ستاره‏شناسی با دوچرخه اختراعی برای حفظ محیط زیست

سقف صاف آسمان سایه می‏افکند و شبی دیگر از راه می‏رسد. تعداد اندکی خانه‏ با تنها کورسویی از نور به چشم می‏خورند ومن غرق تماشا ایستاده‏ام. ستاره‏ها سراسر آسمان را پر می‏‏کنند و از دور با روشنایی اندک خود حتی ستاره‏شناسان خسته را نیز برای لحظه‏ای به دنیای فکرو تأمل فرو می‏برند. ارتباط تنگاتنگی میان ستاره‏ها با حس غریب مکاشفه و این صحنه‏های رمزآلود وجود دارد- و پدیده فوق الهام بخش همه فیلسوفان و مخترعین در ابداعات و نوآوری‏هایشان  بوده‏است.

با بلند شدن صدای زنگ ساعت، رؤیاها به پایان می‏رسد و آسمان شب در اثر آلود گی‏های نوری گم می‏شود. این درحالی است که داگ رِیلی ستاره‏شناس اهل ژِنِو در نیویورک معتقد است که ستاره‏شناسی یکی از بزرگترین ابزار آگاهی اجتماعی است. او امیدوار است که با استفاده از این منبع الهام و شگفتی بتواند ستاره‏شناسی با دوچرخه‏ و نوع جدیدی از دوچرخه و تلسکوپ را تولید کند که به این مهم دست یابد.

رِیلی نگاه کردن به ستاره‏ها را در شب این‏گونه توصیف می‏کند:” نگاه کردن به تلویزیونِ ماقبل تاریخ.” او می‏گوید رصد کردن ستاره‏ها به احتمال زیاد فعالیتی بوده که نه تنها در بسیاری از جوامع رواج داشته بلکه بسیار حائز اهمیت نیز بوده است.

” در واقع بیشتر آنچه را که ما تمدن می‏نامیم مثلاً کشاورزی، همه با تکیه بر نجوم شکل گرفته است.” وی در ایمیل خود اشاره می‏کند: ” بیش از ۲۰۰۰ سال پیش افلاطون گفته بود: نجوم و ستاره‏شناسی روح انسان را به بالا و ماوراء می‏برد و گویی او را از این جهان به جهان دیگری هدایت می‏کند.” برای همین رِیلی می‏خواهد همه انسان‏ها همانند او به بالا و دوردست‏ها نگاه کنند.

اکتشافات بزرگی در مورد ساختار و گستردگی جهان صورت گرفته است. وی می‏افزاید: ” ولی هم‏اکنون ما در حال از دست دادن منابع الهام خود هستیم. آلودگی‏های نوری در حال پاک کردن ستاره‏ها از آسمان شب‏ هستند. من از روزی که مردم دیگر نتوانند به آسمان نگاه کنند و شگفت زده نشوند، می‏ترسم. و از بروز این حادثه می‏ترسم که چه اتفاقی بعد از آن برای ذهن‏هایمان رخ خواهد داد ویا چه اتفاقی برای سیاره‏مان خواهد افتاد.”

نور امید و الهام

رِیلی معمولاً با همراهی یک گروه ستاره‏ها را رصد می‏کند. او در پارک‏هایی که تلسکوپ بزرگی دارند، حلقه‏های زحل، اقمار مشتری و کهکشان‏های دوردست دیگر را رصد می‏کند. وی امیدوار است که افراد دیگری که مثل او هستند نیز پس از رفتن به خانه‏هایشان ارزش این سیاره‏ی نادر یعنی زمین را بیشتر درک کرده و از این پس احترام بیشتری برای محیط زیست اطراف خود قائل شوند.

این مورد همچنین پایه‏ی پروژه‏ی بعدی او است. در واقع رِیلی با ارائه‏ی طرح ستاره‏شناسی با دوچرخه جنبش جدیدی را آغاز نموده است. استفاده نکردن از خودرو و به جای آن استفاده از دوچرخه‏هایی که قابلیت حمل تلسکوپ را دارد برای رصد کردن ستاره‏ها به صورت ماهانه در اطراف شهر، همه و همه از این پروژه جدید نشأت می گیرند. این در حالی است که همزمان بیل‏بوردها مردم را برای نگاه کردن ستاره ها در پارک‏ها فرا می خوانند.

