پیت نورث، تحلیل‌گر و نویسنده، می‌گوید افراط‌گرایی اسلامی با نیروهای چپ تندرو متحد شده و در بریتانیا به تهدیدی بزرگ‌تر از راست افراطی «فریبنده» تبدیل شده است.
آقای نورث که حساب کاربری «گونه شمالی» را در شبکه اجتماعی ایکس اداره می‌کند، در گفتگو با لی هال در برنامه «رهبران فکری بریتانیا» در ان‌تی‌دی گفت که افراط‌گرایی راست تندرو «واقعی» در بریتانیا از اسلام‌گرایی نشأت می‌گیرد.
آقای نورث با اشاره به «نظریه نعل‌اسبی» که در آن قطب‌های سیاسی در دو سوی مختلف به هم نزدیک می‌شوند، گفت: «آن‌چه واقعاً شاهدش هستیم، این است که راست تندرو واقعی در این کشور با افراط‌گرایی اسلامی گره خورده است.»
«آن‌ها هم‌جنس‌گراستیز و یهودی‌ستیز هستند. چیزهایی که افراط‌گرایان مسلمان و پیروان راست تندرو به آن اعتقاد دارند، اشتراکات زیادی دارد. از این‌رو، راست تندرو واقعی در این کشور هم‌ردیف تهدید اسلامگرایان است.»
افراط‌گرایی اسلامی و چپ تندرو
آقای نورث با اشاره به این‌که بخش عمده اعتراضات اسلامگرایان افراطی را چپ‌ها تشکیل می‌دهند، افزود: «این نیروها با چپ‌های تندرو متحد شده‌اند.»
او ضمن اشاره به کسانی که با جرمی کوربین هم‌عقیده‌اند، بوم‌گرایان افراطی و طرافداران «ابقای بریتانیا در اتحادیه اروپا» گفت: «البته، اسلام‌گرایی مقوله پیچیده‌ای است. اما وقتی به این اوباش نگاه می‌کنید، دست‌کم ۵۰ درصدشان جزو سفیدپوستان، طبقه متوسط و لیبرال‌های چپ‌گرا هستند.»
او ضمن اشاره به این‌که چپ‌ها کسانی هستند که در اعتراضات اقلیمی خیابان‌ها را مسدود می‌کنند یا در گالری‌های هنری دست به تخریب آثار هنری گران‌قیمت می‌زنند، گفت: «این همان افراط‌گرایی چپ تندروست.»
او افزود: «بوم‌گرایان افراطی که در حوزه سیاست انرژی نفوذ می‌کنند، آسیب‌های فراوانی از خود به‌جا می‌گذارند. از این‌رو، صحبت درباره تهدید راست افراطی فریبنده کاملاً غلط‌انداز است.»
پیوند بین افراط‌گرایی اسلامی مدرن و مارکسیسم-لنینیسم را می‌توان در اوایل قرن بیستم در شخصیت سید قطب مصری یافت که به‌عنوان پدر جهادگرایی سلفی شناخته می‌شود.
قطب که در سال ۱۹۶۶ به دلیل دست داشتن در توطئه ترور جمال عبدالناصر، رئیس‌جمهور مصر، محکوم و اعدام شد، پیش از پیوستن به اخوان‌المسلمین مصر در دهه‌های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ در رشته سوسیالیسم و ادبیات تحصیل کرده بود. او رابط اخوان‌المسلمین با انترناسیونال کمونیستی و حزب کمونیست مصر بود. قطب به لحاظ فلسفی غرق در ایدئولوژی کمونیستی بود.
در دهه‌های بعدی، کا‌گ‌ب شوروی از چند گروه تروریستی بین‌المللی ضدآمریکایی، از جمله جبهه مردمی برای آزادی فلسطین حمایت می‌کرد.
عصبانیت نخبگان چپ‌گرا
آقای نورث تهدید چپ تندرو را به فیلی «افسارگسیخته» در اتاق تشبیه کرد و آن را «تجلی خودکامگی طبقه متوسط» دانست.
او گفت: «چپ افراطی همین است» و افزود که آن‌ها از فردای انتخابات «به نتیجه رأی‌گیری عمومی اعتراض می‌کردند، با نتیجه همه‌پرسی برگزیت مشکل داشتند و سعی داشتند نتیجه همه‌پرسی را باطل کنند.»
او گفت: «این‌ها دیکتاتورهایی هستند که عادت کرده‌اند هرکاری را به شیوه دلخواه خودشان پیش ببرند.»
این تحلیل‌گر افزود که عصبانیت نخبگان لیبرال از این‌جا نشأت می‌گیرد که مردم عادی می‌توانند از حق رأی خود برای اخذ تصمیمات مهم استفاده کنند.
آقای نورث گفت: «ما با یک جنگ طبقاتی سروکار داریم» و افزود که این افراد دسته مشخصی از طبقه متوسط بودند که «اساساً از وجود همه‌پرسی عصبانی بودند.»
«آن‌ها باور نداشتند که شهروندان عادی صلاحیت اظهار نظر درباره یک موضوع مهم قانونی مانند خروج از اتحادیه اروپا را داشته باشند. از این‌رو، از این‌که حرفی برای گفتن داشتیم و می‌توانستیم رأی بدهیم، از این‌که ما رأی آوردیم و از این‌که اصلاً همه‌پرسی داشتیم، عصبانی بودند.»
