راه دستیابی به پیشرفت‌‌‏های شغلی، از مهم‌‌‏ترین نیازهای هر مهاجر در کانادا (بخش اول)

پرواضح است که پیداکردن شغل و همچنین موفقیت در آن‌‌‏ یکی از مهم‌‌‏ترین دغدغه‌‌‏های زندگی و بقا در کشور جدید است. کانادا همانند برخی از کشورهای دیگر چندیست که مقصد مهاجرت بسیاری از ایرانیان از سراسر دنیا محسوب می‌‌‏شود. هم اکنون جمعیت ایرانیان کانادا حدود دویست هزار نفر است که این رقم با درنظرگرفتن تبی که میان نسل جوان برای مهاجرت به خارج از کشور و تغییر شرایط زندگی بالا گرفته، رو به افزایش است.

به طور کلی می‌‌‏توان اذعان کرد که قشر ایرانی مهاجر به کانادا خصوصا در سال‌‌‏های اخیر به طور نسبی از تحصیلات بالایی برخوردارند که این امر خود می‌‌‏تواند پیش‌‌‏زمینه‌‌‏ای برای موفقیت‌‌‏های شغلی آینده باشد. اگر این اشخاص بتوانند مهارت‌‌‏ها و دانش خود را در قالب استانداردهای کانادایی درآورند، گام مهمی برای موفقیت‌‌‏های حرفه‌‌‏ای خود در کانادا برداشته‌‌‏اند. این امر از طرق مختلف مانند شرکت در دوره‌‌‏های آموزشی که در کالج‌‌‏ها و مراکز آموزشی مربوطه برگزار می‌‌‏شود، کار داوطلبانه در زمینه شغلی مرتبط و مطالعه و تحقیقات شخصی دست‌‌‏یافتنی است.

گفتنی است که پیش‌‌‏درآمد همه موارد فوق تسلط به زبان انگلیسی و در بعضی ایالت‌‌‏ها فرانسه یا هردو زبان است. به بیان دیگر دانستن زبان رکن اصلی زندگی و پیشرفت در هر کشور جدید است. باوجود اینکه در برخی از ‌‌‏شهرهای کانادا همچون تورنتو، ونکوور و مونترال جمعیت ایرانی زیادی وجود دارد و در برخی مناطق تورنتو مانند محله «نورت یورک» به‌‌‏راحتی می‌‌‏توان اکثر نیازهای زندگی را با زبان فارسی تامین کرد، اما تکیه کردن بر زبان فارسی آنهم برای مدتی طولانی اشتباهی قابل توجه است. بسیارند ایرانیانی که پس از سا‌‌‏ل‌‌‏ها مهاجرت به کانادا هنوز به زبان رسمی این کشور مسلط نیستند و این امر باعث محدود شدن دایره ارتباطی آنان به کامیونیتی فقط ایرانی خواهد شد و آنان از جریان اصلی اجتماع همیشه دور خواهند ماند.

علاوه بر تحصیلات و زبان، نحوه نگاه فرد به موضوع مهاجرت، کشور جدید و شروعی دوباره در زندگی بسیار پراهمیت است. برخی افراد پس از سال‌‌‏ها زندگی در کانادا بسیار منفی، منتقد و ناامید هستند و از اینکه وطن خود را ترک گفته‌‌‏اند، پشیمانند ولی همچنان با حفظ همان دیدگاه به زندگی خود در کانادا ادامه می‌‌‏دهند و درونا خوشحال و خوشبخت و از دیدگاه خود موفق نیستند.

این درحالیست که عده‌‌‏ای که تعداد آنها نیز اندک نیست، پس از ورود به کانادا آن‌‌‏را درمقام مکان زندگی جدید خود پذیرفته و در آغوش می‌‌‏کشند. آنان کوچک‌‌‏ترین تفاوت‎‌‌‏های فرهنگی، اجتماعی، قانونی،انسانی و… در کانادا را در ذهن خود با ایران و یا کشوری که از آن عزیمت کرده‌‌‏اند، ارج نهاده و از اینکه دست به مهاجرت، امری تا این حد پرریسک، زده‌‌‏اند خشنود هستند و با انرژی مثبت و دیدگاهی روشن به ساختن زندگی خود در کانادا می‌‌‏پردازند.

مهاجرت امر ساده‌‌‏ای نیست، لذا تجربه چالش‌‌‏های مختلف شغلی، عاطفی، فرهنگی، نژادی و… موضوعی غیرقابل اجتناب است و دست به گریبان همه خواهد شد. اما چگونگی مواجهه با آنها و اینکه با دیدی مثبت و یا منفی به آنها نگریست، تفاوتی بنیادی را ایجاد خواهد کرد. بدیهی است که آنچه زندگی مارا جهت می‌‌‏دهد، افکار ماست. هرچه مثبت‌‌‏تر باشیم، از سختی‌‌‏ها و ریسک‌‌‏ها کمتر بهراسیم و با پشتکار و اعتماد به نفس بدانیم که ریشه دواندن در خاک جدید زمان‌‌‏بر است و باید با صبر و حوصله پله‌‌‏های ترقی را بالا رفت، طی کردن این مسیر دشوار و رسیدن به موفقیت ساده‌‌‏تر خواهد شد.

