
در مزرعهی پرورش ماهی در یانگجیانگ، استان گوانگدونگ در چین پرورش دهندگان برای کاهش هزینهی تولید هنگام تغذیهی ماهی تیلاپیا از مدفوع خوک و غاز استفاده میکنند. این مواد آلوده به باکتری سالمونلا باعث میگردند که این ماهیها در مقابل بیماری بسیار آسیب پذیر گردند.
صادر کنندگان چینی، ماهیهای تولید شده را که شامل تیلاپیا نیز میگردد، با قیمتهای پایین خریده و به شرکتهای مختلف در امریکا صادر میکنند.
وضعیت پرورش ماهی در چین در سال ۲۰۰۷ توسط مجلهی «Bloomberg Business» چنین گزارش شده است:
پرورش دهندگان ماهی در چین به دلیل پرورش ماهی در محیطی نامناسب و کثیف نیازمند به استفاده از مقادیر زیادی از داروهای دامپزشکی برای تضمین بقای ماهیها هنگام فروش به مصرف کنندگان هستند. اما این مواد شیمیایی میتواند به صورت باقیماندههای سمی در غذاهای دریایی رسوب کرده و مصرف کنندگان را بیمار کند.
آقای ژانگ، یکی از ساکنان استان گوییجو، گفت که پس از اینکه مخزن پشت خانه آنها به پرورش ماهی اختصاص داده شد، از آن به بعد این مکان به یک زباله دانی سمی حاوی کود حیوانات مختلف و آنتی بیوتیک تبدیل گردید.
اداره غذا و داروی آمریکا (FDA) در ماه ژوئن سال ۲۰۰۷ چند مزرعهی ماهی های پرورشی چینی از جمله مزرعهی پرورش گربهماهی، ماهی بازالت، ماهی «dace» نوعی ماهی کپور و مارماهی را با توجه به باقی ماندههایی که مورد تأیید امریکا نبوده است، توقیف کرد.
استفاده از آنتی بیوتیکها و موادی چون « malachite green» و « gentian violet» در طولانی مدت باعث سرطان میشود و برخی از این مواد باعث مقاومت بدن در برابر آنتی بیوتیکها میگردد.
در حال حاضر وضعیت ماهیهای گرفته شده از آب دریا نیز به دلیل آلودگی گسترده آب مناطق مختلف چین توسط انواع زباله، فلزات سنگین، زبالههای صنعتی و کودهای شیمیایی بسیار نامناسب گزارش شده است. در سال ۲۰۱۱، آب اکثریت بزرگترین دریاچهها و مخازن چین با توجه به گزارش دولت برای مصرف انسان نامناسب و کاملاً غیر بهداشتی گزارش شد.
در تابستان سال ۲۰۱۳، آلودگی منتشر شده توسط یک کارخانه تولید کود شیمیایی باعث مرگ هزاران ماهی در امتداد طول ۳۰ کیلومتری رودخانه استان هوبی شد. به طوری که خبرگزاری شینهوا، رسانه سخنگوی دولت چین که در بسیاری از موارد آمار واقعی را اعلام نمیکند، گزارش داد که در حدود ۱۱۰ تن ماهی مرده از این منطقه خارج شد.
پرورش دهندگان ماهی در چین به دلیل پرورش ماهی در محیطی نامناسب و کثیف نیاز به استفاده از مقادیر زیادی از داروهای دامپزشکی برای تضمین بقای ماهیها هنگام فروش به مصرف کنندگان هستند.
گفته میشود که مزارع تولید و پرورش ماهی در چین با انتشار آنتی بیوتیکها و دیگر مواد شیمیایی در آب موجب تشدید مشکل آلودگی آب در چین نیز گردیده است.
امریکا حدود ۹۰ درصد از غذاهای دریایی مورد نیاز خود را که حدود نیمی از آنها پرورشی هستند وارد میکند. در سال ۲۰۱۴، این کشور حدود ۲.۹ میلیارد دلار غذای دریایی از جمله مقادیر زیادی از تیلاپیا، ماهی آزاد، ماهی روغن، میگو، ماهی تن، صدف، حلزون اسکالوپ را از چین وارد کرده است.
البته همهی غذاهای دریایی وارد شده از چین خطرناک نیستند و چین تنها کشوری نیست که با استانداردهای پایین اقدام به صادرات این مواد غذایی کرده است. دیگر کشورهای آسیایی، به ویژه ویتنام در سالهای اخیر نیز مشکلات مربوط به تولید غذاهای دریایی داشته است، اما موارد سهل انگاری و نقض در چین بیشتر اتفاق میافتد. همچنین غذاهای دریایی مانند ماهی مرکب و قزل آلای آلاسکا، که در امریکا گرفته میشود و برای پردازش به چین فرستاده میشود نیز مشکل دارد.
نکاتی برای خرید مواد غذایی دریایی
«جکی آرنت»، متخصص تغذیه و مواد غذایی در وب سایت مربوط به بهداشت و سلامتی نکات زیر را هنگام انتخاب غذاهای دریایی برای خرید ارائه میدهد.
۱. مطمئن شوید غذاهای دریایی از کجا وارد شده است. برچسب روی مواد غذایی و هر نوشتهی دیگر روی آن مانند «تولید شده در»، « بسته بندی شده توسط » یا «وارد شده توسط» را به دقت بخوانید.
۲. سعی کنید بیشتر از ماهیهای دریایی به جای ماهی پرورشی استفاده کنید. مطالعات نشان میدهد که ماهیهای پرورشی سطوح بالاتری از سموم و مواد شیمیایی مانند بی فنیلهای پلی کلرینه- یک ماده شیمیایی مضر- و دی اکسین و آنتی بیوتیک را داراست.
۳. سعی کنید بیشتر ماهیهای کوچکتر را در سبد خرید خود انتخاب کنید. هرچه ماهی بزرگتر باشد سموم بیشتری را در بدن خود حمل میکند.
۴. خرید ماهی تازه بهتر از ماهی یخ زده است.
۵. سعی کنید از غذاهای دریایی مختلف (به دلیل وجود مواد شیمیایی در یک نوع ماهی) استفاده کنید.
اپکتایمز در ۳۵ کشور و به ۲۱ زبان منتشر میشود.