نویسنده: میلتون ازراتی کمکویراستار نشریه نشنال اینترست
درحالیکه مکزیکوسیتی آماده بازنگری در توافقنامههای تجاری خود با آمریکا و کانادا است، به نظر میرسد که چین در مرکز توجه قرار گرفته باشد.
وقتی سه کشور آمریکای شمالی در قرارداد تجارت آزاد آمریکای شمالی (نَفتا) بازنگری کردند و در سال ۲۰۱۸ آن را به توافق آمریکا-مکزیک-کانادا تغییر نام دادند، تصمیم گرفتند در سال ۲۰۲۶ در قرارداد خود بازنگری کنند.
مکزیک به صراحت اعلام کرده که تجارت با چین باید جزو محورهای اصلی گفتوگوها باشد.
کلودیا شینباوم، رئیسجمهور جدید مکزیک، از طریق لوئیس روزندو گوتیرز، معاون وزیر بازرگانی، به صراحت اعلام کرده که وابستگی مکزیک به واردات چین و نیاز این کشور به حمایت از زنجیره تأمین داخلی جزو اولویتهای اصلی مکزیک است.
این اظهارات مشابه ادبیاتی است که واشینگتن در توصیف نیازهای آمریکا به کار برده است. در واقع، مکزیک نشان داده که برای محدود کردن دسترسی تجاری چین به آمریکای شمالی میتواند در کنار آمریکا و کانادا بایستد.
از دیدگاه شینباوم، مسئله چین دو جنبه دارد. یکی اینکه حجم و پیچیدگی فزاینده واردات مکزیک از چین باعث شده که این کشور به شکلی فزاینده به چین وابسته شود. دوم اینکه چین از مکزیک بهعنوان گذرگاه انتقال کالاهای خود به آمریکا استفاده میکند تا تعرفههای دولت ترامپ و دولت بایدن در رابطه با کالاهای چینی را دور بزند.
گوتیرز این دیدگاه را که مکزیک سکوی پرتاب آسیا به آمریکا است، قبول ندارد. با اینحال، مکزیک میزبان بسیاری از فعالیتهای تجاری چین است. فروش مکزیک در آمریکا در سال گذشته از چین پیشی گرفت، اما حجم عمده این فروش شامل کالاهای وارداتی چین بود یا کالاهایی که در کارخانجات چینی یا کارخانجات داخل مکزیک تولید میشدند. دولت مکزیکوسیتی به صراحت اعلام کرده که میخواهد تأسیسات چینی را با تأسیسات آمریکایی جایگزین کند، هرچند تا امروز در ایجاد این تغییر به مشکل خورده است.
حتی اگر این پرسش را که آیا مکزیک گذرگاه محصولات چینی است یا خیر کنار بگذاریم، نمیتوانیم انکار کنیم که تجارت این کشور با چین بشدت از حالت طبیعی خارج شده است. واردات مکزیک از چین از سال ۲۰۱۵ معادل ۴۵ میلیارد دلار افزایش یافته است، اما صادرات مکزیک به چین تنها ۵ میلیارد دلار افزایش داشته است. کسری تجاری مکزیک با چین تقریباً دوبرابر شده و از ۶۵ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۵ به بیش از ۱۱۰ میلیارد دلار در ابتدای سال جاری رسیده است. محصولات چینی به تنهایی یکپنجم کل واردات مکزیک را شامل میشوند و حدود ۷۰ درصد از این کالاها تنها به دست ۵۰ شرکت فعال در مکزیک میرسد که تقریباً نصفشان در چین فعالیت دارند.
مکزیکوسیتی تا اینجا تعامل رسمی چندانی با شرکای خود در توافق آمریکا-مکزیک-کانادا، یعنی واشینگتن و اتاوا، نداشته است. با اینحال، دولت مکزیک بهطور غیررسمی با جامعه تجاری آمریکا بویژه خودروسازان، تولیدکنندگان نیمهرساناها، شرکتهای هوافضا و شرکتهای الکترونیک در ارتباط بوده تا جایگزین شرکتهای چینی فعال در مکزیک و جایگزین کالاهایی را که مکزیک در حال حاضر از آسیا بویژه مالزی، ویتنام و مهمتر از همه چین وارد میکند، پیدا کند.
شینباوم و گوتیرز امیدوارند از این طریق بتوانند توجه شرکتهای مستقر در آمریکا را که به شکل جدی به دنبال فاصله گرفتن از چین هستند جلب کنند. این امر به یکباره جایگاه مکزیک را در توافق آمریکا-مکزیک-کانادا تثبیت میکند و این کشور را از وابستگی به چین میرهاند.
شکی نیست که در ماههای منتهی به بازنگری در توافق آمریکا-مکزیک-کانادا در سال ۲۰۲۶، مکزیک کارهای جدیتری در قبال واشینگتن و اتاوا انجام خواهد داد. با توجه به خصومتی که آمریکا و کانادا در قالب تعرفههای سنگین و دیگر سیاستهای محدودکننده نسبت به تجارت چین نشان دادهاند، شکی نیست که مکزیک همدستان مشتاقی پیدا خواهد کرد. نتیجه نهایی هرچه که باشد، به نظر میرسد که چین شکست میخورد.
دیدگاه ارائهشده در این مقاله نقطه نظر نویسنده بوده و لزوماً منعکسکننده دیدگاه اپک تایمز نیست.
میلتون ازراتی کمکویراستار نشریه نشنال اینترست، وابسته به مرکز مطالعات سرمایه انسانی دانشگاه بوفالو، و اقتصاددان ارشد شرکت ارتباطاتی وستد در نیویورک است. او قبل از پیوستن به وستد بهعنوان استراتژیست بازار و اقتصاددان ارشد برای لرد، ابت و شرکا کار میکرد.