پس از ورود به کانادا و با فرض داشتن آمادگی‌‌‏های تحصیلی و حرفه‌‌‏ای، زبانی-ارتباطی و فکری مناسب، اولین کار که هر شخص برای پیداکرن شغل مناسب باید انجام دهد، نوشتن رزومه و «کاور لترcover letter » مناسب است که آن نیز پروسه‌‌‏ای زمان‌‌‏بر است. در کانادا خوشبختانه کامییونیتی سنترهای مختلفی برای تازه‌‌‏واردین تاسیس شده که خدمات آنها شامل کمک به افراد برای نوشتن رزومه تخصصی، کاور لتر، معرفی منابع تحقیق برای شغل مناسب، چگونگی ارتباط گرفتن با شرکت‌‌‏ها و افراد در راس برای کاریابی، چگونگی حضور در مصاحبه شغلی و… است. وجود این کامییونیتی سنترها و ارائه این خدمات بسیار مغتنم است چراکه تازه‌‌‏واردین را با یکسری اطلاعات اولیه برای زندگی در کشور جدید به خوبی هدایت می‌‌‏کند. از دیگر خدمات این مراکز معرفی شخصی با نام «منتورmentor » است که اصطلاحا به فردی گفته می‌‌‏شود که در رشته تحصیلی یا حرفه‌‌‏ای مورد نظر شما در حال فعالیت است و به صورت داوطلبانه حاضر به دراختیار قراردادن تجربیات خود به شماست. قابل ذکر است که درکانادا انجام کارهای داوطلبانه و خدمت به مردم به صورت رایگان در میان اقشار مختلف جامعه یکی از ارزش‌‌‏های جاافتاده در این کشور است که امری ستودنی است.

پس از آماده‌‌‏کردن رزومه، اکنون زمان اقدام برای فرستادن آن به کمپانی‌‌‏های مربوطه است که از طریق وبسایت‌‌‏های مختلف کاریابی آگهی‌‌‏های استخدام خود را در معرض دید عموم قرار می‌‌‏دهند. اما نکته دشوار و در واقع بزرگ‌‌‏ترین مانع که در این مرحله وجود دارد همان داشتن سابقه کار کانادایی است که برای یک تازه مهاجر امری غیرممکن و دست‌‌‏نیافتنی است. یکی از شروط استخدام اکثر شرکت‌‌‏های کانادایی اعم از خصوصی و دولتی داشتن سابقه کار مشابه در کاناداست و رزومه کسانی که حاوی این بخش نباشد، ممکن است کلا بررسی نشود و درنتیجه بسیاری از فرصت‌‌‏ها از دست برود.

همچنین بسیاری از مهاجرین هستند که طی کردن تمام این مراحل از ابتدا برای آنان امکان‌‌‏پذیر نیست. نمونه بارز این مورد، افرادی هستند که در میانسالی دست به مهاجرت می‌‌‏زنند و این افراد یکی از اقشاری هستند که سخت‌‌‏ترین روزها را برای دستیابی به موفقیت شغلی در کانادا می‌‌‏گذرانند. آنان معمولا از موقعیت شغلی بسیار خوبی در ایران یا کشوری که از آن مهاجرت کرده‌‌‏اند، برخوردار بوده‌‌‏اند و بیشتر در سمت‌‌‏های بالای مدیریتی با حقوق‌‌‏های مکفی فعالیت می‌‌‏کرده‌‌‏اند. احتمال اینکه این افراد کاری مشابه آنچه در ایران انجام می‌‌‏داده‌‌‏اند پیدا کنند، بسیار کم است و باید از کارهای سطح پایین‌‌‏تر شروع کنند. ولی پس از مهاجرت برای این افراد از لحاظ روانی بسیار مشکل است که از ابتدا کار خود را برای داشتن سابقه کار کانادایی شروع کنند. بسیاری از آنان یا کلا اقدام به این‌‌‏کار نکرده و تا سال‌‌‏ها متکی به درآمد ایران خود هستند و عاقبت با دلخوری راه برگشت را برمی‌‌‏گزینند و یا اگر هم درجایی شروع به کار کنند، هرگز قلبا از آن موقعیت خوشحال نخواهند بود و تا مدتها روزهای درخشان فعالیت خود در ایران را در ذهن خود مرور کرده و از اینکه اقدام به مهاجرت کرده‌‌‏اند، تاسف می‌‌‏خورند.

اما این مانع را چگونه می‌‌‏توان پشت سر گذاشت؟

راه‌‌‏های زیادی برای عبور از این مانع وجود دارد که مهم‌‌‏ترین آن داشتن ارتباطات و یا بیزینس‌‌‏ نت‌‌‏ورکینگ است. در مقاله بعدی به تفصیل به آن پرداخته خواهد شد.

ادامه دارد…