این پروژه چندین دلیل پشت خود دارد. گروه‏های ستاره‏شناسی رِیلی روز به روز در ژنو محبوب‏تر می‏شدند. با این حال  مشکلی وجود داشت که آن، ناخشنودی وی به دلیل استفاده از ماشین برای حمل و نقل تلسکوپ به اطراف شهر بود. او می‏افزاید: ” وقتی دیدم دوچرخه می‏تواند این مشکل را حل کند واقعاً شگفت زده شدم. دوچرخه همچنین می‏تواند درب جدیدی در گفتگو و تلاش‏های جدید من در ستاره‏شناسی باز کند و همزمان مردم را وادار به فکر کردن  درباره‏ی نگهداری از سیاره گرانبهایمان، زمین نماید.”

اما موضوع آن‏طور که به‏نظر می‏رسید آسان نبود. ساختن یک دوچرخه که قابلیت حمل یک تلسکوپ را داشته باشد. البته باید گفت تلسکوپ اختراع شده باید یک تلسکوپ نوری و کوچک باشد و درعین حال دارای قابلیت حمل و نقل نیز باشد. بنابراین رِیلی با استفاده از کمک‏های مالی وب‏سایت کیک‏استارتر که کمک‏های مالی افراد را جمع‏آوری می‏کند شروع به ساخت این تلسکوپ نمود.

برای رسیدن به این هدف او طرح‏های موجود را که دارای قابلیت بیشتری بودند مورد تحقیق قرار داد. برای این نوع دوچرخه او به دنبال برخی از انواع غیر معمول آن نظیر دوچرخه‏های باری بود. و درخصوص تلسکوپ نیزهم‏اکنون به طرح‏هایی از کمپانی‏های کوچک و سازندگان تلسکوپ دی آی وای  متمایل شده که می‏گوید قابلیت بیشتری در کوچک شدن و جمع شدن دارا می‏باشند.

در واقع این واکنشی به آلودگی‏های نوری است …… مردم برای دیدن آسمان شب باید به مناطق دورتر سفر کنند و بنابراین برای این باید تلسکوپ‏های قابل حمل تری در دسترس باشد.” رِیلی می گوید: ” این پروژه با مهارت‏های من هماهنگی دارد: من قبلاً تلسکوپ ساخته بودم، نه دوچرخه ! “

ممکن است که این کار دشوار باشد اما رِیلی بر این باور است که این یک پروژه‏‏ی ارزشمند می‏باشد- وی از منابع گسترده‏ای برای الهامات و ایده‏هایش درباره این پروژه بهره می‏گیرد. او می‏گوید، ” برای کارم اخیراً به دانمارک ، ویتنام و ژاپن رفتم و درهمه این مکان‏ها مشاهده کردم که دوچرخه جزئی جدایی ناپذیر از زندگی روزانه است.”

وی می‏افزاید: “مدتی بود درباره‏ی این‏که چگونه دوچرخه می‏تواند در زندگی‏ام جای بیشتری داشته باشد فکر می‏کردم. و درواقع انتخاب دوچرخه برای جهانی با کمبود سوخت و وجود بحران در این زمینه، انتخابی کاملاً بدیهی است.”

این‏جا بود که الهام‏ها سرازیر شدند. رِیلی روی صفحه وب‏سایت کیک‏استار توضیح می‏دهد که دوچرخه به عنوان یک ابزار کامل در تحول اجتماعی محسوب می‏شده‏است. بنابراین این فکر را نیز در مورد تلسکوپ کردم که چرا هر دوی آن‏ها را با هم نداشته باشیم. آیا آسمان شب می‏تواند الهام‏بخش افکارمان در مورد جنبش توسعه پایدار به نفع محیط زیست باشد؟

و حفظ محیط زیست همه‏ی چیزی است که مورد توجه می‌باشد.

او می‏افزاید:” در بنیادی‏ترین سطح می‏خواهم که مردم بتوانند این دوچرخه باربر را ببینند وبدانند که آن قابل دسترسی، سرگرم کننده، و برای سلامتی مناسب است و جایگزین خوبی برای اتومبیل‏ها و خودروهایشان می‏باشد و فکر می‏کنم تجربه منحصر به فردی برای دیدن عظمت جهان از طریق تلسکوپ است که ذهن مردم را به ایده‏‏های نو و روش‏های جدید فکر کردن و هستی‏داشتن می‏گشاید.”