چگونه از خوردن مواد قندی خلاص شدم!

هر چه بیشتر مواد غذایی « رژیمی » مصرف می‌‌‏کردم ، بیشتر به مواد قندی معتاد می‌‌‏شدم.

زمانیکه روزهای آخر نوجوانی را طی می‌‌‏کردم درحال دست و پنجه نرم کردن با معضل اضافه وزن بودم. در آن زمان بیشتر تمرکز من روی تحصیلات دانشگاهی بود تا تمرین رقص، در نتیجه به شدت از فعالیت های فیزیکی‌‌‏ام کم کردم. به خاطر این موضوع، و همچنین تاثیر تغییرات هورمونی برروی بدن ۱۶ ساله ام، اضافه شدن وزن شروع شد.

رژیم غذایی

تصمیم گرفتم رژیم بگیرم. کتاب رژیم دکتر اُرنیش را خواندم. این کتاب به من نشان داد چیزی که موجب چاقی می شود درواقع مصرف چربی است. در آن زمان موج غذاهای کم‌‌‏چرب تازه شدت گرفته‌‌‏بود و بنابراین غذاهای کم‌‌‏چرب زیادی وجود داشت تا کمکی به تلاش های من در گرفتن رژیم باشد.

دکتر ارنیش به خوردن غذاهای سالم تشویق می‌‌‏کرد اما من تنها ۱۶ سال داشتم و آشپزی بلد نبودم. در نتیجه مانند بسیاری از همشهری‌‌‏هایم در آمریکای شمالی، رو به غذاهای کم‌‌‏چرب و بدون چربی آوردم که در اختیار مصرف‌‌‏کنندگان قرار داده می‌‌‏شد.

در زمان کوتاهی بعد از تغییر رژیم، فهمیدم که بیشتر از همیشه گرسنه می‌‌‏شوم.

چند سال بعد در جایی خواندم که چربی موجب سیری می‌‌‏شود و بدون آن هیچگاه احساس سیری نمی‌‌‏کنید. در نتیجه دوباره چربی را به رژیم غذایی‌‌‏ام اضافه کردم. اما هنوز با خوردن دسرهای فاقد چربی و بسیار شیرین به شدت احساس گرسنگی، تنبلی و خستگی می‌‌‏کردم.

در نتیجه دچار اضافه وزن بیشتری شدم، بیشتر مواقع احساس خستگی می کردم و با وجود مقدار غذای زیادی که می‌‌‏خوردم هنوز هم به شدت احساس گرسنگی می‌‌‏کردم. هرچه بیشتر غذاهای «رژیمی» می خوردم، وابستگی‌‌‏ام به خوردن مواد قندی بیشتر می‌‌‏شد.

همچنین دچار خستگی‌‌‏های مزمن، افسردگی و اضافه وزن شدم. در نهایت به خاطر مصرف زیاد شیرینی‌‌‏جات ۱۸ کیلو به وزن من اضافه شد.

قند چیست؟

همه می دانیم شکر چیست. پودر سفید رنگ یا خامی است، دوست داشتنی که به قهوه، چای، شکلات یا کیک اضافه می‌‌‏کنیم.

اما تقریبا در همه غذاها وجود دارد، اگرچه در ترکیبات مختلف ظاهر می‌‌‏شود. برخی ترکیبات آن به‌‌‏شدت مسموم کننده هستند و برخی کمتر.

غلات و نان حاوی قند هستند. دفعه بعد که خواستید کمی برنج قهوه‌‌‏ای نوش جان کنید، ۳۰ تا ۵۰ بار آن را بجوید تا مایع شود. خواهید فهمید که در آخر مزه آن شیرین خواهد بود.

مزه شیرین آن از قندی است که بعد جویدن برنج از آن آزاد می شود. اما این قند در اصل به شکل گلوکز است و تاثیری که روی بدن ما دارد مانند دیگر ترکیبات آن نیست.

برای خوب کار کردن به گلوکز نیازمندیم، بنابراین وقتی می گویم « از خوردن قند خلاص می شویم»؛ منظورم نخوردن کربوهیدرات‌‌‏هایی مثل نان و غلات نیست.

