در سال ۲۰۰۶، گروه بررسی آزار و شکنجه روش معنوی فالونگونگ در چین، مستقر در واشنگتن، برای ادعای عجیب و غریب اما مداوم غارت اعضای بدن تمرین کنندگان فالون گونگ، از من و «دیوید ماتاس»، وکیل کانادایی درخواست کرد تا بطور داوطلبانه این موضوع را بررسی کنیم. حاصل این تحقیق دو گزارش و یک کتاب به نام «محصول خونین» بود که در سال ۲۰۰۹ منتشر گردید. نتیجه شوکه کننده این بررسی نشان داد که منابع ۴۱۵۰۰ مورد پیوند عضو انجام شده از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵ از تمرین کنندگان فالون گونگ بوده است.
نتیجه گیری اصلی ما این بود که : «اندامهای حیاتی این افراد از جمله، کلیهها، کبد، قرنیه و قلب، با اجبار برداشته شده و با قیمتهای بالایی به فروش رفته است. این اعضای بدن برخی اوقات به خارجیهایی که مدت طولانی در کشور خود منتظر اهدای عضو هستند فروخته شده است.»
تنها از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۸ اعضای حیاتی بدن ۶۵ هزار تمرین کننده فالون گونگ و ۲ تا ۴ هزار ایغور، تبتی و مسیحی بالاجبار، نه به صورت اهدایی، برداشته شده و با قیمتهای گزاف به ثروتمندان چینی یا خارجیهای متقاضی اعضای بدن فروخته شده است.
در اینجا دو مورد از شواهدی که از این جنایت علیه بشریت پرده برمی دارد آورده میشود:
محققان طی تماسهای متعدد با بیمارستانها، مراکز بازداشت و امکانهای دیگر، خود را از بستگان نیازمند پیوند اعضا معرفی کرده و درخواست خرید اعضای تمرین کنندگان فالون گونگ را میکردند. مکالماتی که بر روی نوار ضبط و ترجمه شده مؤید قاچاق اعضای تمرین کنندگان فالون گونگ با شرایط ویژه بود.
با همسر سابق یک جراح اردوگاه سوجیاتون شهر شنیانگ استان لیائونیگ مصاحبهای انجام دادیم، وی گفت همسرش قرنیه دو هزار تمرین کننده فالون گونگ ساکن اردوگاه کار اجباری را بین سالهای ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۳ درآورده است. وی گفته بود که هیچکدام از آنها جان سالم بدر نبردند زیرا ارگانهای حیاتی آنها قبل از سوزانده شدن بدن بیرون آورده شدند.
بسیاری از زندانیان عقیدتی فالون گونگ که اعضای آنها به اجبار بیرون آورده شد، از این اردوگاه بودند.
به حدود دوازده کشور سفر کردیم تا تمرین کنندگان فالون گونگ که موفق به فرار از اردوگاههای کار اجباری و چین شدهاند را ملاقات کنیم. گزارشهای آنها حاکی از شرایط غیر انسانی با غذای کم، خوابگاه شلوغ و شکنجه، بازداشتهای بیش از سه سال بدون هیچ دادگاه و تجدید نظر، فقط با امضای پلیس است. آنها در این اردوگاهها روزی ۱۶ ساعت در شرایط وحشتناک مجبور به ساخت محصولات برای پیمانکاران و شرکتهای غربی بودند.
«اتان گاتمن»، نویسنده، در کتاب «کشتار» که در سال ۲۰۱۴ منتشر شد، از آزار و اذیت فالون گونگ (فالون دافا)، تبتیها، مسلمانان اویغور و مسیحیان پرده برداشته است. وی در کتاب خود بیشترین تمرکز را بر آزار و شکنجه فالون گونگ قرار داده که شریرترین آزار و شکنجه از سال ۱۹۹۹ تا کنون بوده است.
گاتمن توضیح میدهد که با برآوردهای دقیقی که بهدست آورده، تنها از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۸ اعضای حیاتی بدن ۶۵ هزار تمرین کننده فالون گونگ و ۲ تا ۴ هزار ایغور، تبتی و مسیحی بالاجبار، نه به صورت اهدایی، برداشته شده و با قیمتهای گزاف به ثروتمندان چینی یا خارجیهای متقاضی اعضای بدن فروخته شده است.
