یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که حتی یک ساعت کار با صفحه نمایش در روز به شکل قابل‌توجهی خطر نزدیک‌بینی را به‌ویژه در کودکان افزایش می‌دهد.
صرف زمان بیشتر برای کار با صفحه نمایش با ریسک بیشتر همراه است
محققان دریافتند که صرف یک ساعت بیشتر در روز (بعد از ۱ ساعت) برای تماشای صفحه نمایش با ۲۱ درصد افزایش احتمال ابتلا به نزدیک‌بینی همراه است.
داده‌های ۴۵ مطالعه مختلف متشکل از ۳۳۵ هزار داوطلب در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفت تا ارتباط پیچیده بین زمان کار با صفحه نمایش و خطر نزدیک‌بینی مشخص شود. تحلیل داده‌ها براساس دستگاه‌های دیجیتال مختلف اعم از گوشی هوشمند، تبلت، کنسول بازی، کامپیوتر و تلویزیون انجام گرفت که درمجموع به‌عنوان دستگاه‌های دیجیتال شناخته می‌شوند.
یافته‌های این بررسی سیستماتیک و تحلیل جامع که چندی پیش در مجله شبکه آزاد جاما انتشار یافت، بر نگرانی فزاینده درخصوص کار با صفحه نمایش در بین کودکان تأکید دارند.
محققان نوشتند: «با توجه به این‌که کودکان به شکل فزاینده‌ای در سنین پایین با دستگاه‌های هوشمند کار می‌کنند و وقت بیشتری را در مقابل صفحات نمایش دیجیتال می‌گذرانند، لازم است که درک بهتری از ارتباط بین زمان کار با صفحات نمایش دیجیتال و نزدیک‌بینی داشته باشیم.»
برآوردها در آمریکا حاکی از آن هستند که شیوع نزدیک‌بینی حدود ۴۲ درصد است. به‌طور مشخص، ۴۱ درصد از کودکان مناطق شهری و ۱۶ درصد از کودکان مناطق روستایی با این عارضه دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند.
نتایج نشان می‌دهند که زمان کار با صفحه نمایش باید به کمتر از یک ساعت در روز محدود شود تا خطر ابتلا به عارضه‌ای که باعث می‌شود اشیاء نزدیک را واضح و اشیاء دور را تار ببینید، به حداقل برسد.
برمبنای تحقیقات قبلی
در تحلیل جامع قبلی از داده‌های ۱۱ مطالعه متشکل از ۹۳۴ داوطلب برای بررسی ارتباط بین زمان کار با دستگاه‌های هوشمند (گوشی هوشمند یا تبلت) و نزدیک‌بینی استفاده شد که نشان داد زمان کار با دستگاه‌های هوشمند به تنهایی باعث افزایش ۲۶ درصدی احتمال ابتلا به نزدیک‌بینی می‌شود.
اگر زمان کار با دستگاه‌های هوشمند را به زمان کار با کامپیوتر اضافه کنیم، احتمال نزدیک‌بینی ۷۷ درصد افزایش می‌یابد.
محققان در مطالعه جدید خود گفتند که این یافته‌ها نیازمند آن هستند که بررسی عمیق‌تری در رابطه با آستانه ایمنِ کار با دستگاه‌های دیجیتال انجام بگیرد.
افزایش خطر به چه دلیل است؟
دکتر مینال آگاروال، بینایی‌سنج به اپک تایمز گفت: «نزدیک‌بینی زمانی رخ می‌دهد که که اندازه طولی کره چشم از جلو و عقب بیش از حد طبیعی رشد کند که باعث می‌شود نقطه کانونی چشم در جلوی شبکیه قرار بگیرد و اشیاء دور را از دیدِ شما تار جلوه دهد.»
او افزود: «عاقلانه نیست، اما گفته می‌شود که تمرکز بر اجسام نزدیک برای مدت طولانی می‌تواند سیستم تمرکز چشم را تحت فشار قرار دهد که ممکن است بر شکل چشم تأثیر بگذارد و باعث شود که بیش از حد طبیعی رشد کند.» این مسئله درخصوص نگاه کردن به هرچیزی که در فاصله ۵۵ سانتی‌متری چشم‌های شما باشد صدق می‌کند.
صفحات نمایش دیجیتال معمولاً تصاویر را در فواصل نسبتاً ثابت نشان می‌دهند، اما چشم انسان در حالت طبیعی دائماً بر اشیاء مختلف در فواصل گوناگون تمرکز می‌کند. این بدین معنی است که چشم شما برای یک مدت طولانی بر یک فاصله ثابت متمرکز می‌شود و این تمرکز پایدار باعث می‌شود که ماهیچه‌های مرتبط با تمرکز چشم تحت فشار قرار بگیرند.
وقتی به صفحه نمایش خیره می‌شوید، چشم شما دائماً روی یک فاصله ثابت متمرکز می‌شود که معمولاً نزدیک به صورت است و از تغییر طبیعیِ تمرکز چشم بر اشیاء دور و نزدیک- که در حالت عادی رخ می‌دهد- جلوگیری می‌کند. این امر موجب خستگی چشم می‌شود و به دلیل فشار طولانی‌مدت برای تمرکز بر تصاویر نزدیک باعث نزدیک‌بینی می‌شود.
آگاروال افزود که این فشار فزاینده می‌تواند از آرامش چشم در حین تمرکز بر اجسام دور نیز جلوگیری کند که به مرور زمان باعث تغییر فرایند رشد چشم شده و موجب نزدیک‌بینی می‌شود.
کاهش خطر نزدیک‌بینی
آگاروال توصیه می‌کند که برای کاهش خطر ابتلای کودکان به نزدیک‌بینی، آن‌ها را تشویق کنید که وقت بیشتری را در خارج از خانه بگذرانند.
او گفت: «مطالعات نشان داده‌اند کودکانی که وقت بیشتری را در خارج از خانه سپری می‌کنند، با خطر کمتری برای ابتلا به نزدیک‌بینی مواجه هستند؛ زیرا مواجهه با نور طبیعی و تمرکز بر اشیاء در فواصل مختلف- کاری که در فضای باز می‌کنیم- به جلوگیری از نزدیک‌بینی کمک می‌کند.»
آگاروال به همه- کودکان و بزرگسالان- توصیه می‌کند که تقریباً دو ساعت در روز در فضای باز قرار بگیرند تا باعث جلوگیری یا به تعویق افتادن نزدیک‌بینی شوند. او افزود: «کاهش زمان کار با اشیاء نزدیک و استراحت در حین انجام این کارها بسیار حائز اهمیت است.»
آگاروال برای کاهش فشار ناشی از کار طولانی‌مدت با اشیاء نزدیک توصیه می‌کند که از «قانون ۲۰-۲۰-۲۰» پیروی کنید. این قانون بدین معنی است که هر ۲۰ دقیقه به مدت ۲۰ ثانیه به نقطه‌ای در فاصله ۶ متری خود نگاه کنید.
او افزود: «اگر کودک شما نزدیک‌بین است، درخصوص راه‌های کنترل نزدیک‌بینی- عینک‌های نزدیک‌بین، لنزهای تماسی یا قطره‌های چشمی آتروپین- با چشم‌پزشک مشورت کنید. ثابت شده که این موارد جلوی پیشرفت نزدیک‌بینی را می‌گیرند.»
