زمانی‌که دامون نوتو، پزشک و سخنگوی گروه پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن، به دور دنیا سفر کرده و با مقامات دولتی و سیاستمداران درباره سوءاستفاده از برداشت اعضای بدن در چین صحبت کردهاست، بدون هیچ تردیدی این پرسش را مطرح می‌کند: “خوب، ایالات متحده دراین خصوص دست به چه اقدامی زده است؟”
پاسخ این سؤال این است که به‌طورکلی تاکنون اقدام چندانی صورت نگرفته است.
در طی هفت سال شواهدی به‌دست آمده است که براساس آنها، حزب کمونیست چین برای دستیابی به سود سرشار، از طریق شبکهای از نیروهای امنیتی، اردوگاه‌های کار سخت، و دستگاه محکم و یکپارچه پزشکی – نظامی خود، اقدام به درآوردن اعضای بدن زندانیان عقیدتی کرده و آنها را برای فروش دراختیار چینی‌های ثروتمند گذاشته است. اکثریت این زندانیان، تمرین‌کنندگان فالون گونگ هستند. فالون گونگ، روشی سنتی و معنوی است که در چین تحت آزار و شکنجه قرار دارد.
“اکنون زمان حساس و مهمی برای ایالات متحده می‌باشد تا دست به اقدام عملی بزند.”
دکتر دامون نوتو، سخنگوی پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن
قطعنامه‌ای به پیشنهاد دونفر از اعضای مجلس شورای ایالات متحده به نام‌های ایلنا رز و رابرت اندروز، یعنی قطعنامه ۲۸۱ مجلس شورا صادر شد که قرار است، ایالات متحده را در موقعیتی قرار دهد تا موضعی مخالف با این شیوه‌ها اتخاذ نماید. این قطعنامه ” ابراز نگرانی می‌کند از اینکه در جمهوری خلق چین، به‌طور سیستماتیک و از طریق کانال‌های حکومتی، اعضای بدن زندانیان عقیدتی بدون رضایت آنها برداشته می‌شود. شمار زیادی از این زندانیان تمرین‌کنندگان فالون گونگ هستند که به‌خاطر اعتقادات معنوی خود محکوم به حبس شدند.”
اگر این قطعنامه به تصویب برسد، میتواند تاثیر گسترده و فراگیری را دربر داشته باشد که به واسطه آن، برای افشا و توقف سوءاستفاده از اعمال جراحی پیوند اعضا در چین، در سراسر دنیا تلاش‌هایی حمایت‌گرانه صورت گیرد.
دکتر نوتو در پاسخ به سؤال یک گزارشگر در نشست اخیر در واشنگتن دی سی که توسط گروه پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضا برگزار شد، اظهار داشت که، “این حمایت‌ها باعث می‌شود که پنهان‌کردن مسائل مربوطه امکان‌پذیر نباشد.” وی گفت، “برای پزشکان این موضوع بسیار مهم است که جهان چگونه این مسائل را درک می‌کند. این درک بسیار اثرگذار می‌باشد.”
وی درادامه افزود، “ما در مرحله‌ای هستیم که لازم است دست به عمل بزنیم. اکنون زمان حساس و مهمی برای ایالات متحده می‌باشد تا دست به اقدام عملی بزند.” اطلاعات و مستندات به حد کافی دردست است که ثابت می‌کند زمان اقدام عملی فرا رسیده است.”
حامیانی که درطول این هفت سال به دنبال معطوف‌کردن توجهات به سمت این موضوع بوده‌اند احساس می‌کنند که پاسخ بقیه دنیا، مخصوصاً با توجه به گستره قساوتی که در این موضوع وجود دارد، سست و ضعیف بوده است.
فشارهای محسوس و نامحسوس از طرف جمهوری خلق چین بر آنها، استفاده از شهرت چین در زورگویی نسبت به منتقدان و تحت فشارگذاشتن آنها در سطح بین‌المللی، و جذابیت و وسوسه تجارت با این کشور که اخیراً به رشد اقتصادی بسیار سریع در سطح جهان دست یافته است، دلائلی هستند که باعث می‌شوند بسیاری از دولت‌ها دست به اقدامات بزرگ‌تر یا علنی‌تر نزنند.
آنها می‌گویند که، داستان‌های هولناک، داستان‌های علمی تخیلی مثل برداشت اعضای بدن به‌صورت زیرزمینی و مخفیانه تحت نظارت حکومت چین، با موضوع ارتقا و درخشش چین در سیستم بین‌المللی هماهنگی و همخوانی ندارد.
