ت- چگونگی استفادهی جیانگ زمین از حزب کمونیست چین در آزار و اذیت فالون گونگ
جیانگ زمین با سوء استفاده از اصول سازماندهی حکچ مبنی بر اینکه ”تمامی اعضای حزب باید تابع کمیتهی مرکزی باشند“ نظام کنترلی حکچ را با هدف آزار و شکنجهی تمرینکنندگان فالون گونگ به خدمت گرفت.
ابزارهای کنترل حکچ عبارتند از ارتش، رسانهها، کارکنان امنیت اجتماعی، پلیس، پلیس نیروهای مسلح، نیروهای امنیت کشوری، سیستم قضایی، کنگره ملی مردمی، دیپلماتها و گروههای مذهبی شیاد و دروغین.
در برنامهریزی استراتژی سرکوب، سه سیاست به کار برده شد: ”خدشه دار کردن آبرو و اعتبار [تمرینکنندگان فالون گونگ]، سوق دادن [آنها] به سمت ورشکستگی مالی و آسیبرسانی فیزیکی [به آنها]“.
تمامی اعضای پلیس نیروهای مسلح تحت نظارت و کنترل حکچ در دستگیری و آدمرباییهای لازم برای مبارزه با تمرینکنندگان فالون گونگ شرکت کردند. رسانههای چین نیز با ابزارهای دروغ پراکنی خود فالون گونگ را مورد حمله قرار دادند. نظام امنیت کشوری نیز تحت نفوذ شخص جیانگ زمین به جمعآوری و ارائه اطلاعات، دروغ پراکنی و وارونه جلوه دادن حقایق میپرداخت.
کنگرهی ملی مردمی و سیستم قضایی نیز تمهیدات قانونی را مهیا کرده و با توجیههای قانونی جرایم جیانگ زمین و حکچ را موجه جلوه داده و مردم را در تمامی سطوح اجتماعی فریب میدادند. آنها از خود ابزاری برای حفاظت و حمایت از جیانگ زمین ساخته بودند.
در عین حال سیستم دیپلماتیک نیز با دروغ پراکنی در مجامع بینالمللی و اغفال دولتهای خارجی و مقامات ارشد و رسانههای بینالمللی با ایجاد انگیزههای سیاسی و اقتصادی به گونهای عمل کرد که آنان در مقابل آزار و شکنجهی تمرینکنندگان فالون گونگ سکوت کنند.
در خلال کار کنفرانس کمیتهی مرکزی که دستور سرکوب تمرینکنندگان فالون گونگ از آن صادر شده بود، جیانگ زمین ادعا کرد: ”من باورم نمیشود که حزب کمونیست نتواند فالون گونگ را شکست دهد“. در برنامهریزی استراتژی سرکوب، سه سیاست به کار برده شد: ”خدشه دار کردن آبرو و اعتبار [تمرینکنندگان فالون گونگ]، سوق دادن [آنها] به سمت ورشکستگی مالی و آسیبرسانی فیزیکی [به آنها]“. متعاقب آن مبارزات سرکوبسازی با تمام قدرت آغاز گردید.
سوء استفاده از رسانهها در جهت سانسور جریانات خبری
سیاست ”وارد آوردن خدشه به آبروی تمرینکنندگان فالون گونگ“ وظیفهی رسانهها بود که خود تحت کنترل مطلق حکچ بودند. در روز ۲۲ جولای ۱۹۹۹ یعنی ۳ روز پس از شروع مبارزه و دستگیری تمرینکنندگان فالون گونگ در سراسر کشور، رسانههای خبری تحت کنترل حکچ یک حملهی تبلیغاتی تمام عیار را بر ضد فالون گونگ آغاز کردند. برای مثال در اینجا به تلویزیون مرکزی چین (CCTV) واقع در پکن میپردازیم.
در طول ماههای باقی مانده تا پایان سال ۱۹۹۹ این ایستگاه تلویزیونی روزی ۷ ساعت برنامهی از قبل ضبط شده در جهت دروغ پراکنی بر ضد فالون گونگ پخش میکرد. تولید کنندههای این برنامهها کار خود را با تحریف و دروغ جلوه دادن سخنرانیهای آقای لی هنگجی بنیانگذار فالون گونگ آغاز کرده و سپس به مواردی تحت نام خودکشی، جنایت و مرگ به علت امتناع از درمانهای پزشکی پرداختند. آنها هر چه توانستند در جهت لکهدار کردن حیثیت و وارد کردن اتهام به فالون گونگ و مؤسس آن انجام دادند.
یکی از بارزترین مواردی که در تبلیغات مورد استفاده قرار گرفت تغییر کلمه ”ندارد“ به ”دارد“ در آنچه آقای لی هنگجی در یکی از گردهماییهای عمومی بیان کرده بود است. جمله این است: ”واقعهای به نام انفجار کرهی زمین وجود ندارد.“ CCTV این جمله را به این صورت تحریف کرد که: ”انفجار زمین وجود دارد.“ و در پی آن ادعا کردند که فالون گونگ، تئوریهای مربوط به روز قیامت پخش میکند.
ترفندهایی نظیر ربط دادن مجرمین عادی به تمرینکنندگان فالون گونگ نیز از جمله اقداماتی بود که برای گمراه کردن اذهان عمومی به کار میرفت.
