جیمی لای می گوید که هنگکنگ را در این جنبش آزادیخواه دوباره کشف کرده است.
- جیمی لای خارج پناهگاهی که گاهی در آن سکنی دارد، ایستاده است. این پناهگاه در مرکز قرارگاهی قرار دارد که در همسایگی نیروی دریایی است. هنگکنگ ۲۰ اکتبر ۲۰۱۴ (ماتیو رابرتسون/ اپکتایمز)
هنگکنگ: جیمی لای، بیلیونر آزادیخواه و مؤسس شرکت رسانهای، برای رژیم کمونیست ایدهای منحصر به فرد دارد: «شی جین پینگ، حق انتخابات آزاد را به هنگکنگ اعطاء کن و به جهانیان نشان بده که مائو زدانگ بعدی نیستی».
لای در یک مصاحبهی مطبوعاتی روز دوشنبه دورنمای طرح پیشنهادی و غیر معمول خود را به جهت پایان بخشیدن به سیاست مردهی هنگکنگ به مردم اهداء کرد.
وی با شلوار جینی پاره، کفش ورزشی و تیشرت گشاد سفیدی ظاهر شد. با شادمانی از همه پذیرایی کرد و گاهی همکارش لیوان چای را به دستش میداد و او یکدفعه آن را سر میکشید. جیمی لای کار خود را با مغازهی لباس فروشی آغاز کرد و سپس رسانهی «نکست میدیا» را تأسیس کرد که اکنون شامل وبسایتها و روزنامههای گوناگون بهخصوص روزنامهی بسیار فعال آزادیخواه «اپلدیلی» است.
لای گفت: «یک سرکوب خشونت آمیز، هم باعث نابودی چین و هم هنگکنگ میگردد». شی چین پینگ مبارزهای خشن با ببرهای بزرگ چین یا همان پر قدرتترین رقبا و گروههای ذینفع را آغاز کرده است. هر زمان که او در تلویزیون حاضر میشود خسته به نظر میرسد، به همین دلیل توان پشتیبانی جنگی دیگر را ندارد.
راه حل چیست؟ «او حق رای و شرکت در انتخابات جهانی را میتواند به ما بدهد و سه روز از آن مراقبت کند. کجای این کار سخت است! اگر حق رای جهانی را حقیقتاً به مبارزات انتخاباتی ما بدهد، به نظر نمیرسد که روح مائو زدانگ در او حلول کرده و یک دیکتاتور دیگر آمده باشد.»
این عمل شی جین پینگ، از او رهبری روشن فکر میسازد و قطعاً مردم به گونهای دیگر به او نگاه میکنند.
جنگ برای آینده
هر چند انتهای این سناریو به خوبی روشن نیست، در برخی شرایط مقامات ارشد رسمی در چین، هنگکنگ را تحت فشار میگذارند، مانند کمیتهی مجلس عمومی مردم، جانگ دجیانگ از مدافعین وابسته به جیانگ زمین که قدرت اصلی شی جین پینگ در سیاست را تشکیل می دهند.
رئیس فعلی مقام دولتی، لونگ چون یینگ کاملاً وابسته به این شبکهی سیاسی است. از طرفی دیگر لی کچیانگ، نخست وزیر چین و دومین رئیس شی، پس از اطلاع از وقایع اخیر پیغامی با ملایمت به هنگکنگ فرستاد. با توجه به اظهارات پکن موقعیت شی جین پینگ روشن نیست. درست یا غلط اینگونه تلقی میگردد که اوضاع بر طبق خواستههای شی پیش میرود.
لای گفت:«اینگونه که پیش میرود، در مقطعی از زمان رهبران چینی باید اقدامی انجام دهند».
«فکر نمیکنم رهبر دانشجویان پایان این ماجرا را حدس بزند. اگر هدفشان محقق نگردد، این جریانات هرگز به پایان نمیرسد. این بچهها برای آیندهشان میجنگند.»
دهها هزار دانشجو و جوانان زیادی از اواخر سپتامبر تا کنون علیرغم درگیری با پلیس در جادههای اصلی، خیابان های هنگکنگ را شلوغ کردند؛ مراکز اطلاعات و چادرهای متعدد برپا کردند؛ آثار هنری نصب کرده و صداهای روی صحنه را تنظیم و ترتیب دادند.
معترضین خواستارحق انتخاب برای هنگ کنگیها از میان نامزدهای پیشنهادی خود هستند، به جای انتخاب دو یا سه نامزد دستچین توسط ائتلاف هواداران پکن و درنهایت برقراری یک دیکتاتوری جدید.
سرکوبی وحشیانه، هر دو کشور چین و هنکگنک را به نابودی میکشاند
همزمان با ۲۸ سپتامبر، جنبش فوران کرد و در همان شب به سرعت پیش رفت. بعد از حملهی پلیس به دانشجویان بیدفاع با گازاشکآور و اسپری فلفل، شهر به شوک عمیقی فرو رفت.
حال این پایگاه مانند اتوبان دوازده لاین است که هر لحظه در حال افزایش میباشد!