هر سه نفر ما به اتفاق همانطور که در گزارش به روز رسانی شده که در ژوئن ۲۰۱۶ منتشر شد آمده، به این نتیجه رسیدیم، که سالانه حداقل ۶۰ هزار پیوند در چین انجام میشود، در صورتیکه ادعای دولت چین ۱۰ هزار پیوند در سال است.
شواهد زیادی از سیستمهای پیوند عضو تحت کنترل دولت چین از طریق سیاستهای ملی و سرمایهگذاری و دخالت هر دو سیستم نظامی و سیستم سلامت شهروندان چین در اختیار داریم. برخی از این نتیجه گیریها عبارتند از:
- در اختیار داشتن منابع زیادی برای پیوند اعضا از طریق کشتن افراد بیگناه از جمله: ایغورها، تبتیها، مسیحیان و بخصوص تمرین کنندگان فالون گونگ
- غارت اعضا بدن در چین جرم محسوب میشود، حال آنکه حزب کمونیست، نهادهای دولتی، نظام بهداشت، بیمارستانها و ارگانهای مربوط به پیوند اعضا همگی در این کار همدست هستند.
- جامعه بینالمللی باید نهادی مستقل برای تحقیق در خصوص پیوند اعضا در چین تاسیس کند.
- انجمن پیوند جهانی باید فقط زمانی با همتای چینی خود ارتباط و همکاری داشته باشد، که ضوابط تعیین شده رعایت شود.
- هیچ کشوری تا زمانی که چین اجازه تحقیقات در خصوص برداشت اجباری اعضا زندانیان عقیدتی چه در گذشته و چه در حال نداده است، نباید به شهروندان خود اجازه دهد که برای دریافت عضو به چین سفر کنند.
برخی کشورها از جمله تایوان و اسپانیا دریافت پیوند عضو از چین را برای شهروندان خود ممنوع کردهاند.
دکتر «جاکوب لاوی»، عضو کمیته انجمن پیوند اعضا به نیویورک تایمز گفت که من از بازماندگان فاجعه هولوکاست هستم … نمیتوانم در رویارویی با چنین جنایت جدیدی علیه بشریت سکوت کنم.
پروفسور «ماریا فیاتارون سینگ»، از دانشکده پزشکی دانشگاه سیدنی نیز گفت: «برداشت اعضای بدن افرادی که در بند هستند، اهدای عضو نیست … این کاملا غیر انسانیست.همانطور که کارل سندبورگ، شاعر آمریکایی میگوید، «با قلبتان به طوفان قلب انسانها وارد شوید وببینید که آیا جایی در این طوفان قلبهای انسانی خون آلود است.»
وی افزود: «حقیقتا قلبهای تمرین کنندگان فالونگونگ، مسلمانان اویغور، تبتیها و برخی مسیحیان در چین خون آلود است. در مقام پزشک قسم خوردهایم تا از آسیب به انسانها جلوگیری کنیم. این شامل حمایت از کسانی که از دیگران آسیب مییبینند نیز میشود. به عنوان انسان نباید هیچ کوتاهی داشته باشیم.»
در این بین، صرفنظر از اخباری که از چین یا خارج در خصوص انجام اصلاحات پخش شده است، تا زمانی که تحقیقات مستقل انجام نشده، باید توریسم پیوند اعضای بدن در چین به همراه فعالیتهای مربوط به آن از جمله، مشاوره، توافقات مالی، آموزش ، کمک هزینه تحقیقاتی، آزمایش بر روی انسان و نوشتن در این خصوص ممنوع شود.
هیچگونه همکاری خارجی با بیمارستانهای چینی یا جراحانی که در پیوند غیر اخلاقی اعضاء دست داشتهاند، نباید صورت گیرد؛ حتی اگر آنها مجبور به این کار شدند؛ تا زمانی که به همه جنایات چه در گذشته و چه در حال رسیدگی و جنایتکاران محاکمه شوند.
دیوید کیلگور، وکیل حقوق بشر حرفهای است که مدت ۲۷ سال در هاوس آف کامنز کانادا فعالیت کرده است. وی وزیر امور خارجه کابینه ژان کرتین بود. کیلگور با همکاری دیوید ماتاس چندین کتاب در خصوص شکنجه و کشتار تمرین کنندگان فالون گونگ برای بیرون کشیدن اعضای بدنشان نوشته است.
