سم کوپر، خبرنگار تحقیقی کانادایی اخیراً در مصاحبهای با اپک تایمز درباره انتشار جدیدترین ویرایش کتاب پرفروش خود به نام «کوری خودخواسته» صحبت کرد.
کتاب کوری خودخواسته – که اولین ویرایش آن در سال ۲۰۲۱ چاپ شده بود – به تلاش حزب کمونیست چین برای نفوذ به کانادا به وسیله سرمایهگذاران بزرگ و رهبران «تریادهای» هنگکنگی پرداخته، و بهخصوص تأثیر معاملات بانکی زیرزمینی [آنها] را بر بازار معاملات املاک در ایالت ونکوور بررسی میکند. تریاد، نام تشکلات جرائم سازمان یافته چینی است که سابقه طولانی در فعالیتهای غیرقانونی، از جمله قاچاق انسان، اخاذی و پولشویی دارند.
تحقیقات کوپر نشان داد که شبکه سرمایههای غیرقانونی نشئت گرفته از چین و هنگکنگ، نقش مهمی در افزایش قیمت منازل مسکونی در ونکوور داشته است؛ پدیدهای که حالا به نام «مدل پولشویی ونکوور» شناخته میشود.
کوپر در نسخه بهروزرسانی شده از کتاب خود، با دید عمیقتری به دخالت دولتهای خارجی در امور کانادا و بهویژه انتخابات این کشور پرداخته است. او چشمانداز جدیدی را از دستکاری شبکههای خلافکاری همسو با حزب کمونیست چین در نظامهای اقتصادی و سیاسی محلی ارائه میدهد. کوپر همچنین نحوه همکاری خرابکاران حوزههای سیاسی و مالی و مجرمان با دولت پکن را، در جهت تأثیرگذاری بر امور کشور کانادا برجسته میکند.
او در این باره گفت: «چین با ادامه فعالیتهای خرابکارانه طی دههها یا ۲۵ سال آینده، میتواند سایر مناطق جهان را به سرنوشت هنگکنگ دچار کند.»
مدل پولشویی ونکوور
کوپر طی سالها فعالیت بهعنوان خبرنگار امور شهری، تأثیرگذاری قابل توجه شرکتهای کلان ساختوساز را بر امور اجرایی شهر ونکوور افشا کرد. یک نظام بانکی زیرزمینی با پشتوانه چین و هنگکنگ، از طریق پولشویی در کازینوهای تحت نظارت دولت، بر فعالیتهای اقتصادی محلی تأثیر میگذاشت. این روش سپس به نام مدل پولشویی ونکوور شناخته شد و به سرتاسر دنیا راه پیدا کرد. حزب کمونیست چین از این ابزار برای کنترل بر سایر کشورها و مناطق دنیا استفاده میکند.
کوپر در این باره به اپک تایمز گفت: «حزب کمونیست چین دنیا را بهعنوان زمین بازی خود برای اعمال نفوذ بر کشورها در نظر گرفته، و در این راه ترکیبی از جاسوسان و شبکههای جرائم سازمان یافته را برای پیشبرد اهداف خود به کار میگیرد.» حزب کمونیست چین از طریق «اداره کار جبهه مشترک»، با تاجران سرشناس و رهبران گروههای خلافکاری تریاد هنگکنگ پیمان بسته تا بهصورت مخفیانه به سرکوب جنبشهای حامی دموکراسی بپردازد. کوپر گفت الگو قرار دادن «مدل جنگ ترکیبی» به حزب کمونیست چین اجازه داده تا مانند هنگکنگ، بدون شلیک حتی یک گلوله مناطق مختلف را به تصاحب در آورد.
دست داشتن حزب کمونیست چین در امور سیاسی کانادا
به گفته کوپر، حزب کمونیست چین از این رویکردهای نفوذ صرفاً در مورد هنگکنگ استفاده نکرده و روشهای مشابهی را در سایر نقاط جهان، از جمله کانادا به کار گرفته است.
او گفت: «حزب کمونیست چین با استفاده از این شبکههای غیرقانونی به قلب امور سیاسی بسیاری از کشورها رخنه کرده است.» رویکرد «نفوذ به سرآمدان» در کانادا شامل حال سیاستمداران، نامزدهای انتخاباتی و همه افرادی میشود که با چشمپوشی بر فعالیتهای پولشویی، در قبال قدرت یافتن حزب کمونیست چین در این کشور مسئولیت داشتهاند.
کوپر باور دارد که رویکرد «نفوذ به سرآمدان» در کانادا بهزودی به «نفوذ به ایالات» تبدیل خواهد شد.