جنایت انجام شده توسط شخصی دیوانه به نام فو ییبین (Fu Yibin) در پکن و خودکشی توسط سم توسط یک متکدی در استان زجیانگ (Zhejiang) هر دو به تمرینکنندگان فالون گونگ نسبت داده میشد. در پی این شایعه پراکنیها، حکچ با استفاده از رسانهها به ایجاد تنفر در اذهان فریب خوردهی عامهی مردم نسبت به فالون گونگ میپرداخت تا جنایات رذیلانهی خود را توجیه کرده و از حمایت مردم برخوردار گردد.
بیش از ۲۰۰۰ روزنامه، ۱۰۰۰ مجله و صدها ایستگاه رادیویی و تلویزیونی محلی تحت کنترل حکچ با تمام قدرت شروع به حمله و ضربه زدن به فالون گونگ کردند. این برنامههای تبلیغاتی از طریق خبرگزاری رسمی شینهوآ (Xinhua)، سرویسهای خبری چین، خبرگزاری H.K چین و دیگر رسانههای برون مرزی تحت کنترل حکچ به خارج از مرزهای چین و کشورهای دیگر نیز ارسال میشد. بر اساس یک آمار غیر رسمی، در طول ۶ ماه بیش از ۳۰۰،۰۰۰ عنوان خبری و برنامه در جهت مبارزه با فالون گونگ پخش گردید که همگی در جهت مسموم کردن ذهن عامهی مردم و فریب آنها بود.
در سفارتخانهها و کنسولگریهای خارج کشور نیز تعداد زیادی آلبوم، لوح فشرده و جراید در جهت انتقاد و ”افشاگری“ فالون گونگ عرضه شد. ستون مخصوصی در وب سایت وزارت امور خارجه برای انتقاد و ”افشاگری“ فالون گونگ قرار داده شد.
علاوه بر این در اواخر سال ۱۹۹۹ و در زمان اجلاس همکاری اقتصادی کشورهای آسیایی و حوزهی اقیانوس آرام (APEC) که در کشور نیوزلند برگزار شد، جیانگ زمین برای خدشهدار کردن وجههی فالون گونگ در بین سران کشورهای دیگر، جزوهها و کتابچههایی را بین سران کشورهای شرکت کننده در اجلاس توزیع کرد. در فرانسه، جیانگ زمین درست بر خلاف آنچه در قانون اساسی این کشور آمده، فالون گونگ را یک فرقهی شیطانی نامید تا به آبروی تمرینکنندگان فالون گونگ لطمه وارد کند.
ابرهای سیاه تشویش و تعدی که کل کشور را در برگرفته بود خبر از فاجعهای دیگر و انقلاب فرهنگی مجدد میداد.
ابرهای سیاه تشویش و تعدی که کل کشور را در برگرفته بود خبر از فاجعهای دیگر و انقلاب فرهنگی مجدد میداد.
یکی از نفرت انگیزترین کارهایی که انجام شد، واقعهای به نام ”خودسوزی“ بود که در ماه ژانویهی سال ۲۰۰۱ به وقوع پیوست و به سرعت و با سرعتی بیسابقه توسط خبرگزاری شینهوآ پخش شد. این واقعه توسط بسیاری از نهادهای بینالمللی مورد انتقاد قرار گرفت از جمله ارگان غیر دولتی آژانس توسعه و آموزش بینالمللی سازمان ملل در ژنو که آن را یک عمل برنامهریزی شده توسط دولت و در جهت فریب مردم معرفی کرد. در طول سؤال و جوابهای انجام شده یکی از کارکنان تلویزیون اقرار کرد که بعضی از گزارشات پخش شده از CCTV در واقع ساختگی بوده و بعد از واقعه بازسازی شده بودند. در اینجا ذات پلید سرکوبکنندگان نمایان میشود. در اینجا این سؤال پیش میآید که چگونه ممکن است این ”مریدان فالون گونگ که بدون ترس با مرگ مواجه میشوند“( کسانی که خودسوزی میکنند) آنقدر منظم و دقیق با مقامات حکچ هماهنگ شده باشند که آنها بتوانند چنین تصاویری را گرفته باشند.
خورشید هرگز زیر ابر پنهان نمیماند. حکچ در کنار دروغ پردازیها و شایعه پراکنیهایش با تمام توان از گسترش اخبار و اطلاعات مربوطه نیز جلوگیری میکرد. گزارشات برون مرزی مربوط به فعالیتهای فالون گونگ را در نطفه خفه کرد و از گسترش اخبار مربوط به دفاعیات تمرینکنندگان آن جلوگیری میکرد.
تمامیکتابها و مدارک مربوط به فالون گونگ بدون استثناء از بین برده شد. اقدامات شدید امنیتی در جهت جلوگیری از موفقیت تلاشهای خبرگزاریهای خارجی در جهت مصاحبه با تمرینکنندگان فالون گونگ در چین اتخاذ گردید، اقداماتی از قبیل بیرون کردن روزنامهنگاران از کشور، تحت فشار گذاشتن خبرگزاریهای خارجی و اجبار آنها به سکوت با توسل به تهدید و ممنوعیت ادامهی کارشان در چین.
زمانی که تمرینکنندگان فالون گونگ اقدام به تلاش برای ارسال حقایق و مدارک دال بر سرکوب غیرانسانی مقامات چین به خارج از کشور را آغاز کردند، حکچ نیز اقدامات بسیار خشن و ظالمانهای را در جهت کنترل آنان آغاز کرد.
