آزار و اذیت روش معنوی فالون گونگ (یا فالون دافا) توسط رژیم چین هنوز ادامه دارد. وب سایت اطلاع‌رسانی مینگهویی که به جمعآوری اطلاعات از تمرینکنندگان فالون دافا و اعضای خانوادهشان میپردازد، در گزارش سال ۲۰۱۴خود، مرگ ۹۱ نفر براثر شکنجه، ۶۴۱۵ بازداشت بدون محاکمه و تعداد ۹۸۳ محاکمهی عقیدتی را تأیید کرد.
باتوجه به سانسور اطلاعاتی فالون گونگ، انتظار میرود رقم واقعی خیلی بیشتر باشد.
در سال ۲۰۱۴، حداقل ۶۴۱۵ نفر از تمرینکنندگان فالون دافا در ۳۰ استان و ناحیه در چین، بدون محاکمه، تنها بهخاطر اعتقاداتشان بازداشت شده‌اند؛ که این رقم ۲۹.۸ درصد بیشتر از ۴۹۴۲ نفری است که براساس گزارشهای سایت مینگهویی در سال ۲۰۱۳ بازداشت شده‌اند.
بسیاری از تمرینکنندگان بازداشت شدهی فالون دافا در زمان بازداشت مورد شکنجه قرار گرفتند. از برخی اخاذی شده، برخی مورد شستوشوی مغزی قرار گرفتند و از برخی آزمایش خون گرفته شده که احتمال میرود برای آمادهسازی آن‌ها برای برداشت اعضای بدنشان بوده باشد.
دراین گزارش آمده است، در سال ۲۰۱۴، حداقل ۹۸۳ تمرین کنندهی فالون دافا در ۲۹ استان و ناحیه در چین محاکمه شده‌اند که این رقم ۲۳.۵ درصد بیش از سال ۲۰۱۳ بوده است.
از ۹۸۳ محاکمه در سال گذشته، حداقل ۶۵ نفر از آن‌ها به بیشاز ۷ سال حبس محکوم شده‌اند که بالاترین حبس به ۱۲ سال میرسد. اکثر آن‌ها براساس مادهی ۳۰۰ قانون جزا متهم شده‌اند؛ قانونی مبهم که حتی در آن اشاره به فالون گونگ (فالون دافا) نشده و بهطور عادی تمرین روشهای معنوی را جرم دانسته است.
«جرم» واقعی تمرینکنندگان – جرمی که مورد توجه نیروهای امنیتی است- انجام عملی بهنام «روشنگری حقیقت» است. تمرینکنندگان فالون دافا در انتشار اطلاعات به مردم سرزمین اصلی چین درخصوص چگونگی آزار و شکنجهی آن‌ها توسط رژیم چین و معرفی فالون دافا شناخته شده‌اند.
هنگامی که وکلای متهمان موفق به دفاع از تمرینکنندگان فالون دافا در دادگاه میشوند-حرکتی که رژیم سعی در ممانعت از آن دارد- اساساً این اتهامات و این دادگاهها غیرقانونی و مغایر با قانون اساسی توصیف میشود. حزب کمونیست چین اغلب مانع صحبت وکلای مدافع تمرینکنندگان فالون گونگ در دادگاه میشود و آن‌ها را بهطور غیرقانونی بازداشت کرده و مجوز وکلالت آن‌ها را باطل میکند.
این گزارش می‌گوید، بسیاری از این دادگاهها بهصورت مخفیانه و بدون وکیل تشکیل میشود و در آن از شواهد ساختگی استفاده شده و متهمان شکنجه میشوند.
آزار و اذیت فالون گونگ توسط رژیم در «لیائونینگ»، استان شمال شرقی چین شدید تر بوده؛ بهطوری که در سال ۲۰۱۴، ۱۹۶ محاکمه در آن انجام شده است.
تعداد ۹۸۳ محاکمه، تنها نمونهای کوچک از آزار و شکنجهی گستردهی پیروان فالون دافا است. تعداد بیشتر اما نامعلومی از بسیاری از تمرینکنندگان فالون دافا، بدون محاکمه به بازداشتگاهها (زندانهای سیاه)، اردوگاههای کار اجباری و زندانها فرستاده شده‌اند.
پایگاه اطلاع‌رسانی فالون دافا و دفتر رسمی رسانهای فالون گونگ تخمین میزند که میلیونها نفر از پیروان فالون دافا از آغاز آزار و شکنجه در سال ۱۹۹۹ بازداشت شده‌اند.
ازنظر محققان، فالون دافا و دیگر زندانیان عقیدتی بهعنوان بانک اهداکنندهی زندهی اعضای بدن درنظر گرفته میشوند؛ که بهموجب آن زندانیان بهطور سیستماتیک برای برداشت اعضای بدن آن‌ها بهمنظور جراحیهای پیوند، کشته میشوند. اعتقاد بر این است که دهها هزار نفر از تمرینکنندگان فالون دافا به همین دلیل کشته شده‌اند.
اقدامات بینالمللی درجهت تحقیق درخصوص برداشتهای غیرقانونی اعضای بدن زندانیان عبارتند از: کتاب «برداشت خونین»، که شامل یافتههای «دیوید ماتاس»، وکیل کانادایی حقوق بشر و «دیوید کلیگور»، وزیر سابق امور خارجهی کانادا است و در سال ۲۰۰۹ انتشار یافت و کتاب «کشتار» نوشتهی «اتان گوتمن»، روزنامهنگار و محقق کانادایی که در سال ۲۰۱۴ منتشر شد.
محاکمههای غیرقانونی، بخشی از اقدامات خارج از قانون اساسی «جیانگ زمین»، رهبر سابق حزب کمونیست چین بود. در دهم ژوئن ۱۹۹۹، جیانگ زمین، با تأسیس ادارهی ۶۱۰، که بر تمامی سطوح پلیس، نظام اداری و دادگاهها حاکم بود، دستور به ریشهکن کردن فالون گونگ داد.
در ژوئیهی ۱۹۹۹، پلیس در بلندگوها اعلام کرد که تمرین فالون دافا «غیرقانونی» است و شروع به دستگیری جمعی پیروان آن کرد. وکلای چینی بهطور مرتب اعلام کردند که هیچ قانونی در چین، تمرین فالون دافا را ممنوع نکرده است.
یک توضیح برای علت آزار و شکنجهی فالون دافا این است که حزب کمونیست چین متوجه معنویت آن – که از سه اصل حقیقت، نیکخواهی و صبر وبردباری آن ناشی میشود- شده است و آن را تهدیدی برای ایدئولوژی الحادی خود میداند. براساس آمار دولت چین در سال ۱۹۹۹، تعداد تمرینکنندگان فالوندافا از تعداد اعضای حزب (۶۵ میلیون نفر) بیشتر شده بود. کسانی که تمرینها را انجام میدادند شامل اعضای نیروهای امنیتی و نظامی و رهبران سطوح بالای حزب کمونیست چین بودند.
اپک تایمز در ۳۵ کشور و به ۲۱ زبان منتشر میشود.
