Search
Asset 2

آیا کودکتان خجالت می کشد با دیگران صحبت یا بازی کند؟

(Shutterstock*)
(Shutterstock*)

تعداد کودکان کمرو و خجالتی که مایل به برقراری ارتباط و صحبت با دیگران نیستند، زیاد است. بسیاری از آنان تجارب منفی در روابط بین فردی خود در خانواده و یا مدرسه داشته اند. پیشنهاد می شود بجای آنکه آنان را برای خجالتی بودن سرزنش کنیم، بر روی آنان کار کنیم تا روابط اجتماعی بهتری را یاد بگیرند و در این خصوص بهبود پیدا کنند. کودکانی که خجالتی هستند معمولا خود اتکا و مستقل، کم حرف و متفکر و بیشتر شنونده هستند تا سخنگو. آنان قابلیت همدردی با دیگران را دارند ولی خیلی مایل نیستند چیزهای جدید را یاد بگیرند. گرچه دوست دارند دوست پیدا کنند و با دیگران ارتباط برقرار کنند، اما از نزدیک شدن به دیگران واهمه داشته و نمی دانند چگونه باید این کار را انجام بدهند. راه کارهای زیر می تواند به شما در اجتماعی شدن کودکانتان کمک کند:

  • اعتماد به نفس آنان را تقویت نمایید. به هر تلاشی که در خصوص ایجاد و یا ادامه ارتباطات اجتماعی انجام می دهد، واکنش مثبت نشان داده و به او زمان بدهید. توجه داشته باشد سرعت یادگیری از کودک به کودکی دیگر متفاوت است. سعی کنید تلاش هایش را مورد تمسخر قرار ندهید؛ بچه های کمرو به تمسخر و سرزنش در این خصوص بسیار حساس هستند و نتیجه ای عکس خواهید گرفت.
  • فرصت هایی برای تمرین و تقویت مهارت های اجتماعی برایش فراهم کنید. مثلا در فروشگاه به او فرصت بدهید تا هزینه خرید را پرداخت کند، در رستوران، از او بخواهید غذای خودش را سفارش دهد، کودکی را به منزل دعوت کنید تا با وی بازی کند، ….
  • به طور پیوسته به او بازخورد بدهید. هر قدم و هر تلاش کوچک در برقراری ارتباطات اجتماعی را مورد تشویق قرار دهید و برای پیشرفت رفتارش در دفعات بعد، به او آموزش دهید.
  • از خودتان مثال بزنید. برای کودک خود خاطراتی در مورد خجالتی بودن تان و چگونگی رفع آن تعریف کنید.
  • مدل مناسبی برای کودک خود باشید. کودکان خجالتی معمولا والدین خجالتی دارند. حفظ ارتباطات اجتماعی خانوادگی و دوستانه، همچنین نشان دادن اینکه چگونه با دیگران شما ارتباط صمیمانه برقرار کرده و دوست می شوید، می تواند به عنوان یک مدل مناسب برای او عمل کند.
  • به او برچسب خجالتی بودن نزنید و نگویید کودکم خجالتی است. بجای آنکه به کودک فشار زیادی بیاورید که نزد دیگران حرف بزند و یا ارتباط برقرار کند، محیطی فراهم کنید تا به طور طبیعی این ارتباط انجام شود.
  • احساسش را درک کنید و برچسب منفی یا نادرستی به احساسش نزنید. اگر کودکتان احساس می کند نمی تواند در جلوی دیگران حرف بزند او را سرزنش نکنید بلکه به او بگویید که این احساس او را درک می کنید و کمکش کنید تا حس خوبی در مورد خودش بدست آورد. به او در مورد علل این رفتارش توضیح دهید.
  • به کودکتان بیاموزید چگونه نیازهایش را مطرح کند. شما می توانید در مورد مساله ای که در جمع مطرح می کنید نظر او را هم بپرسید و اگر بیان نکرد بگویید: “باشه در موردش فکر کن اگه خواستی بیا بگو”، همچنین وقتی سخنی گفت که به نظر نادرست و یا نابجا بود، به طور منطقی با وی برخورد کنید و همچون سایرین به او گوش دهید. کودکانی که تصور می کنند صحبت هایشان نادیده و یا کم ارزش تلقی می شود، کمتر مایل هستند صحبت کنند.
  • به کودکتان بیاموزید به دیگران بیشتر توجه کند و علایق دیگران را بیشتر در نظر بگیرد. توجه به آنچه دیگران می گویند و سوال کردن از آنها، همدردی و ارتباطات اجتماعی را تقویت نموده و از میزان اضطراب بچه ها در جمع کم می کند.
  • بعضی از بچه ها تجاربی مرتبط با ترسیدن دارند که موجب شده است از دیگران دوری بجویند. در این گونه موارد منبع ترس های کودکان را پیدا نموده و از طریق درمانگر درمان نمایید.

* دکترمعصومه خسروی دارای دکترای تخصصی در روانشناسی تربیتی، استادیار دانشگاه، با ۱۵ سال سابقه تدریس، تحقیق، تالیف و مشاوره در زمینه‌‌‌‌‏های تربیتی و آموزشی

اخبار مرتبط

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

عضویت در خبرنامه اپک تایمز فارسی