خانم لی یانهوآ (Li Yanhua) اهل شهر داشیچیان (Dashiqian) واقع در استان لیانینگ (Lianing) که حدود ۶۰ سال سن داشت و در تاریخ اول فوریه سال ۲۰۰۱ در حال تحویل مدارک و اطلاعات در مورد آزار و شکنجهی فالون گونگ بود که توسط پلیس دستگیر شد و سپس زیر کتک کشته شد. پلیس برای سرپوش گذاشتن روی این جنایت اینگونه عنوان کرد که او در اثر ”مسحور شدن توسط فالون گونگ“ مرده است.
در دانشگاه تسینگهوآ (Tsinghua) به تنهایی بیش از ۱۲ استاد و دانشجو به علت توزیع مطالب مربوط به فالون گونگ به حبسهای طولانی محکوم شدند. پس از فاش کردن خبر تجاوز به خانم وی شینگیان (Wei Xingyan) در زندان، یک دانشجوی تمرینکنندهی فالون گونگ دانشگاه چونگچینگ (Chongqing) و هفت تمرینکنندهی دیگر شهر چونگچینگ به زندانهای بلند مدت محکوم شدند.
اعمال جریمه و جستجو و غارت منازل بدون هیچ رویهی قانونی
عُمال حکچ سیاستی را در کل کشور اتخاذ کردند که آن ”ورشکست کردن [تمرینکنندگان فالون گونگ]“ بود. در مدت ۵ سال از شروع سرکوب، صدها هزار تمرینکنندهی فالون گونگ به جریمههای نقدی سنگین از هزاران تا دهها هزار یوان محکوم شدهاند. این اقدامات همه در جهت وارد کردن خسارات مالی سنگین به آنان انجام گرفته است. بدون هیچ گونه توجیهی، دولتهای محلی، اماکن کاری، کلانتریها و ادارات امنیت عمومی جریمههای دلخواه خود را بر آنان تحمیل کردهاند. به آنانی که اموالشان ضبط شده یا جریمه کردهاند هیچگونه رسیدی داده نشده و هیچ قسمت از قانون در مورد آن صدق نکرده است. برای این کار هیچ رویهی قانونی وجود ندارد.
جستجوی خانهها و غارت آنها از دیگر شکلهای دزدی و تهدید تمرینکنندگان فالون گونگ است. آنهایی که بر اعتقادشان پا فشاری میکردند منازلشان وقت و بی وقت توسط پلیس بدون حکم تفتیش مورد بازرسی قرار گرفته و پول نقد و اشیاء قیمتیشان بدون هیچ توجیه قانونی مصادره شده است. در مناطق خارج از شهر حتی از آذوقهی غذایی و غلات آنان چشمپوشی نکردهاند. هیچ یک از اقلام مصادره شده از تمرینکنندگان فالون گونگ در جایی ثبت نگردیده و هیچ رسیدی در مقابل آن صادر نگردیده است. معمولاً کسانی که اموال را ضبط میکنند آنها را برای خود نگه میدارند.
در عین حال تمرینکنندگان فالون گونگ با خطر بیکار شدن نیز روبه رو هستند. در مناطق خارج از شهر روستاییان به مصادرهی زمینهایشان تهدید شدهاند. حکچ حتی افراد سالمند بازنشسته را نیز مستثنی نکرده، مقرری ماهیانهشان قطع شده و دولت آنها را از محل سکونتشان اخراج کرده است. اموال برخی از تمرینکنندگان که در کار تجارت هستند مصادره گردیده و حسابهای بانکیشان مسدود شده است.
در ادامهی این سیاستها، حکچ سیاست ”تنبیه برای همه“ را اتخاذ کرده است. بدین معنی که اگر در هرگونه محل کاری اعم از تجاری یا دولتی، تمرینکنندهی فالون گونگ پیدا شود، مدیران و کارکنان آن واحد همگی تنبیه گردیده و از دریافت مزایای شغلی و ارتقاء محروم میگردند. هدف از این کار ایجاد تنفر از تمرینکنندگان فالون گونگ در جامعه است. خانواده و اقوام شخص تمرینکنندهی فالون گونگ نیز در معرض تهدید هستند. تهدید به از دست دادن کارشان، بیرون کردن فرزندشان از مدرسه و اخراج از محل سکونتشان. هدف تمامی این کارها یکی است: قطع کردن تمامی منابع درآمد برای تمرینکنندگان فالون گونگ در جهت اجبار آنها به تسلیم و دست کشیدن از اعتقادشان.
اعمال شکنجههای سخت و کشتار وحشیانه
سیاست کثیف ”وارد آوردن صدمات جسمی به تمرینکنندگان فالون گونگ“ اساساً توسط پلیس، دادستانی [۱۱] و دادگاه چین به اجرا گذارده شده است. بر اساس آمار جمع آوری شده توسط سایت اینترنتی Clearwisdom، حداقل در پنج سال اخیر ۱۱۴۳ نفر از تمرینکنندگان فالون گونگ در اثر آزار و شکنجه جان سپردهاند.
