محققان دریافتند، تجارت پیوند عضو در چین، وسیعتر از آن است که پیشتر تصور میشد
یک دهه پیش، گزارش تکان دهنده دو وکیل کانادایی، در مورد برداشت غیرقانونی اعضای بدن در چین، باعث حیرت و وحشت بسیاری شد.
تحقیقات از آن زمان تا کنون ادامه داشته و این دو کانادایی در گزارشی جدید جزئیات تازهای از رشد تجارت اعضای بدن در چین را فاش کردند.
«دیوید کیلگور»، وزیر مشاور و عضو پارلمان پیشین کانادا و« دیوید ماتاس»، وکیل بینالمللی حقوق بشر، اولین گزارش خود را در سال ۲۰۰۶ منتشر کردند. در روز جمعه ۲۴ ژوئن، این دو وکیل به همراه «اتان گاتمن»، روزنامه نگار و نویسنده برای انتشار گزارش تحقیقی خود که از بیش از ۱.۵ میلیون پیوند عضو در چین خبر میدهد، به اتاوا بازگشتند.
درباره منبع این اعضا به طور رسمی توضیحات ارائه نشده است. در حالی که رژیم چین ادعا میکند، سالانه فقط ۱۰ تا ۲۰ هزار پیوند عضو صورت میگیرد، در این گزارش ۸۱۷ صفحهای آمده است که بیش از ۱۰۰ هزار پیوند در سال تخمین زده میشود.
کیلگور بر اساس ارقامی از هزاران مدرک که منابع تحقیقات آنها بوده است، گفت: «این نشان میدهد که تا اندازه وسیعی، میزان پیوند اعضاء خیلی بیشتر از مشاهدات گذشته است.»
بیشتر بخوانید: حذف مغز متفکر برداشت اعضای بدن نشانه تغییر واقعی در چین
با وجود گزارشات متعدد و تحقیقات گسترده در مورد این موضوع، هنوز پیوند اعضاء بی وقفه ادامه دارد.
کیلگور گفت: «همانطور که همه میدانید، طی ۱۵ سال گذشته، رژیم چین با اجازه رسمی به چپاول و قاچاق اعضای بدن زندانیان عقیدتی از جمله تمرین کنندگان فالون گونگ به عنوان منبع اصلی و همچنین تبتیها، مسلمانان ایغور و برخی از مسیحیان پرداخته و با تجارتی سودآور ولی پست، از طریق بیماران ثروتمند چینی و توریستهای نیازمند پیوند عضو، به ثروت هنگفتی دست یافته است.»
«فالون گونگ» یا «فالون دافا»، یک تمرین مدیتیشن معنوی است که اولین بار در سال ۱۹۹۲ در چین به عموم معرفی و در مدت کوتاهی بسیار محبوب شد. حکومت چین در آن زمان پیروان این روش را ۷۰ تا ۱۰۰ میلیون نفر تخمین زد. در سال ۱۹۹۹، محبوبیت عمومی این تمرین معنوی باعث شد تا «جیانگ زمین»، رهبر وقت حزب کمونیست چین، آزار و شکنجه علیه این روش معنوی را آغاز کند و جیانگ دستور برداشت اعضای آنها را صادر کرد.
توریسم پیوند اعضای بدن، تجارتی میلیارد دلاری
سود حاصل از فروش اعضای بدن در چین میلیارد ها دلار است. با این حال دیوید ماتاس با اشاره به این موضوع گفت: «ارقام جدیدی که از حجم تجارت پیوند اعضا به دست آمده نشان میدهد که آمار سود حتی بیشتر از این است.»
وی افزود: «به مرور زمان قیمتها افزایش یافته یکی به دلیل تورم و دیگر اینکه رژیم چین به خاطر سرپوش گذاشتن و مخفی نگهداشتن این کار حقالعمل بیشتری دریافت میکند … با نگاه به ارقام قدیمی که داشتیم، سود به مقداری مابین ۶ میلیارد به ۱۰ میلیارد در سال میرسید. اگر مبلغ سرپوش گذاشتن را هم اضافه کنید به ۱۲ میلیارد و فراتر از آن میرسد. این رقم بسیار بالا است. خود بیمارستانها میگویند که این پولسازترین کار آنهاست و اساساً این تجارت بیمارستانها را تقویت و نگه میدارد.»
اتان گاتمن که پس از هفت سال تحقیق در مورد برداشت اجباری اعضای بدن، در سال ۲۰۱۴ کتاب «سلاخی» Slaughter، را منتشر کرد، با نگاهی عمیق به تعداد پیوندهای اعضای هر سال، در بیمارستانهای چین گفت: «اگر من یا یکی از دیویدها (ماتاس و کیلگور) در سال ۲۰۱۳ در دانشگاه یا در سازمان عفو بینالملل در اروپا سخنرانی داشتیم، از حضار میخواستیم که عبارت «مرکز پیوند عضو تیانجین» را در گوگل جستجو کنند. نتیجه جستجو چنین بود: تبلیغ مرکز پیوند اعضا برای خارجیهایی که به چین میآیند به زبان انگلیسی. روی تبلیغ نوشته بود: «در پیوند قلب و ریه بهترین هستیم.»
وی در ادامه گفت: « این نشان میدهد که در آن زمان به طور علنی فروش اعضای بدن را در اینترنت تبلیغ میکردند، اما پس از گزارش اول کیلگور و ماتاس ظاهراً فروش اعضاء را ممنوع کردند. البته در اصل آنها این کار را نکردند و تبلیغات خود را با احتیاط بیشتری ادامه دادند.»
تحقیقات از منابع مختلف از جمله تبلیغات آنلاین و تحقیق درباره ارتباطات داخلی این بیمارستان نشان میدهد که ۵۰۰ تا ۷۰۰ تخت بیمارستان برای پیوند اعضا اختصاص یافته و در زمانی که بیمارستان ادعا میکرد کمبود جا دارد، ۱۰۰ تا ۱۳۱ درصد ظرفیت بیمارستان را به این کار اختصاص داده بود.
گاتمن گفت که تخمین زده میشود، در این بیمارستان، حداقل ۵۰۰۰ پیوند در سال انجام میشود. بیمارستان ارتش آزادی بخش خلق ۳۰۹ در پکن، که از بیمارستانهای مهم محسوب میشود، به همین شکل تخمین زده شده که حدود ۴۰۰۰ پیوند در سال انجام میدهد. به گفته این گزارش ۱۴۶ بیمارستان توسط وزارت بهداشت چین برای پیوند اعضاء تائید شده که پیوند اعضا را در سال انجام میدهند.
قسمت دوم به زودی منتشر میشود