مسکو به زودی بندر ولادیوستوک در شرق دور روسیه را که از سال ۱۸۶۰ تحت اشغال خود درآورده، بر روی چین باز خواهد کرد.
به اعتقاد ناظران، این اقدام نشان از ارتقا روابط استراتژیک بین دو کشور است، زیرا اقدامات آنها درباره اوکراین، تایوان و دریای جنوبی چین منجر به افزایش تنش در روابط بین‌المللی شده است.
اداره کل گمرک رژیم کمونیستی چین با صدور اطلاعیه‌ای در ۴ می، اعلام کرد که بندر ولادیوستوک روسیه به عنوان بندر ترانزیتی برای حمل و نقل فرامرزی کالاهای داخلی چین شناخته خواهد شد.
این سیاست از ۱ ژوئن اجرایی می‌شود و کالاهایی که از ولادیوستوک عبور می‌کنند به عنوان «تجارت داخلی» طبقه‌بندی می‌شوند و مشمول عوارض واردات و صادرات نیستند.
بر اساس گزارش‌های منتشر شده با این اقدام دولت روسیه هزینه حمل و نقل برای صادرات محصولات استان‌های جیلین و هیلونگجیانگ چین به طور چشم گیری کاهش می‌یابد زیرا پیش از این کالاهای صادراتی از این دو استان باید مسافت بیش از ۱۰۰۰ کیلومتری را به بندر دالیان پشت سر می‌گذاشتند اما اکنون تنها با طی مسیر حدود ۲۰۰ کیلومتری به بندر ولادیوستوک می‌رسند.
تسخیر شرق
ولادیوستوک ، در نقشه‌های رسمی چین در قرن سیزدهم، زمانی که این بندر برای اولین بار یونگ مینگ چنگ نام گرفت، جز قلمرو چین بود، بعدها این شهر هایشن‌وای نام‌گذاری شد که تا امروز نیز در چین با همین نام شناخته می‌شود. در روسیه این بندر ولادیوستوک که به معنای «تسخیر شرق» یا «حاکمیت بر شرق» نام‌گذاری شده است.
این شهر و سرزمین اطراف آن، زادگاه قوم منچوری، حاکم چین در سلسله چینگ است. با این حال، هایشن‌وای، همراه با بیش از یک میلیون کیلومتر مربع از قلمرو شمال شرقی چین، در سال ۱۸۶۰ پس از شکست چین توسط بریتانیایی‌ها و فرانسوی‌ها در جریان جنگ دوم تریاک، به امپراتوری روسیه تزاری ضمیمه شد و برای ۱۶۳ سال بعد، هیلونگجیانگ و جیلین هیچ دسترسی به بندر نداشتند.
دولت وقت چین از جمله جمهوری چین، هرگز قانونی بودن و اعتبار معاهده‌ای که اشغال این سرزمین توسط روسیه را مشخص می‌کرد، به رسمیت نشناخت.
دولت جمهوری چین پس از جنگ جهانی دوم و به عنوان یکی از کشورهای متحد و طرف پیروز جنگ خواستار بازگرداندن حاکمیت دالیان، ولادیوستوک، ساخالین و سایر مناطقی شد که هنوز در اشغال روسیه کمونیستی (اتحاد جماهیر شوروی) بود.
با این حال، در سال ۱۹۴۹، جمهوری چین توسط کمونیست‌ها در جنگ داخلی چین شکست خورد و به جزیره تایوان عقب‌نشینی کرد و کمونیست‌ها جمهوری خلق چین را در سرزمین اصلی تأسیس کردند.
در سال ۲۰۰۱، جیانگ زمین، رهبر وقت حزب کمونیست چین با ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه معاهده‌ای با عنوان «پیمان حسن همجواری، دوستی و همکاری چین و روسیه» امضا کرد.
« جیانگ زمین» بر اساس این معاهده رسماً تایید کرد که سرزمین‌های چین که از دوران امپراتوری به روسیه ضمیمه شده بود، متعلق به روسیه است، و حداقل ۱٫۵ میلیون کیلومتر مربع از قلمرو متعلق به چین از جمله، جزیره ساخالین، و ولادیوستوک که معادل چند ده برابر مساحت جزیره تایوان است را برای همیشه به روسیه واگذار کرد.
تبادل استراتژیک در میان تنش‌ها
رسانه‌های چینی‌زبان طرف‌دار حزب کمونیست چین در خارج از کشور پس از انتشار خبر ترانزیتی شدن بندر ولادیوستوک با اعلام خرسندی مدعی شدند که باز کردن ولادی وستوک توسط روسیه به روی چین سودی است که جنگ روسیه و اوکراین برای حزب کمونیست چین به ارمغان آورده است.
پروفسور سونگ گوئوچنگ از دانشگاه ملی چنگچی در تایوان در ۱۶ می به اپک تایمز گفت که اینکه چین می‌تواند از این بندر استفاده کند ارزش جشن‌گرفتن ندارد زیرا «این بندر در ابتدا متعلق به شما بود و اکنون آنها فقط به شما اجازه استفاده از آن را می‌دهند.»
همچنین یوان هونگ‌بینگ، حقوق‌دان مستقر در استرالیا، در ۱۶ مه به اپک تایمز گفت که گشایش ولادیوستوک توسط روسیه به روی چین و تقویت تجارت چین و روسیه نشان می‌دهد که حزب کمونیست چین همیشه در پشت صحنه از روسیه حمایت کرده است. جامعه جهانی نباید تصور کند که حزب کمونیست چین از حمایت روسیه دست برخواهد داشت.
