فرانسیس هوئی برای آخرین بار در ژوئیه ۲۰۲۰ هنگ کنگ را ترک کرد و به دنبال پناهندگی در ایالات متحده بود، با این آگاهی که دیگر هرگز پا به شهری نخواهد گذاشت که در آن متولد و بزرگ شده است. هنگامی که او اخیراً از مرگ مادربزرگش مطلع شد، احساس غم و اندوه کرد و اشتیاق عمیقی برای بازگشت به زادگاهش داشت.
در ۱۴ دسامبر، مقامات هنگ کنگ برای دستگیری پنج فعال برجسته دموکراسیخواه که در خارج از کشور زندگی می کنند بهدلیل نقض قانون امنیت ملی که توسط حزب کمونیست چین وضع شده بود، جوایزی تعیین کردند. هوئی در میان آنها بود.
او طی میزگردی که توسط موسسه هادسون در ۱۵ دسامبر برگزار شد، تجربه خود را بهعنوان قربانی اخیر سرکوب حزب کمونیست چین و دولت هنگکنگ به اشتراک گذاشت.
هوئی گفت: «هنگ کنگ دیگر هنگ کنگی نیست که ما میشناسیم. در حال تبدیل شدن به هنگ کنگ چین است.»
هوئی معتقد است که حکم بازداشت اخیر با تلاشهای او برای تحریم مقامات هنگ کنگ مرتبط است. او نقش کلیدی در لایحه تحریم هنگ کنگ که اخیراً معرفی شده است، ایفا کرده است که ۴۹ مقام، قاضی و دادستان را مسئول سرکوب آزادیهای مدنی در هنگ کنگ شناسایی و آنها را مشمول تحریمهای ایالات متحده میکند.
او افزود: «بسیاری از چیزهایی که ما از سر میگذرانیم، در مقایسه با افرادی که اکنون در زندان هستند، چیزی نیست. و ما هرگز نمیدانیم که آنها از چه مشکلاتی رنج می برند.»
پس از اجرایی شدن قانون بحث برانگیز امنیت ملی در سال ۲۰۲۰، مقامات هنگ کنگ هزاران نفر از فعالان دموکراسی را بازداشت، ساکت و یا مجبور به تبعید کردند. این امر منجر به کاهش قابل توجه آزادیهایی شده است که به مستعمره سابق بریتانیا پس از انتقال آن به چین در سال ۱۹۹۷ وعده داده شده بود.
هوئی اولین فعال هنگ کنگی است که در ایالات متحده پناهندگی سیاسی دریافت کرده است.
او از ۱۴ سالگی یک فعال بوده است. او حتی پس از ترک خانهاش برای تحصیل در رشته روزنامهنگاری در ایالات متحده در کالج امرسون بوستون در سال ۲۰۱۶ به حمایت از جنبش دموکراسیخواه ادامه داد.
هوئی در سال ۲۰۱۹ پس از نوشتن مقالهای برای یک نشریه دانشجویی با عنوان «من اهل هنگ کنگ هستم، نه چین» توجه را به خود جلب کرد. در حالی که بسیاری از مردم با پیام او موافق بودند، او از سوی دانشجویان چینی در کالجش تهدید به مرگ شد.
او در سازماندهی تظاهرات و اعتراضات جهانی برای نشان دادن حمایت از جنبش دموکراسی هنگ کنگ شرکت داشت. او یک تجمع در بوستون نیز ترتیب داد.
هوئی گفت: «در تمام مدت زمانی که این تجمعات را سازماندهی میکردم، مرا تحت فشار قرار میدادند. یکبار مرا به خوابگاهم بردند و از سوی همکلاسیهایم در همان کالج تهدید به مرگ شدم.»