این تعداد مرگ و میر در۳۰ استان، مناطق مستقل و مناطق شهرداری تحت رهبری دولت مرکزی اتفاق افتاده است. تا ماه اکتبر ۲۰۰۴ استانهایی که بیشتر تعداد کشته را داشته اند عبارتند از، هیلانگ جیانگ (Heilongjiang)، جیلین (Jilin)، لیائونینگ (Liaoning)، هبی (Hebei)، شاندونگ (Shandong)، سیچوان (Sichuan) و هوبی (Hubei). کم سن و سالترین شخص کشته شده ۱۰ ماهه و مسنترین شخص ۸۲ ساله بودهاند. ۳/۵۱ درصد کشتهشدگان را زنان و از این تعداد ۸/۳۸ درصد بالای ۵۰ سال بودهاند. مقامات حکچ بطور غیر علنی اعتراف کردهاند که تعداد کشتهشدگان تمرینکنندگان فالون گونگ بیش از اینها بوده است.
شکنجههای وحشیانهی انجام گرفته بروی تمرینکنندگان فالون گونگ بسیار متنوع هستند. کتک زدن، شلاق زدن، شکنجه با شوک الکتریکی، قرار دادن شخص در سرمای شدید در حد یخ زدن، بستن با طناب، دستبند و پا بند زدن برای مدت طولانی، سوزاندن با شعله آتش، آتش سیگار و آهن داغ، دستبند زدن و آویزان کردن، اجبار به ایستادن یا زانو زدن برای مدت طولانی، کتک زدن با چوب نی یا کابل، سوء استفادهی جنسی و تجاوز به عنف تنها بخشی از این شکنجهها را تشکیل میدهد.
در اکتبر سال ۲۰۰۰ زندانبانان زندان ماسانجییا (Masanjia) هجده زن تمرینکنندهی فالون گونگ را مجبور به در آوردن لباسها بطور کامل کرده و آنها را به درون سلولهای زندان مردها انداختند تا به آنها تجاوز کنند. تمامی این جرایم به طور کامل ثبت گردیده و لیستهای بیشماری را تشکیل دادهاند.
استفاده از داروهای روانی بر روی تمرینکنندگان فالون گونگ یک نقشهی از قبل برنامهریزی شده، منظم و به دستور مقامات بالاست.
یکی دیگر از انواع معمول شکنجههای غیر انسانیِ مورد استفاده روش ”روان درمانی“ است. افراد نرمال، عاقل و برخوردار از سلامتی کامل را به طور غیر قانونی در اتاقکهای مجهز به تجهیزات روان درمانی محبوس کرده و به آنها داروهای ناشناختهای تزریق میکنند که به روی سیستم مرکزی اعصاب اثر تخریبی دارد. در اثر این داروها بعضی از این تمرینکنندگان به طور ناحیهای و یا کامل فلج گردیدهاند.
بعضی بینایی دو چشم و یا شنوایی هر دو گوش خود را از دست دادهاند. در بعضی دیگر عضلات و یا اعضای داخلی بدن تخریب گردیده است. بعضی دیگر حافظهی خود را به طور کامل از دست داده و عقبافتادهی ذهنی شدهاند. به اعضای داخلی بدن بعضی از آنها شدیداً جراحت وارد آوردهاند. بعضی به طور کامل مشاعر خود را از دست دادهاند و بعضی دیگر مدت کوتاهی بعد از تزریق مردهاند.
آمار نشان میدهد که موارد شکنجهی روانی در مورد تمرینکنندگان فالون گونگ در ۲۳ استان از ۳۳ استان، مناطق مستقل، مناطق شهرداری تحت نظارت دولت مرکزی چین انجام میگیرد. حداقل یکصد محل مجهز به تجهیزات آزار روانی در استانها، شهرها، روستاها و یا مناطق به کار گرفته میشوند.
بر اساس پراکندگی منظم این مراکز در جاهای مختلف کشور میتوان چنین نتیجهگیری کرد که استفاده از داروهای روانی بر روی تمرینکنندگان فالون گونگ یک نقشهی از قبل برنامهریزی شده، منظم و به دستور مقامات بالاست.
حداقل هزار نفر از تمرینکنندگان که از سلامت کامل برخوردار بودهاند به این مراکز فرستاده شدهاند و به وسیلهی تجهیزات و داروها تحت آزار قرار گرفتهاند، بسیاری از آنها بهزور مورد تزریق قرار گرفته و یا مجبور به خوردن داروهایی شدهاند که به روی سیستم عصبیشان تأثیر مخرب داشته است.
این تمرینکنندگان فالون گونگ نیز با طناب بسته شده و تحت شکنجه و شوک الکتریکی قرار گرفتهاند. حداقل ۱۵ نفر از آنها در اثر استفادهی بیش از حد از این داروها فوت کردهاند.
[divide]
[۱۱] نهاد دولتی چین که مسئول اذیت و آزار و نظارت قانونی است. از عملکردهای آن میتوان تصمیمگیری در مورد دستگیری و اذیت و آزار موارد جرایم بزرگ، بازرسی، راهاندازی و حمایت از تعقیبهای قانونی عمومی، تعبیر قانون در موارد خاص، نظارت بر احکام دادگاهها، نظارت بر روند موارد قضایی و نظارت بر امور زندانها، بازداشتگاهها و اردوگاههای کار اجباری را نام برد.
فصل ۵- تبانی جیانگ زمین و حزب کمونیست چین برای آزار و اذیت فالون گونگ
ت- چگونگی استفادهی جیانگ زمین از حزب کمونیست چین در آزار و اذیت فالون گونگ
جیانگ زمین با سوء استفاده از اصول سازماندهی حکچ مبنی بر اینکه ”تمامی اعضای حزب باید تابع کمیتهی مرکزی باشند“ نظام کنترلی حکچ را با هدف آزار و شکنجهی تمرینکنندگان فالون گونگ به خدمت گرفت.
