باستانشناشان در حین حفاری در کشور نروژ، جمجمهی انسانی را یافتند که دارای جدارهای ضخیم و مقاوم برای مغز بود. عملیات حفاری و اکتشاف در آن منطقه چند ماه در جریان بود و تعداد زیادی استخوان که گمان میرود به لحاظ قدمت تاریخی با آن جمجمه مشابه باشند، کشف گردید.
آزمایشهای اولیه نشان داد که آن جمجمه در حدود ۸ هزار سال قدمت دارد. اما باید توسط محققین بررسی شود که آیا این استخوانها متعلق به یک کودک است یا یک حیوان. اگر در نتیجهی تحقیقات مشخص شود که جمجمه متعلق به یک انسان است، بدین معنی است که این استخوانها قدیمیترین بقایای کشف شدهی انسان هستند.
دسترسی به چنین دانشی میتواند حقایقی جدید از جمله علت مرگ جسد کشف شده و همچنین میتوانند اطلاعاتی در زمینهی شرایط زندگی و سلامت انسانها در هزاران سال پیش و عصر حجر را برای محققین مشخص کند.
به طور کلی، شانس پیدا کردن بافت مغزی در این جمجمهها بسیار اندک است. مغز انسان غنی است از آنزیمهایی که پس از مرگ به تجزیهی آن سرعت میبخشد. ولی در صورت فراهم آوردن شرایط ایدهآل، روند تجزیه میتواند به میزان قابل توجهی کاهش یابد و در چند مورد نیز حفظ و نگهداری آنها به خوبی انجام پذیرفته است.
اپکتایمز در ۳۵ کشور و به ۲۱ زبان منتشر میشود.