کرده بود، در تجمع گفت که دلایل خود را به اشتراک می‌گذارد.
آن گفت: «در اوایل دوران دانشجویی‌ام به دست حزب کمونیست شستشوی مغزی شدم. به من یاد دادند که چین بدون حزب کمونیست وجود خارجی نخواهد داشت و این‌که ما وارثانِ کمونیسم هستیم.»
وقتی در مقطع ابتدایی بود، با یک تمرین‌کننده فالون گونگ آشنا شد. پیرزنی در مسیر مدرسه تا خانه ظاهر شد و سی‌دی کوچکی را در دستان او قرار داد.
او گفت: «روی سی‌دی عبارت «فری‌گیت» حک شده بود.» نرم‌افزاری بود که به کاربران اینترنت اجازه می‌داد سانسور اینترنتی حزب کمونیست چین را دور بزنند. او افزود که «این نرم‌افزار باعث شد که از تاریخ خونین حزب کمونیست چین مطلع شوم؛ از جمله قحطی بزرگ و دیگر رویدادهای مهمی که رژیم به واسطه آن‌ها باعث مرگ ده‌ها میلیون نفر شده و بعد همه‌شان را بلای طبیعی خوانده و لاپوشانی کرده بود.»
به گفته آن، مردم چین نه‌تنها به دست حزب کمونیست چین مورد ضرب‌و‌شتم فیزیکی قرار می‌گرفتند، بلکه شستشوی مغزی هم می‌شدند. برای نمونه، حزب کمونیست علیه کشورهای دیگر مانند آمریکا و ژاپن نفرت‌پراکنی می‌کرد، آن هم بعد از آن‌که این کشورها کمک‌های مختلفی به چین کرده بودند.
او گفت: «افراد مهربان تحت حاکمیت حزب کمونیست چین مورد ظلم قرار گرفته‌اند، اما افراد شرور در آسایش کامل هستند. عمه‌ام چند سال پیش گفت که زمانی یک خواهر داشتم که وقتی خیلی کوچک بود، مجبور شدیم او را به دلیل سیاست‌های تنظیم خانواده حزب کمونیست چین واگذار کنیم. حالا دیگر نمی‌توانم پیدایش کنم. حزب کمونیست چین خانواده ما را نابود کرد.»
«در جریان همه‌گیری با قرنطینه مواجه شدیم. در اتاقم حبس شده بودم و نزدیک بود از گرسنگی بمیرم. برای پناهندگی به آمریکا آمدم و آن‌ها برای تهدید پدر و اعضای خانواده‌ام به خانه ما مراجعه کردند.»
وانگ از تمام کسانی که عضو حزب کمونیست چین و نهادهای وابسته به آن هستند می‌خواهد که از این نهادها خارج شوند. وانگ ریاست سازمان جهانی بررسی آزار و اذیت فالون گونگ را در آمریکا برعهده دارد. این سازمان با هدف تحقیق درباره آزار و اذیت فالون گونگ تشکیل شده و تا ژوئن ۲۰۲۳ بیش از ۶۰۰ گزارش منتشر کرده است.
وانگ گفت که تجمع روز ۲۵ آوریل نمونه‌ای بارز از واکنش تمرین‌کنندگان فالون گونگ در مواجهه با آزار و اذیت دیرینه این گروه بوده است.
«هربار انسان‌ها در طول تاریخ با ظلم و ستمِ یک دولت مستبد مواجه شدند، به پا خاستند و برای پایان دادن به استبداد به خشونت متوسل شدند، یا در سکوت تاب آوردند و به ظالم اجازه دادند که آن‌ها را نیست و نابود کند.»
وانگ افزود: «تمرین‌کنندگان فالون دافا در مواجهه با آزار و اذیت وحشیانه حزب کمونیست نه با توسل به خشونت مقاومت کردند و نه در سکوت تاب آوردند. آن‌ها تلاش کردند که حقیقت را افشا کنند، ظالمان را رسوا کرده و تمام انسان‌ها را از خطر نجات دهند.»