ابزارهای کنترل حکچ عبارتند از ارتش، رسانهها، کارکنان امنیت اجتماعی، پلیس، پلیس نیروهای مسلح، نیروهای امنیت کشوری، سیستم قضایی، کنگره ملی مردمی، دیپلماتها و گروههای مذهبی شیاد و دروغین.
تمامی اعضای پلیس نیروهای مسلح تحت نظارت و کنترل حکچ در دستگیری و آدمرباییهای لازم برای مبارزه با تمرینکنندگان فالون گونگ شرکت کردند. رسانههای چین نیز با ابزارهای دروغ پراکنی خود فالون گونگ را مورد حمله قرار دادند. نظام امنیت کشوری نیز تحت نفوذ شخص جیانگ زمین به جمعآوری و ارائه اطلاعات، دروغ پراکنی و وارونه جلوه دادن حقایق میپرداخت.
کنگرهی ملی مردمی و سیستم قضایی نیز تمهیدات قانونی را مهیا کرده و با توجیههای قانونی جرایم جیانگ زمین و حکچ را موجه جلوه داده و مردم را در تمامی سطوح اجتماعی فریب میدادند. آنها از خود ابزاری برای حفاظت و حمایت از جیانگ زمین ساخته بودند.
در عین حال سیستم دیپلماتیک نیز با دروغ پراکنی در مجامع بینالمللی و اغفال دولتهای خارجی و مقامات ارشد و رسانههای بینالمللی با ایجاد انگیزههای سیاسی و اقتصادی به گونهای عمل کرد که آنان در مقابل آزار و شکنجهی تمرینکنندگان فالون گونگ سکوت کنند.
در خلال کار کنفرانس کمیتهی مرکزی که دستور سرکوب تمرینکنندگان فالون گونگ از آن صادر شده بود، جیانگ زمین ادعا کرد: ”من باورم نمیشود که حزب کمونیست نتواند فالون گونگ را شکست دهد“. در برنامهریزی استراتژی سرکوب، سه سیاست به کار برده شد: ”خدشه دار کردن آبرو و اعتبار [تمرینکنندگان فالون گونگ]، سوق دادن [آنها] به سمت ورشکستگی مالی و آسیبرسانی فیزیکی [به آنها]“. متعاقب آن مبارزات سرکوبسازی با تمام قدرت آغاز گردید.
سوء استفاده از رسانهها در جهت سانسور جریانات خبری
سیاست ”وارد آوردن خدشه به آبروی تمرینکنندگان فالون گونگ“ وظیفهی رسانهها بود که خود تحت کنترل مطلق حکچ بودند. در روز ۲۲ جولای ۱۹۹۹ یعنی ۳ روز پس از شروع مبارزه و دستگیری تمرینکنندگان فالون گونگ در سراسر کشور، رسانههای خبری تحت کنترل حکچ یک حملهی تبلیغاتی تمام عیار را بر ضد فالون گونگ آغاز کردند. برای مثال در اینجا به تلویزیون مرکزی چین (CCTV) واقع در پکن میپردازیم.
در طول ماههای باقی مانده تا پایان سال ۱۹۹۹ این ایستگاه تلویزیونی روزی ۷ ساعت برنامهی از قبل ضبط شده در جهت دروغ پراکنی بر ضد فالون گونگ پخش میکرد. تولید کنندههای این برنامهها کار خود را با تحریف و دروغ جلوه دادن سخنرانیهای آقای لی هنگجی بنیانگذار فالون گونگ آغاز کرده و سپس به مواردی تحت نام خودکشی، جنایت و مرگ به علت امتناع از درمانهای پزشکی پرداختند. آنها هر چه توانستند در جهت لکهدار کردن حیثیت و وارد کردن اتهام به فالون گونگ و مؤسس آن انجام دادند.
یکی از بارزترین مواردی که در تبلیغات مورد استفاده قرار گرفت تغییر کلمه ”ندارد“ به ”دارد“ در آنچه آقای لی هنگجی در یکی از گردهماییهای عمومی بیان کرده بود است. جمله این است: ”واقعهای به نام انفجار کرهی زمین وجود ندارد.“ CCTV این جمله را به این صورت تحریف کرد که: ”انفجار زمین وجود دارد.“ و در پی آن ادعا کردند که فالون گونگ، تئوریهای مربوط به روز قیامت پخش میکند.
ترفندهایی نظیر ربط دادن مجرمین عادی به تمرینکنندگان فالون گونگ نیز از جمله اقداماتی بود که برای گمراه کردن اذهان عمومی به کار میرفت.
جنایت انجام شده توسط شخصی دیوانه به نام فو ییبین (Fu Yibin) در پکن و خودکشی توسط سم توسط یک متکدی در استان زجیانگ (Zhejiang) هر دو به تمرینکنندگان فالون گونگ نسبت داده میشد. در پی این شایعه پراکنیها، حکچ با استفاده از رسانهها به ایجاد تنفر در اذهان فریب خوردهی عامهی مردم نسبت به فالون گونگ میپرداخت تا جنایات رذیلانهی خود را توجیه کرده و از حمایت مردم برخوردار گردد.