آقای نورث گفت: «این نهایت خودکامگی است و تصویری خودخواهانه از یک انسان خوب ارائه می‌کند: این‌که «مخالف نژادپرستی» باشید و از طرح کربن‌خنثی حمایت کنید… این نشانه فضیلت‌فروشی است و هم‌سنگ تکبر سیاسی محض محسوب می‌شود.»
راست تندرو
آقای نورث همچنین با ریشی سوناک، نخست‌وزیر بریتانیا، که ماه گذشته اسلام‌گرایی را هم‌سنگ راست تندرو دانسته و از خطر یکسان آن‌ها گفته بود، مخالفت کرد.
او گفت: «راست افراطی به این شکل وجود ندارد و تقریباً به اندازه چپ تندرو تهدیدآمیز نیست.»
«مردم در بریتانیا درباره راست تندرو که عموماً از چند ده وبلاگ‌نویس و چند کنشگر تشکیل شده صحبت می‌کنند. فقط- از نظر نئونازی‌های بسیار تندرو- تعدادشان بسیار اندک است… با جنبش بزرگی سروکار نداریم.»
ساموئل ملیا، کنشگر ملی‌گرا، به‌خاطر راه‌اندازی یک کتابخانه آنلاین از استیکرهای قابل دانلود با شعارهایی مانند «ما تا سال ۲۰۶۶ در وطن خود جزو اقلیت خواهیم بود» و «مهاجرت جمعی به منزله نسل‌کشی سفیدپوستان است» به اتهام نفرت‌پراکنی نژادی به تحمل دو سال حبس محکوم شد.
آقای نورث با عقاید ملیا مخالف است اما معتقد است که زندانی شدن به خاطر تهیه استیکر «راه تیره و خطرناکی خواهد بود.»
«نکته عجیب ماجرا این است که تمام کاسه کوزه‌ها سر این فرد شکسته و او را به خاطر تهیه و فروش استیکر به زندان انداخته‌اند… اما اگر قرار باشد محکومیت او را الگو قرار دهند، فکر می‌کنم وارد راه تیره و خطرناکی خواهیم شد؛ حتی اگر مثل من اساساً با حرف‌های ملیا مخالف باشید.»
افراط‌گرایی اسلامی، تهدید تروریستی شماره یک بریتانیا
به گفته دولت، تهدید تروریستی شماره یک بریتانیا از اسلام‌گرایی نشأت می‌گیرد که بیش از دوسوم حملات سال ۲۰۱۸ را شامل می‌شود. ۶۴ درصد از محکومان به دلیل جرایم مرتبط با تروریسم در زندان هستند و حدود سه‌چهارم پرونده‌های ام‌آی‌فایو به اسلام‌گرایی مربوط می‌شود.
در فوریه ۲۰۲۳، سر ویلیام شاوکراس مقاله‌ای در رابطه با راهبرد ضدافراط‌گرایی دولت نوشت که هدف آن جلوگیری از اشاعه افراط‌گرایی و رفتار تروریستی بود.
سر ویلیام در مقاله خود گفت که این راهبرد «در مقابله با اسلام‌گرایی غیرخشونت‌آمیز افراطی کم‌توان است» و «راهبرد ضدافراط‌گرایی دولت» در مواجهه با جناح راست افراطی و اسلام‌گرایی استاندارد دوگانه دارد.»
یک سال از انتشار مقاله می‌گذشت که سر ویلیام گفت دولت به اندازه کافی توصیه‌های او را جدی نگرفته و افزود که دولت باید بیشتر روی شبکه حمایتی حماس در بریتانیا تمرکز کند. او همچنین به مردم هشدار داد که به دلیل حملات تروریستی ۷ اکتبر در اسرائیل بیشتر از قبل در معرض خطر هستند.
افراد عادی با نشان راست تندرو
آقای نورث همچنین مشاهده کرد که بریتانیایی‌های عادی با عقاید «کوچه بازاری» در زمینه مهاجرت و زیست‌شناسی که اکثریت بریتانیا را شامل می‌شوند، در رسانه‌ها افراط‌گرا خوانده می‌شوند.
«در عمل این ما هستیم که راست تندرو لقب گرفته‌ایم. ما اکثریت هستیم: مردمی که باور دارند مهاجرت باید کنترل شود، افرادی که حق حضور در این کشور را ندارند اخراج شوند و این‌که ما باید بتوانیم آزادانه درباره مسائلی از این دست که مردم نمی‌توانند جنسیت‌شان را عوض کنند، در فضای مجازی حرف بزنیم.»
این‌ها عقاید عادی روزمره مردم هستند که رسانه‌ها آن‌ها را با برچسب بی‌نزاکتی به باد انتقاد می‌گیرند.»
او گفت: «عقاید من اغلب راست تندرو خوانده می‌شود. من کمی تندروتر از راست میانه هستم اما دیدگاه‌های من تقریباً کوچه بازاری هستند. فرقی بین چیزهایی که در میخانه‌های معمولی برادفورد، لیدز، یورک، منطقه شمالی یا هرجای دیگری از این کشور می‌شنوید وجود ندارد، زیرا عرف جامعه همین است.»
نظرات بیان شده در مقاله نقطه‌نظر نویسنده بوده و لزوماً منعکس‌کننده موضع اپک تایمز نیست.