قطعنامه مجلس نمایندگان یک جریان جهانی است که نسبت به سوءاستفاده از برداشت اعضای بدن در چین واکنش نشان داده و دولت ایالات متحده را در کنار سایر کشورها قرار می‌دهد که سعی کرده‌اند با استفاده از قانون به برخی از شیوه‌ها برای مبارزه با این مشکل متوسل شوند.
در اسرائیل، به عنوان مثال، در سال ۲۰۰۸ قانونی درخصوص پیوند اعضا به تصویب رسید که براساس آن اگر شهروندی عضوی را دریافت نماید که به‌صورت قاچاق تهیه شده باشد، شرکت‌های بیمه مجاز به ارائه مراقبت‌های پزشکی به آنها نخواهند بود.
در مالزی لایحه‌ای در خصوص پیوند اعضا به صورت پیش‌نویش ارائه شده که براساس آن کسانی که در خارج از کشور عمل پیوند اعضا را انجام دادند، از یارانه داروهای ضد پس‌زدن عضو محروم می‌شوند. این امر باعث می‌شود که دریافت اعضای بدن از چین با استفاده از انگیزه‌های مالی به‌طور مستقیم متوقف گردد.
یکی از نمایندگان مجلس در نیو ساوس ولز، که پرجمعیت‌ترین ایالت استرالیا محسوب می‌شود، قانونی را پیشنهاد داد که برمبنای آن سفر به منظور پیوند اعضا غیرقانونی قلمداد می‌شود؛ بلژیک، بریتانیا، اسپانیا، تایوان، و سایر کشورها نیز به همین منظور، اقدام به تصویب قانون کردند.
اما بیماران در ایالات متحده، همچنان برای تهیه عضو پیوندی به چین سفر می‌کنند، و ایالات متحده به تعلیم پزشکان چینی درزمینه پیوند اعضا ادامه می‌دهد؛ بدون اینکه به آنها هشدار دهد که نباید این مهارت‌ها را برای برداشت اعضای بدن زندانیان محکوم به اعدام مورد استفاده قرار دهند. پس از افشای حقایق مربوط به برداشت اعضای بدن، دو بیمارستان در کوئیزلند، ایالتی در شمال استرالیا در سال ۲۰۰۶ آموزش پزشکان چینی را ممنوع کردند.
جیان‌چائو سو که پزشک، دارای درجه دکترا، دستیار نفرولوژی در دانشکده داروسازی مانت سینای می‌باشد، طی نشست گروه پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضا در ۱۹ ژوئیه اظهار داشت که، یک صدای قدرتمند برخاسته از اخلاق میتواند به‌طور قابل‌ملاحظه‌ای کمک کند تا همانطور که در قطعنامه ۲۸۱ عنوان شده است، هشدار دهد که ” کشتار زندانیان مذهبی یا سیاسی، به منظور فروش اعضای بدن آنها خشونتی فاحش و غیرقابل تحمل در نقض بنیادین حق حیات یک انسان است.” این قطعنامه پس از اینکه به حد کافی از حامیانی مشترک برخوردار شود، متن نهایی لایحه آن تهیه شده و سپس جهت رأی‌گیری به صحن مجلس معرفی می‌شود.
این قطعنامه شامل برخی اقدامات پیشنهادی می‌باشد؛ مانند “تحقیق کامل و شفاف” توسط وزارت امور خارجه در خصوص اعمال جراحی پیوند اعضا در چین، و هشدار‌نامه مسافرتی برای شهروندان ایالات متحده که جهت پیوند عضو به چین سفر می‌کنند، مبنی براین‌که، احتمالاً اعضای پیوندی از زندانیان عقیدتی برداشته شده است.
دکتر نوتو بیان کرد که، “همه می‌خواهند بدانند که کنگره امریکا دراین خصوص درحال انجام چه کاری است و مجلس سنا می‌خواهد چه کاری انجام دهد.” وی افزود، “وقتی امریکا دراین خصوص دست به حرکتی بزند، برای سایر کشورها آسان‌تر خواهد بود که اقدام به عمل نمایند. سازمان‌های پزشکی نیز آسان‌تر دست‌به‌کار می‌شوند… جای پای محکمی پیدا می‌کنند تا قوانینی را به تصویب رسانده و چین را تحت فشار قرار دهند.”
اپک تایمز در ۳۵ کشور و به ۲۱ زبان منتشر می‌شود.