بیش از ۲۰۰۰ روزنامه، ۱۰۰۰ مجله و صدها ایستگاه رادیویی و تلویزیونی محلی تحت کنترل حکچ با تمام قدرت شروع به حمله و ضربه زدن به فالون گونگ کردند. این برنامههای تبلیغاتی از طریق خبرگزاری رسمی شینهوآ (Xinhua)، سرویسهای خبری چین، خبرگزاری H.K چین و دیگر رسانههای برون مرزی تحت کنترل حکچ به خارج از مرزهای چین و کشورهای دیگر نیز ارسال میشد. بر اساس یک آمار غیر رسمی، در طول ۶ ماه بیش از ۳۰۰،۰۰۰ عنوان خبری و برنامه در جهت مبارزه با فالون گونگ پخش گردید که همگی در جهت مسموم کردن ذهن عامهی مردم و فریب آنها بود.
در سفارتخانهها و کنسولگریهای خارج کشور نیز تعداد زیادی آلبوم، لوح فشرده و جراید در جهت انتقاد و ”افشاگری“ فالون گونگ عرضه شد. ستون مخصوصی در وب سایت وزارت امور خارجه برای انتقاد و ”افشاگری“ فالون گونگ قرار داده شد.
علاوه بر این در اواخر سال ۱۹۹۹ و در زمان اجلاس همکاری اقتصادی کشورهای آسیایی و حوزهی اقیانوس آرام (APEC) که در کشور نیوزلند برگزار شد، جیانگ زمین برای خدشهدار کردن وجههی فالون گونگ در بین سران کشورهای دیگر، جزوهها و کتابچههایی را بین سران کشورهای شرکت کننده در اجلاس توزیع کرد. در فرانسه، جیانگ زمین درست بر خلاف آنچه در قانون اساسی این کشور آمده، فالون گونگ را یک فرقهی شیطانی نامید تا به آبروی تمرینکنندگان فالون گونگ لطمه وارد کند.
ابرهای سیاه تشویش و تعدی که کل کشور را در برگرفته بود خبر از فاجعهای دیگر و انقلاب فرهنگی مجدد میداد.
یکی از نفرت انگیزترین کارهایی که انجام شد، واقعهای به نام ”خودسوزی“ بود که در ماه ژانویهی سال ۲۰۰۱ به وقوع پیوست و به سرعت و با سرعتی بیسابقه توسط خبرگزاری شینهوآ پخش شد. این واقعه توسط بسیاری از نهادهای بینالمللی مورد انتقاد قرار گرفت از جمله ارگان غیر دولتی آژانس توسعه و آموزش بینالمللی سازمان ملل در ژنو که آن را یک عمل برنامهریزی شده توسط دولت و در جهت فریب مردم معرفی کرد. در طول سؤال و جوابهای انجام شده یکی از کارکنان تلویزیون اقرار کرد که بعضی از گزارشات پخش شده از CCTV در واقع ساختگی بوده و بعد از واقعه بازسازی شده بودند. در اینجا ذات پلید سرکوبکنندگان نمایان میشود. در اینجا این سؤال پیش میآید که چگونه ممکن است این ”مریدان فالون گونگ که بدون ترس با مرگ مواجه میشوند“( کسانی که خودسوزی میکنند) آنقدر منظم و دقیق با مقامات حکچ هماهنگ شده باشند که آنها بتوانند چنین تصاویری را گرفته باشند.
خورشید هرگز زیر ابر پنهان نمیماند. حکچ در کنار دروغ پردازیها و شایعه پراکنیهایش با تمام توان از گسترش اخبار و اطلاعات مربوطه نیز جلوگیری میکرد. گزارشات برون مرزی مربوط به فعالیتهای فالون گونگ را در نطفه خفه کرد و از گسترش اخبار مربوط به دفاعیات تمرینکنندگان آن جلوگیری میکرد.
تمامیکتابها و مدارک مربوط به فالون گونگ بدون استثناء از بین برده شد. اقدامات شدید امنیتی در جهت جلوگیری از موفقیت تلاشهای خبرگزاریهای خارجی در جهت مصاحبه با تمرینکنندگان فالون گونگ در چین اتخاذ گردید، اقداماتی از قبیل بیرون کردن روزنامهنگاران از کشور، تحت فشار گذاشتن خبرگزاریهای خارجی و اجبار آنها به سکوت با توسل به تهدید و ممنوعیت ادامهی کارشان در چین.
زمانی که تمرینکنندگان فالون گونگ اقدام به تلاش برای ارسال حقایق و مدارک دال بر سرکوب غیرانسانی مقامات چین به خارج از کشور را آغاز کردند، حکچ نیز اقدامات بسیار خشن و ظالمانهای را در جهت کنترل آنان آغاز کرد.
خانم لی یانهوآ (Li Yanhua) اهل شهر داشیچیان (Dashiqian) واقع در استان لیانینگ (Lianing) که حدود ۶۰ سال سن داشت و در تاریخ اول فوریه سال ۲۰۰۱ در حال تحویل مدارک و اطلاعات در مورد آزار و شکنجهی فالون گونگ بود که توسط پلیس دستگیر شد و سپس زیر کتک کشته شد. پلیس برای سرپوش گذاشتن روی این جنایت اینگونه عنوان کرد که او در اثر ”مسحور شدن توسط فالون گونگ“ مرده است.