پروژه «سایدوایندر»: پشت پرده تأثیرگذاری حزب کمونیست چین در دهه ۹۰ میلادی
کوپر در این مصاحبه درباره نحوه دستیابی به اطلاعات مرتبط با پروژهای به نام «سایدوایندر» نیز صحبت کرد. این پروژه در دهه ۹۰ میلادی از سوی پلیس سوارهنظام سلطنتی کانادا (آر.سی.ام.پی.) و سازمان اطلاعات امنیتی کانادا (سی.اس.آی.اس) کلید خورد و هدف آن، بررسی ابعاد نفوذ حزب کمونیست چین در کانادا از طریق تجار ثروتمند اهل هنگکنگ و شبکه جرائم سازمان یافته چین بود.
این تحقیقات، ابعاد تکان دهنده تأثیرگذاری افراد مرتبط با سازمانهای اطلاعاتی حزب کمونیست و تریادهای یکهتاز در چین را به نمایش گذاشت.
میشل ژان-کاتسویا، رئیس سابق بخش آسیا-اقیانوسه سازمان اطلاعات امنیتی کانادا در این باره گفت که در بازه زمانی مورد بررسی، تجار برجسته هنگکنگ سرمایه قابل توجهی را بهمنظور «خرید کسبوکارها و توان اعمال نفوذ» وارد کانادا کردند. بازرسان این پرونده متوجه وجود ارتباط بین سرویسهای اطلاعاتی حزب کمونیست چین، ثروتمندان سرشناس، و تریادها شدند – سهگانهای که ژان-کاتسویا آن را «تثلیث نامقدس» میخواند.
در این گزارش آمده است که: «برخی شرکتهای قدرتمند و مأموران اطلاعاتی چین با جایگیری در ساختار دولت ما، توانستهاند بر تصمیمات سطح بالا تأثیر بگذارند.»
انجام این تحقیقات، با وجود یافتههای مهم در سال ۱۹۹۷ متوقف شد. برایان مک آدام، دیپلمات پیشین کانادایی که دورهای را نیز در چین مستقر بوده، در این باره گفت: «شواهد کلیدی پرونده پنهان شده، و بازرسان اخراج یا از صحبت درباره آن منع شدند. گزارش طبقهبندی شده مربوط به این پرونده درنهایت در سال ۱۹۹۹ به رسانهها درز پیدا کرد.»
تهدید مداوم نفوذ حزب کمونیست چین
کوپر در طول مصاحبه یادآور شد که تهدید حزب کمونیست چین ادامه دار بوده، و در حال گسترش است. او به شباهاتی بین وجود و افشای پاسگاههای پلیس تحت کنترل حزب کمونیست چین در کانادا، و فعالیتهایی اشاره کرد که در دهه ۹۰ میلادی در هنگکنگ شاهد آنها بود. حزب کمونیست چین در هر دو پرونده از گروههای جرائم سازمان یافته برای تحت نظر گرفتن، آزار، ارعاب، و حتی بازگرداندن اجباری افراد به چین استفاده کرده است.
کوپر پس از افشای فعالیتهای مستمر حزب کمونیست چین با تهدیدهای حقوقی و شخصی روبرو بوده است. بهطور خاص، گروههای تحت کنترل حزب کمونیست در کانادا وی را به «نژادپرستی علیه آسیاییها» متهم کردهاند. کوپر با وجود این تهدیدها ثابت قدم مانده و در این باره گفت: «باورهای مذهبی من، و حمایت عزیزان در این راه به من کمک میکنند.»
کوپر به اتهامات مشابهی اشاره کرد که علیه برخی از سیاستمداران کانادایی، از جمله کنی شیو، عضو محافظهکار مجلس کانادا مطرح شده است. گزارش «کمیسیون تحقیق درباره دخالت خارجی» نشان میدهد که با پیشنهاد «قانون ثبت عوامل تأثیرگذار خارجی» در سال ۲۰۲۱، شیو هدف کارزار دروغپراکنی حزب کمونیست چین قرار گرفت. هدف از پیشنهاد این قانون، افشای هویت افرادی بود که به نفع دولتهای خارجی فعالیت میکنند. او درنهایت نامزدی مجدد برای عضویت در مجلس را از دست داد.
چه میتوان کرد؟
کوپر به نیاز به تشکیل یک جبهه دموکراتیک متحد، بهعنوان یکی از روشهای احتمالی برای مقابله با رویکردهای نفوذ حزب کمونیست چین اشاره کرد. طبق گفته او، دولتهای جهان با وخیمتر شدن شرایط باید توجه بیشتری به این موضوع داشته باشند. کوپر با اشاره به جمله مایک پمپئو مبنی بر اینکه «دشمن در خانه ماست»، از مردم خواست تا شدت این تهدید را درک کرده و برای خنثی کردن آن کاری کنند.