درواقع در مورد فروکتوز صحبت می کنیم. دکتر رابرت اچ. لاستینگ در مقاله ای به نام « قند: حقیقت تلخ » که در دانشگاه سن فرانسیسکو در کالیفورنیا ایراد نمود توضیح می‌‌‏دهد که فروکتوز قند ماده‌‌‏ای سمی برای ماست.

نخوردن مواد غذایی مغذی و همچنین فیبر موجود در میوه‌‌‏ها که سرشار از فروکتوز است موجب سندروم متابولیک، دیابت نوع دو، تری گلیسیرید بالا، کبد چرب و بزرگ شدن روده می‌‌‏شود.

این موضوع را در نظر بگیرید که: ۵۰ درصد از قند و ۵۵ درصد از شیره غلات HFCS فروکتوز و ۵۰ تا ۷۰ درصد از شهد گیاه آگاو، حاوی فروکتوز است.

همه ی این مواد خطرناک هستند زیرا فروکتوزی که از این منابع قندی به دست می‌‌‏آید با فیبری که در میوه‌‌‏ها موجود است هضم نمی شود. بنابراین با اینکه ۷۰ درصد از قند موجود در میوه فروکتوز است اما سمی نیست زیرا فیبر میوه در هضم آن کمک می کند. فیبر، یک پادزهر طبیعی برای فروکتوز است.

اکثر مردم آمریکای شمالی فروکتوز مورد نیاز خود را از سودا، آب‌‌‏میوه، شیرکاکائو، بستنی، شیرینی، و کیک فراهم می‌‌‏کنند. همچنین به بسیاری از غذاهای کنسروی برای خوش طعم کردن آن‌‌‏ها فروکتوز می‌‌‏افزایند زیرا HFCS ارزان است و به راحتی می توان مواد غذایی را با آن پر کرد.

در سال ۲۰۰۹ دکتر لاستینگ در بازنویسی دستورالعمل‌‌‏های توصیه‌‌‏شده در مصرف روزانه قند با انجمن قلب آمریکا همکاری نمود. اکنون این انجمن مصرف قند روزانه را برای مردان ۹ قاشق چای‌‌‏خوری و زنان ۶ قاشق چای‌‌‏خوری توصیه می‌‌‏کند. مصرف بیش از حد آن برای انسان سمی خواهد بود.

ترک قند

بعد از آن که فهمیدم که قند تا چه اندازه‌‌‏ای سمی است و چه‌‌‏قدر در رژیم غذاییمان شایع است، تصمیم به ترک آن گرفتم. در ابتدا با HFCS شروع کردم. متوجه شدم که در بسیاری از غذاهایی که دوست داشتم وجود دارد مثل بستنی رژیمی، نان گندم ساییده شده، غلات سالم برای صبحانه.

فکر می‌‌‏کردم تا زمانیکه نان گندم ساییده شده و روزانه ۱۶۰ کالری مواد غذایی در رژیم روزانه‌‌‏ام باشد، در گرفتن رژیم موفق عمل می‌‌‏کنم اما در واقع اگر دکتر لاستینگ درست گفته باشد، من به آرامی در حال مسموم کردن خودم ( و فرزندانم ) بودم.

در نتیجه نان و غلات حاوی HFCS را کنار گذاشتم. زمانیکه فهمیدم جایگزین بستنی‌‌‏های رژیمی حاوی  HFCS بستنی‌‌‏های رژیمی با قند مصنوعی است، که اصلا طرفدار آن نیستم، آن ها را نیز کنار گذاشتم.

به همین دلیل رو به سیب‌‌‏های پخته‌‌‏شده با دارچین و یا زغال‌‌‏اخته های پخته‌‌‏شده با نارگیل آوردم. بالاخره سه کیلو وزن باقیمانده را که سال ها برای کم‌‌‏کردن آن دست و پا می‌‌‏زدم، کم کردم.

تایسِن لرنر یک مربی کارآزموده در حوزه سلامت و ورزش است، او به خانم ها کمک می کند تا به هدفشان برای دستیابی به زیبایی و تناسب اندام برسند، بدون آنکه به خود گرسنگی دهند یا وقت زیادی را در باشگاه‌‌‏های ورزشی صرف کنند. وب سایت او : www.lavendermamas.com