در دانشگاه تسینگهوآ (Tsinghua) به تنهایی بیش از ۱۲ استاد و دانشجو به علت توزیع مطالب مربوط به فالون گونگ به حبسهای طولانی محکوم شدند. پس از فاش کردن خبر تجاوز به خانم وی شینگیان (Wei Xingyan) در زندان، یک دانشجوی تمرینکنندهی فالون گونگ دانشگاه چونگچینگ (Chongqing) و هفت تمرینکنندهی دیگر شهر چونگچینگ به زندانهای بلند مدت محکوم شدند.
اعمال جریمه و جستجو و غارت منازل بدون هیچ رویهی قانونی
عُمال حکچ سیاستی را در کل کشور اتخاذ کردند که آن ”ورشکست کردن [تمرینکنندگان فالون گونگ]“ بود. در مدت ۵ سال از شروع سرکوب، صدها هزار تمرینکنندهی فالون گونگ به جریمههای نقدی سنگین از هزاران تا دهها هزار یوان محکوم شدهاند. این اقدامات همه در جهت وارد کردن خسارات مالی سنگین به آنان انجام گرفته است. بدون هیچ گونه توجیهی، دولتهای محلی، اماکن کاری، کلانتریها و ادارات امنیت عمومی جریمههای دلخواه خود را بر آنان تحمیل کردهاند. به آنانی که اموالشان ضبط شده یا جریمه کردهاند هیچگونه رسیدی داده نشده و هیچ قسمت از قانون در مورد آن صدق نکرده است. برای این کار هیچ رویهی قانونی وجود ندارد.
جستجوی خانهها و غارت آنها از دیگر شکلهای دزدی و تهدید تمرینکنندگان فالون گونگ است. آنهایی که بر اعتقادشان پا فشاری میکردند منازلشان وقت و بی وقت توسط پلیس بدون حکم تفتیش مورد بازرسی قرار گرفته و پول نقد و اشیاء قیمتیشان بدون هیچ توجیه قانونی مصادره شده است. در مناطق خارج از شهر حتی از آذوقهی غذایی و غلات آنان چشمپوشی نکردهاند. هیچ یک از اقلام مصادره شده از تمرینکنندگان فالون گونگ در جایی ثبت نگردیده و هیچ رسیدی در مقابل آن صادر نگردیده است. معمولاً کسانی که اموال را ضبط میکنند آنها را برای خود نگه میدارند.
در عین حال تمرینکنندگان فالون گونگ با خطر بیکار شدن نیز روبه رو هستند. در مناطق خارج از شهر روستاییان به مصادرهی زمینهایشان تهدید شدهاند. حکچ حتی افراد سالمند بازنشسته را نیز مستثنی نکرده، مقرری ماهیانهشان قطع شده و دولت آنها را از محل سکونتشان اخراج کرده است. اموال برخی از تمرینکنندگان که در کار تجارت هستند مصادره گردیده و حسابهای بانکیشان مسدود شده است.
در ادامهی این سیاستها، حکچ سیاست ”تنبیه برای همه“ را اتخاذ کرده است. بدین معنی که اگر در هرگونه محل کاری اعم از تجاری یا دولتی، تمرینکنندهی فالون گونگ پیدا شود، مدیران و کارکنان آن واحد همگی تنبیه گردیده و از دریافت مزایای شغلی و ارتقاء محروم میگردند. هدف از این کار ایجاد تنفر از تمرینکنندگان فالون گونگ در جامعه است. خانواده و اقوام شخص تمرینکنندهی فالون گونگ نیز در معرض تهدید هستند. تهدید به از دست دادن کارشان، بیرون کردن فرزندشان از مدرسه و اخراج از محل سکونتشان. هدف تمامی این کارها یکی است: قطع کردن تمامی منابع درآمد برای تمرینکنندگان فالون گونگ در جهت اجبار آنها به تسلیم و دست کشیدن از اعتقادشان.
اعمال شکنجههای سخت و کشتار وحشیانه
سیاست کثیف ”وارد آوردن صدمات جسمی به تمرینکنندگان فالون گونگ“ اساساً توسط پلیس، دادستانی [۱۱] و دادگاه چین به اجرا گذارده شده است. بر اساس آمار جمع آوری شده توسط سایت اینترنتی Clearwisdom، حداقل در پنج سال اخیر ۱۱۴۳ نفر از تمرینکنندگان فالون گونگ در اثر آزار و شکنجه جان سپردهاند.
این تعداد مرگ و میر در۳۰ استان، مناطق مستقل و مناطق شهرداری تحت رهبری دولت مرکزی اتفاق افتاده است. تا ماه اکتبر ۲۰۰۴ استانهایی که بیشتر تعداد کشته را داشته اند عبارتند از، هیلانگ جیانگ (Heilongjiang)، جیلین (Jilin)، لیائونینگ (Liaoning)، هبی (Hebei)، شاندونگ (Shandong)، سیچوان (Sichuan) و هوبی (Hubei). کم سن و سالترین شخص کشته شده ۱۰ ماهه و مسنترین شخص ۸۲ ساله بودهاند. ۳/۵۱ درصد کشتهشدگان را زنان و از این تعداد ۸/۳۸ درصد بالای ۵۰ سال بودهاند. مقامات حکچ بطور غیر علنی اعتراف کردهاند که تعداد کشتهشدگان تمرینکنندگان فالون گونگ بیش از اینها بوده است.