لای گفت: «اکنون این بچهها مصالحه نمیکنند. آنها بچه هستند. خطر را نمیشناسند، و نمیدانند چگونه مصالحه کنند. حتی فکرش را هم نمیکنند که چین ممکن است همان کشتار فجیعی که در چهارم ژوئن انجام داد را دوباره تکرار کند». اشاره به واقعهی کشتار جمعی در میدان تیانآنمن در سال ۱۹۸۹ که هزاران آزادیخواه توسط ارتش رژیم کمونیست چین به طرز فجیعی کشته شدند.
«این قصه سر دراز دارد».
ماجرای شگفت انگیز
لای گفت: «تنها تماشای وقایع این جنبش و صحبت با افراد حاضر دیدی عمیق و وسیع به ما میدهد».
«برای مدتی طولانی در رسانه کار میکردم، باید مردم را میفهمیدم، اما حقیقتش نمیفهمیدم و آنها را درک نمیکردم. قدرت اجرائیشان، آن روح جنگجویانه، چیزهایی هستند که تازه کشف کردهام، خیلی حیرت انگیز است.»
پسرش، مالک شرکت MIT PhDs و رئیس بانک و شرکت بیمه میباشد. وی برای دوازده روز با دوستانش به شهر مونگکوک، قدیمیترین بخش هنگکنگ سفر کرد. جاهای دیدنی زیادی مانند خیابانهایی با غذاهای متنوع، کوچههای شلوغ و هتلها در این شهر به چشم میخورد.
در هفتهی گذشته، اشغالگران آنجا اقدام به برپایی چادرهایی برای اقامتهای طولانی مدتشان در خیابانها کردند. این درحالیستکه اغلب ساکنین مونگکوک از این عمل اجتناب کرده و در عوض تشکهای نازک ابری را ترجیح دادند تا در صورت حملهی پلیس به راحتی بتوانند از محل فرار کنند.
اگر خواستههای خوب ما محقق نگردد، این جنبش پایانی ندارد.
لای گفت: «این چه کاریست که شما انجام میدهید؟» پاسخ گفتند: «برای ما خیلی ساده است. ما فقط یک انتخاب داریم، تا آخرین نفس میجنگیم و این مکان را خانهی امن خود میسازیم و یا از کشور کوچ میکنیم».
در اولین ساعات روز جمعه، پلیس عازم مونگکوک شد و موقتاً برزنتها و چوبهای بامبویی که توسط معترضین گذاشته شده بود را پاره کرده و جاده را باز کرد. هدف از این عمل خنثی کردن دومین جنبش بود که در نهایت به نتیجهی دلخواه نرسید.
لای ادامه داد: «مونگکوک بعد از ده ساعت تقریباً خالی شد. هفت تا نه هزار جوان دوباره شهر را اشغال کردند. این اتفاق به شدت مرا شکه کرد. به خود گفتم من واقعاً باید دوباره این مردم و سرزمین را بفهمم. پیشروی این جنبش نامحدود، ژرف و بیانتهاست. هرگز این پافشاری و شجاعت را از مردم انتظار نداشتم».
او گفت : «این بچهها … پشتهم هستند».
لای چنین گفت: «آنها با ارزشها و معیارهای غربی به دنیا آمدند، بزرگشدند و درست مثل آنها رفتار میکنند و مسائل را درک میکنند».
او افزود: «ارزشهایشان، آزادیبیان و آزادی اندیشه، دولتی آزاد و عملکردی شفاف است؛ درست مثل ارزشهای جاری در جهان ».
«ارزشهای سرزمین اصلی چین، تحت کنترل سرزمین اصلی، اصول سیاسی مشابه سرزمین اصلی چیزهایی هستند که اصلاً قابل پذیرش نمیباشد. آنها نمیتوانند سیستم سرزمین اصلی چین و راه و روشهای آن را بپذیرند. دیگر نمیتوانند.»
او گفت: «شاید تعدادی از جوانان نگران سلطهی چین بر هنگکنگ باشند». ولی زیاد هم نگران نیستند، چرا که طی روندی آرام، هنگکنگ در پنج سال و ده سال گذشته رفته رفته به آرامی مورد تجاوز سیاسی چین و سیستمهای ارزشی آن قرار گرفتهاست.
لای ادامه داد: «خیلی از مردم معتقدند این جریان تمام میشود و رفته رفته خاموش میگردد. ولی برعکس، حقیقت چیز دیگری است. هر چه بیشتر مبارزه کنیم، مردم بیشتری با این عقاید آگاه میشوند، تحت تأثیر قرار میگیرند و حرکت میکنند؛ میبینند که ممکن است».
«این فوقالعاده است. من در این جنبش دوباره هنگکنگ را کشف کردم. انتظار این را نداشتم. این بچهها نور امید هستند، بدون ترس میجنگند و نمیدانم چگونه میتوانم این را بفهمم؟»
اپکتایمز در ۳۵ کشور و به ۲۱ زبان منتشر میگردد.
