با افزایش نگرانی‌ها نسبت به استفاده از افزودنی‌های مضر در غذاهای روزمره، کارشناسان از لزوم ارزیابی مجدد استانداردهای ایمنی برای محافظت از سلامت مردم می‌گویند.
وانی هاری، فعال حوزه مواد غذایی، در میزگرد اخیر سنای آمریکا گفت که مردم اروپا مک‌دونالدهای سالم‌تری دارند.
برای نمونه، سیب‌زمینی سرخ‌کرده مک‌دونالد در آمریکا حاوی ۱۱ ترکیب است، اما نمونه بریتانیایی آن تنها حاوی ۳ ترکیب است و افزودن نمک به آن اختیاری است.
هاری در صحبتهای خود در میزگرد «سلامت و تغذیه آمریکایی: نظرخواهی» که به پیشنهاد سناتور ران جانسون برگزار شد، درباره این تفاوت‌ها صحبت کرد و نشان داد که بسیاری از غذاهای آمریکایی حاوی مواد شیمیایی مضری هستند که در دیگر کشورهای غربی ممنوع شده‌اند.
اپک تایمز بررسی کرده است که سیب‌زمینی سرخ‌کرده مک‌دونالد در آمریکا حاوی ۱۰ ترکیب یا بیشتر است، اما نسخه بریتانیایی حاوی ۳ ترکیب یا بیشتر است.
چگونه ممکن است که افزودنی‌های غذایی در کشورهای دیگر مضر و در آمریکا بی‌خطر تلقی شوند؟
شکاف قانونی اجازه استفاده از ترکیبات مضر را می‌دهد
جنیفر پامرنس، استادیار سیاست‌گذاری و مدیریت بهداشت عمومی در دانشکده بهداشت عمومی جهانی نیویورک، به اپک تایمز گفت: «مشکل قانون است. هیچ قانونی وجود ندارد که صنعت را به ارائه داده‌های ایمنی ملزم کند.»
پژوهش اخیر او که در مجله آمریکایی سلامت عمومی منتشر شده است، درباره این خلأ قانونی که اجازه می‌دهد مواد غذایی مضر وارد زنجیره خوراکی‌های آمریکا شوند شفاف‌سازی می‌کند: «شرکت‌ها می‌توانند بدون اطلاع سازمان غذا و دارو یا مردم، افزودنی‌های غذایی را در رده «ترکیبات عموماً بی‌ضرر» قرار دهند.»
او افزود که اروپا رویکرد محتاطانه‌تری دارد و به شواهد مربوط به آسیب‌ها و محافظت از مردم خود توجه می‌کند، اما آمریکا بیشتر به نفع شرکت‌ها کار می‌کند و برای حذف ترکیبات مضر از مواد غذایی به دریافت شواهد نیاز دارد.
برای نمونه، سازمان ایمنی غذایی اروپا ترکیباتی مانند هورمون‌های رشد و برخی از رنگ‌های مصنوعی را با توجه به مضرات احتمالی ممنوع کرده است. در مقابل، سازمان غذا و داروی آمریکا افزودنی‌های غذایی را به واسطه دادخواست ارزیابی می‌کند و اصل «عموماً بی‌ضرر» را مد نظر قرار می‌دهد که باعث می‌شود برخی از ترکیبات بدون انجام آزمایشات کامل وارد بازار شوند.
شرکت‌ها می‌توانند براساس ارزیابی‌های داخلی و در سایه نظارت محدود سازمان غذا و دارو، ترکیبات غذایی را در رده «عموماً بی‌ضرر» قرار دهند.
جالب است بدانید که برخی از مواد شیمیایی بالقوه مضر مانند آزودی‌کربن‌آمید- ماده شیمیایی مورد استفاده در نان که در مطالعات حیوانی با سرطان ارتباط مستقیم داشته و در چندین کشور ممنوع شده- با تکیه به اصل «عموماً بی‌ضرر» در آمریکا قانونی هستند.
هاری گفت: «در کشورهای دیگر از آزودی‌کربن‌آمید در تولید تشک‌های یوگا و زیری کفش استفاده می‌شود… مطالعات نشان می‌دهند که وقتی این ماده شیمیایی حرارت می‌بیند، به ماده‌ای سرطان‌زا تبدیل می‌شود. از این ترکیب در نان شرکت ساب‌وی استفاده می‌شد اما هاری با ارائه دادخواست جلوی استفاده از آن را گرفت.»
دکتر داریوش مظفریان، نویسنده ارشد مطالعه و از همکاران پامرنس و مدیر مؤسسه «غذا دارو است» در دانشگاه تافتس، در بیانیه‌ای گفت: «اکنون صدها و شاید هزاران ترکیب به غذاهای ما اضافه می‌شوند که اطلاعات ایمنی آن‌ها برای محققان مستقل، دولت و مردم مبهم است.»