شکنجههای وحشیانهی انجام گرفته بروی تمرینکنندگان فالون گونگ بسیار متنوع هستند. کتک زدن، شلاق زدن، شکنجه با شوک الکتریکی، قرار دادن شخص در سرمای شدید در حد یخ زدن، بستن با طناب، دستبند و پا بند زدن برای مدت طولانی، سوزاندن با شعله آتش، آتش سیگار و آهن داغ، دستبند زدن و آویزان کردن، اجبار به ایستادن یا زانو زدن برای مدت طولانی، کتک زدن با چوب نی یا کابل، سوء استفادهی جنسی و تجاوز به عنف تنها بخشی از این شکنجهها را تشکیل میدهد.
در اکتبر سال ۲۰۰۰ زندانبانان زندان ماسانجییا (Masanjia) هجده زن تمرینکنندهی فالون گونگ را مجبور به در آوردن لباسها بطور کامل کرده و آنها را به درون سلولهای زندان مردها انداختند تا به آنها تجاوز کنند. تمامی این جرایم به طور کامل ثبت گردیده و لیستهای بیشماری را تشکیل دادهاند.
یکی دیگر از انواع معمول شکنجههای غیر انسانیِ مورد استفاده روش ”روان درمانی“ است. افراد نرمال، عاقل و برخوردار از سلامتی کامل را به طور غیر قانونی در اتاقکهای مجهز به تجهیزات روان درمانی محبوس کرده و به آنها داروهای ناشناختهای تزریق میکنند که به روی سیستم مرکزی اعصاب اثر تخریبی دارد. در اثر این داروها بعضی از این تمرینکنندگان به طور ناحیهای و یا کامل فلج گردیدهاند.
بعضی بینایی دو چشم و یا شنوایی هر دو گوش خود را از دست دادهاند. در بعضی دیگر عضلات و یا اعضای داخلی بدن تخریب گردیده است. بعضی دیگر حافظهی خود را به طور کامل از دست داده و عقبافتادهی ذهنی شدهاند. به اعضای داخلی بدن بعضی از آنها شدیداً جراحت وارد آوردهاند. بعضی به طور کامل مشاعر خود را از دست دادهاند و بعضی دیگر مدت کوتاهی بعد از تزریق مردهاند.
آمار نشان میدهد که موارد شکنجهی روانی در مورد تمرینکنندگان فالون گونگ در ۲۳ استان از ۳۳ استان، مناطق مستقل، مناطق شهرداری تحت نظارت دولت مرکزی چین انجام میگیرد. حداقل یکصد محل مجهز به تجهیزات آزار روانی در استانها، شهرها، روستاها و یا مناطق به کار گرفته میشوند.
بر اساس پراکندگی منظم این مراکز در جاهای مختلف کشور میتوان چنین نتیجهگیری کرد که استفاده از داروهای روانی بر روی تمرینکنندگان فالون گونگ یک نقشهی از قبل برنامهریزی شده، منظم و به دستور مقامات بالاست.
حداقل هزار نفر از تمرینکنندگان که از سلامت کامل برخوردار بودهاند به این مراکز فرستاده شدهاند و به وسیلهی تجهیزات و داروها تحت آزار قرار گرفتهاند، بسیاری از آنها بهزور مورد تزریق قرار گرفته و یا مجبور به خوردن داروهایی شدهاند که به روی سیستم عصبیشان تأثیر مخرب داشته است.
این تمرینکنندگان فالون گونگ نیز با طناب بسته شده و تحت شکنجه و شوک الکتریکی قرار گرفتهاند. حداقل ۱۵ نفر از آنها در اثر استفادهی بیش از حد از این داروها فوت کردهاند.
[divide]
[۱۱] نهاد دولتی چین که مسئول اذیت و آزار و نظارت قانونی است. از عملکردهای آن میتوان تصمیمگیری در مورد دستگیری و اذیت و آزار موارد جرایم بزرگ، بازرسی، راهاندازی و حمایت از تعقیبهای قانونی عمومی، تعبیر قانون در موارد خاص، نظارت بر احکام دادگاهها، نظارت بر روند موارد قضایی و نظارت بر امور زندانها، بازداشتگاهها و اردوگاههای کار اجباری را نام برد.
کمبود دارو در ایران: گرهای کور برای نظام درمانی و عامل فقر و مرگو میر شهروندان
۲۴ نفر کشته شدهاند، درحالیکه آتشنشانها سعی دارند آتشسوزی لسآنجلس را مهار کنند؛ انتظار میرود که وزش بادهای شدید از سر گرفته شود
آمریکا از پروژههای معدنی خارجی برای کاهش وابستگی به چین حمایت میکند
زلنسکی: آمادهایم سربازان کره شمالی را با اوکراینیهای بازداشتشده در روسیه مبادله کنیم
تلاش اسرائیل و حماس برای توافق؛ همزمان با نزدیک شدن ریاستجمهوری ترامپ
انتقادها از سیاستهای چپگرایانه افراطی، در مهار آتشسوزی کالیفرنیا
کمبود دارو در ایران: گرهای کور برای نظام درمانی و عامل فقر و مرگو میر شهروندان
انتقادها از سیاستهای چپگرایانه افراطی، در مهار آتشسوزی کالیفرنیا
ادموند برک؛ ندای عقلانیت در زمانه پرهیاهو
تحلیل: چرا آمریکا خود را با مقررات مربوط به تغییرات اقلیمی از پا درآورده است؛ اما چین نه!
تحلیل: لزوم کاهش تحریمهای آمریکا برای کمک به بازسازی سوریه
تحلیل: اقتصاد چین با ورود به سال ۲۰۲۵ همچنان ضعیف است