
ائتلاف غیردولتی پزشکان متخصص با نام «پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن»، اول اکتبر (۱۰ مهرماه) را «روز جهانی اعتراض به برداشت اجباری اعضای بدن» نامگذاری کردند.
امسال به مناسبت افتتاحیه، این گروه ضمن این نامگذاری از کمیساریای عالی سازمان ملل متحد درخواست کرد تا درمورد نقض حقوق بشر در چین بهطور جدی اقدام کند.
دافو «DAFOH»، در حقیقت سازمانیست که اولویت تمرکز فعالیتهایش بر موضوع کشتار زندانیان عقیدتی در چین به قصد تجارت اندامهایشان است.
محققان بر این باورند که این جنایت عمدتا تمرینکنندگان روش معنوی «فالون گونگ» را که از سال ۱۹۹۹ تمرین آن در چین ممنوع اعلام شد، هدف قرار داده است. همچنین دیگر اقلیتهای نژادی و یا مذهبی، از جمله تبتیها، اویغورها، و احتمالا بعضی از مسیحیان نیز شامل آن میشوند.
سازمان دافو از کسانی که تمایل دارند به توقف این جنایات در چین کمک کنند خواسته تا فرم دادخواهی مربوطه را به آدرس ایمیل سازمان دافو و نیز به آدرس ایمیل کمیساریای عالی سازمان ملل برای حقوق بشر ارسال کنند.
این طومار که حاوی انبوهی از شواهدی دال بر برداشت اجباری اعضای بدن زندانیان عقیدتی در چین است، زنگ خطری برای عاملان این جنایت گسترده در چین به شمار میرود.
در این طومار از شاهزاده زید بن رعد، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد درخواست شده که از چین بخواهد به برداشت اعضای بدن انسانها پایان دهد، تحقیقات جدیدی را آغاز کرده تا مجرمانی که در این جنایت علیه بشریت دست داشتهاند، مورد پیگرد قانونی قرار گیرند؛ همچنین خواهان پایان دادن به آزار و شکنجه فالون گونگ در چین باشد.
فالون گونگ، مجموعهای از پنج تمرین حرکتی آهسته به همراه آموزههای اخلاقی مبتنی بر سه اصل حقیقت، نیکخواهی و بردباری است که از سال ۱۹۹۲ تا پیش از آن که با غضب جیانگ زمین، رهبر وقت چین مواجه شود، محبوبیت قابل توجهی در این کشور بهدست آورده بود.
بر اساس آخرین تحقیقات وکلای این پرونده، دیوید کیلگور، دیوید ماتاس و اتان گاتمن، بین ۶۰ هزار تا ۱۰۰ هزار پیوند عضو،از سال ۲۰۰۰ – یعنی تنها شش ماه از شروع آزار و شکنجه فالون گونگ در چین – درهر سال انجام شده است. بیشتر بخوانید
در طی این مدت چین همواره ادعا کرده که تقریبا تنها منبع دریافت این اندامها، از زندانیان محکوم به اعدام است.
با در نظر گرفتن شکاف بزرگ میان تعداد پیوندها و اعدامهای قضایی،(که به گفته محققان این تعداد تنها در حدود چند هزار اعدام در سال است)، محققان به تناوب منابع اندامهای برداشته شده را بررسی کرده و به این نتیجه رسیدند که تمرینکنندگان فالون گونگ قربانیان این جنایت هستند.
ضبط مخفیانه تماسهای تلفنی با پزشکان عامل که خود اظهار میدارند اعضای بدن را از تمرینکنندگان فالون گونگ که دارای بدنی سالم هستند، برمیدارند؛ گزارشهای متعدد درباره آزمایشهای خون گسترده از بازداشت شدگان فالون گونگ، درگیری میان پرسنل دخیل در این رویداد و درز اطلاعاتی در این رابطه، از جمله شواهدی هستند که این موضوع را اثبات میکند.
سازمان دافو در وب سایت خود تعدادی از بیانیههای حمایتهای بینالمللی از جمله بیانیه کشورهای ژاپن و ایالات متحده را منتشر کرده است.
«هیروشی یامادا»، عضو خانه غذای ژاپن، اظهار داشته است: «صادقانه تأسف و تسلیت خود را به قربانیان برداشت اجباری اعضای بدن ابراز میدارم. ژاپن نسبت به این کشتار که روح متعالی جامعه پزشکی را به چالش میکشد، واکنش نشان خواهد داد و این جریان به زودی با همبستگی قوی مردم باوجدان در سراسر جهان زدوده خواهد شد.»
تعدادی از نمایندگان منتخب فدرال و ایالتی ایالات متحده نیز نظرات خود را در این رابطه ارائه دادهاند.
«مایکل اف کورتین»، نماینده ایالتی اوهایو نوشته است: «اعضای محترم کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد، سالهای متمادیست که عمیقا از مشاهده شواهد و دلایل متعدد برداشت اجباری اعضای بدن در چین و دیگر نقاط جهان متأثر هستم.»
«کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد وظیفهای اخلاقی بر دوش دارد تا تمام توان خود را برای پایان دادن به این بلای ظالمانه که توهینی آشکار به تمدن و توهین به انسانیت است، بهکار بگیرد.»
«مایکل جی فیتزپاتریک»، نماینده جمهوری خواه ایالت پنسیلوانیا در کنگره آمریکا، سیام سپتامبر با انتشار بیانیهای گفت: «این عمل شکل دیگری از شیطان در زمان ما است و سازمان ملل متحد نسبت به این جنایت علیه بشریت بازهم هشدار خواهد داد.»