مدیر عامل سازمان نوسازی شهر تهران از استقرار شرکت چینی سازنده مسکن در تهران خبر داد و گفت که تامین پول چینیها از مسیر یوزانس خواهد بود.
بر اساس گزارش وبسایت اقتصاد آنلاین، ورود چینیها به بازار مسکن به خصوص بافت فرسوده تهران اگر چه هنوز به مرحله عقد قرارداد نرسیده و در مرحله توافق شفاهی قرار دارد اما به نظر میرسد شهرداری تهران علاقمندتر از دولت برای نهایی شدن هر چه سریعتر و امضای قرارداد نهایی این پروژه است.
گزارشها نشان میدهد که رژیم چین در اوج بحران املاک و مسکن که بزرگترین شرکتهای ساختمانسازی این کشور را در یک قدمی ورشکستگی قرار داده، اکنون وارد بازار مسکن در تهران شده است.
در ماههای گذشته، یک پژوهشگر حوزه مسکن گفته بود که بخش مسکنسازی چین، بزرگترین بدهکاران بانکی در چین هستند و برای حل مشکل بدهیهای خود به بانکها میخواهند از پول بلوکهشده نفت ایران در چین استفاده کنند.
مهدی هدایت، مدیر عامل سازمان نوسازی شهر تهران گفته است که دو شرط اساسی در توافق با چینیها مورد تاکید است. اولین شرط تامین منابع مالی و دومین شرط انتقال تکنولوژی.
هدایت با بیان اینکه این روزها جلسات هفتگی منظم با شرکت چینی سازنده مسکن در تهران برگزار میشود، گفت که در حال حاضر یک شرکت چینی در تهران مستقر است و مهمترین دلیلی که باعث شده اقبال بیشتری برای ورود چینیها به بافت فرسوده تهران ایجاد شود سرعت در اتمام پروژه است. چرا که طولانی شدن ساخت مسکن در بافت فرسوده باعث کاهش علاقمندی مردم و ساکنان بافت فرسوده میشود.
او با بیان اینکه در حال حاضر هنوز به مرحله قرارداد با چینیها نرسیدهایم، افزود که اما آنچه مشخص است این است که قرار است چینیها در تهران و در ۲۲ منطقه تهران در فاز نخست ۲۰۰ هزار واحد مسکونی احداث کنند.
مدیر عامل سازمان نوسازی شهر تهران درباره تامین پول چینیها برای ساخت مسکن در تهران گفت که تامین پول چینیها از مسیر یوزانس خواهد بود و پول آنها پنج سال بعد به نرخ بهرهای که در قرارداد یوزانس مشخص خواهد شد از محل فروش واحدهای مسکونی که توسط چینیها احداث شده است پس داده میشود.
اواسط بهمن سال گذشته، «پرشینسازه» یک بانک اطلاعات ساختمانی در ایران نوشت که واگذاری پروژههای مسکن به شرکتهای چینی ریسکهای فراوانی دارد. به دلیل اینکه شرکتهای بزرگ ساختمانی در چین علاوه بر بدهیهای سنگین، عادت دارند که قراردادهای یکطرفه با برآوردهای اشتباه به کارفرمای خارجی تحمیل کنند. همچنین بسیاری از این شرکتها به جای مناقصات بینالمللی از طریق سفارشات دیپلماتیک رژیم چین وارد صنعت ساختمانسازی کشورهای همسایه میشوند.
در سراسر چین، فروش املاک به شدت کاهش یافته است. متقاضیان پساندازها و سرمایههایشان را برای خرید خانه به این شرکتهای ساختمانی تحویل دادهاند، اما بعد از گذشت چند سال هنوز خانهها به متقاضیان در چین تحویل داده نشده است.
موضوع بدهیهای سنگین و ورشکستگی شرکتهای بزرگ ساختمانی در چین موضوعی است که از دو سال پیش به این سو مطرح شده است. همزمان با مطرح شدن احتمال ورشکستگی این شرکتها، مقامات جمهوری اسلامی در سال ۱۴۰۰ اعلام کرده بودند که به دنبال جلب همکاری شرکتهای ساختمانی چینی در بازار مسکن ایران هستند.
این خبر با واکنش کارشناسان مسکن و انبوهسازان در داخل ایران همراه بود.
محمد طبیبیان، استاد سابق دانشگاه صنعتی اصفهان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی درباره احتمال تضعیف و تخریب صنعت ساختمانسازی در ایران هشدار داده بود.
او نوشته بود که «در شرایطی که شرکتهای بزرگ ساختمانی چین به دلیل استراتژی غلط اکنون در معرض ورشکستگی قرار دارند و ورشکستگی آنان کل نظام مالی چین را تهدید میکند، تقدیم کردن بازار ساختوساز در ایران به آنان بهجز نتایج نامطلوب و زیانبار عایدی برای کشور ندارد، امیدی به نجات آن شرکتها از طریق این فداکاری را هم نداشته باشید.»