در پی مرگ یک پناهجوی ایرانی در مرکز بازداشت پناهجویان در جزیره‌ی مانوس، استرالیا اتهام عدم رسیدگی به این پناهنده را رد کرد.
«حمید خزایی»، ۲۴ ساله که در یک اردوگاه پناهندگان در پاپوا گینه نو، در نزدیکی سواحل استرالیا زندانی بود، پس از ایجاد یک زخم روی بدنش و ابتلا به مسمومیت خونی، دچار مرگ مغزی شد.
به گفته‌ی «ایان رنتول»، سخنگوی سازمان موسوم به ائتلاف اقدام برای پناهندگان، حدود دو هفته قبل از مرگ حمید خزایی پای او برید و به شدت عفونی شد. وی به بیمارستانی در شهر بریزبن استرالیا منتقل شد ولی تلاش‌ها برای نجات او بی‌نتیجه ماند و در پی عفونت شدید ابتدا سکته قلبی کرد و در نهایت دچار مرگ مغزی شد و خانواده‌ی او تصمیم گرفتند که دستگاه‌های مراقبت پزشکی که او را زنده نگه داشت را از بدن او قطع کنند.
فعالان حقوق پناهندگی می‌گویند که مرگ حمید خزایی بر اثر شرایط غیر بهداشتی و کمبود خدمات پزشکی بوده است.
آقای رنتول نیز با تشبیه اردوگاه جزیره‌ی مانوس به چاله‌ی جهنمی غیر بهداشتی از وضعیت غیر بهداشتی اردوگاه انتقاد کرد و گفت که پناهجویان گاه باید در فاضلابی که در اثر گرفتگی لوله‌های دستشویی‌ها در راهروها سرریز می‌شود، راه بروند.
یک تبعه‌ی ایرانی دیگر به نام «رضا براتی» نیز در ماه فوریه‌ی گذشته در اثر ضرب و شتم ماموران امنیتی اردوگاه جان خود را از دست داد.
بر اساس قوانین جدید استرالیا، کلیه‌ی پناهجویانی که از طریق دریا برای پناهندگی و دریافت اقامت به استرالیا سفر می کنند، برای روند گزینش به ارودوگاه‌هایی در پاپوا گینه‌نو منتقل می‌شوند.
سازمان ملل و گرو‌ه‌های مدافع حقوق بشر به این سیاست اعتراض دارند، اما استرالیا می‌گوید که این‌کار برای جلوگیری از سفرهای خطرناک دریایی پناهجویان با قایق‌های غیرمجهز است.
اپکتایمز در ۳۵ کشور و به ۲۱ زبان منتشر می‌شود.
