بررسی یک رسانه داخل ایران نشان می‌دهد که درآمد شهرداری تهران از محل قطع درختان ۱۳۵ درصد افزایش داشته است. این در حالی است که همزمان اخباری از یک طرح تازه برای ساخت‌وساز در پارک‌های تهران شنیده می‌شود و شهرداری پایتخت تلاش می‌کند بر اقدامات خود در حوزه افزایش فضای سبز تاکید کند.
روزنامه هم‌میهن نوشته است که بعد از طرح ساخت مسجد در پارک قیطریه نوبت به ساخت یک فضای جدید در پارک لاله رسید و بعد از آن هم خبرهایی از طرح ساخت یک مسجد در بوستان خوارزمی منطقه سه شنیده شده است.
این رسانه با بررسی بودجه شهرداری تهران عنوان کرده است که از ابتدای کار دوره فعلی مدیریت شهری تهران، درآمد حاصل از قطع درختان به هزار و ۶۰۳ میلیارد تومان رسیده و نسبت به دوره پنجم ۱۳۵ درصد افزایش داشته است.
بهروز شیخ‌رودی، معاون پیشین محاسبات و پایش عملکرد شورای شهر تهران به روزنامه هم‌میهن گفته است که «درآمد شهرداری تهران از ابتدای دوره ششم تا پایان بهمن‌ماه ۱۴۰۲ از محل جریمه قطع درختان در شهر تهران هزار و۶۰۳ میلیارد تومان است که نسبت به دوره پنجم ۱۳۵ درصد رشد داشته است. آقای زاکانی و چمران باید بگویند که مجوز ساخت‌وساز در چند باغ و قطع چند درخت داده شده که این میزان درآمد را به دست آورده‌اند؟»
شیخ‌رودی در واکنش به این ادعا که رکورد دوره‌های گذشته مدیریت شهری از نظر میزان ایجاد فضای سبز زده شده، گفت که «زاکانی اگر مدعی شفافیت است، بگوید چند برابر دوره قبل از محل قطع درختان درآمد داشته و این درآمد بابت قطع چند درخت و با بن چندساله در شهرتهران به دست آمده است؟»
عضو پیشین شورای شهر تهران: آمارهای شهرداری تبلیغاتی است
آرش میلانی، عضو شورای پنجم شهر تهران و منتقد آمارهای شهرداری درباره توسعه فضای سبز به هم‌میهن می‌گوید که «فضای سبز برخلاف پروژه‌های عمرانی برای رسیدن به بهره‌برداری کامل نیاز به زمان دارد و کاشت نهال‌های پنج‌ساله از نظر ارزش اکولوژیک قابل مقایسه با یک درخت ۵۰ ساله نیست. این اقدام که تعدادی از درختان کهنسال را در بافت مرکزی حذف و بعد در محدوده حاشیه شهر چندبرابر آن در یک پارک جنگلی نهال‌کاری کنیم قابل‌قبول نیست.»
میلانی همچنین با اشاره به پروژه‌های برنامه‌ریزی‌شده برای ساخت‌وساز در پارک‌های لاله و قیطریه می‌گوید که «آنچه در کمربند جنگلی کاشته و آنچه در پارک لاله و قیطریه قطع می‌شود، تناسب ندارد. پارک‌های مرکزی مانند لاله نسبت به فضای سبز کمربندی، محل رجوع تعداد بیشتری از مردم است. این پارک‌ها از نظر میراث معنوی شهر ارزش بسیار بالایی نسبت به یک کمربند جنگلی تازه‌تاسیس دارد.»
او با بیان اینکه کاهش سرانه در یک پارک مرکزی مانند لاله به بهانه ایجاد پارک و فضای سبز در یک منطقه دیگر خطاست، افزود که در پارک لاله فضاهای کاربری زیادی مانند کانون پرورش فکری، کتابخانه، موزه و آتش‌نشانی و… ازقبل جانمایی شده و فضای سبز آنجا ظرفیتی ندارد که عرصه جدیدی از آن کاسته شود.»
میلانی در گفتگو با هم‌میهن نسبت به آمارهای ارائه شده توسط شهرداری درخصوص رکوردزنی ایجاد فضای سبز درون‌شهری در دوره فعلی نسبت به عملکرد یک‌دهه گذشته، واکنش نشان داد.
او گفته است که «شاید فضای سبز کنار خیابان‌ها هم در طبقه‌بندی آماری پارک‌های در دسترس شهروندان، وارد شده است. در این تبلیغ ادعا کرده‌اند که ۶۲۶ هکتار توسعه فضای سبز مربوط به پارک‌های درون‌شهری است. در آمارنامه سال ۱۴۰۱ شهرداری نوشته شده که فضای سبز جدید درون‌شهری و قابل دسترس برای شهروندان ۵۲۵ هکتار است.
میلانی با بیان اینکه مساحت پارک‌هایی که به‌عنوان خروجی پارک‌های جدید دیده می‌شود با عدد آمارنامه شهرداری تناسب ندارد، گفت «حتی اگر آمار بهسازی پارک‌های موجود مانند پروژه مادر و کودک را هم به مساحت این پارک‌ها اضافه کنیم، باز هم سرجمع مساحت آن به ۵۲۵ هکتار نمی‌رسد؛ بنابراین به‌نظر می‌رسد آمار مذکور یک ترفند تبلیغاتی است تا نشان دهند که به فضای سبز توجه داشته‌اند و از نظر آماری شبهه جدی به آن وارد است.»
