از زمان آغاز حملات حکومت چین علیه روش معنوی فالون گونگ تا کنون، پنج عضو خانوادهی چن از استان هِبی در اثر آزار و اذیت جان خود را ازدستدادند. در پنجم اوت گزارششد که ششمین عضو این خانواده که از تمرینکنندگان فالونگونگ است درحالیکه در بازداشت پلیس بهسرمیبُرد، متحمل دو شکستگی در ناحیهی ستون فقرات شد و دیگر قادر به راهرفتن نبود.
بهگفتهی سایت Minghui.org، چن شولان توسط ایستگاه پلیس سانگیون در منطقهی چانگپینگ پکن بازداشتشد. او متهم به صحبت دربارهی آزار و شکنجهی فالونگونگ در چین شدهبود. مینگهویی وبسایتی است که به گزارش آزار و شکنجههایی میپردازد که بر تمرینکنندگان فالون گونگ تحمیل میشود.
هیچ قانونی در چین علیه تمرین فالونگونگ یا صحبت دربارهی آن و یا آزار و شکنجهی آن وجودندارد. او دو بار، اولینبار در ۲۳ می و بار دوم در اول اوت محاکمهگردید و به چهار سال زندان محکومشد.
در دومین محاکمهاش در اول اوت در دادگاه منطقهای چانگپینگ یکی از نگهبانان بهطور مداوم با بدرفتاری بر سر او فریادمیزد و به او اجازهنمیداد تا به دخترش نگاهکند. بعد از محاکمه، درحالیکه چندین نگهبان سر او را پایین نگهداشتند تا مانع صحبت و یا نگاه به دختر و اعضای خانوادهاش شوند، چن را به درون آسانسور کشیدند.
چهار روز بعد دخترش تماسی از بازداشتگاه دریافتکرد که از او میخواستند تا کارهای اداری لازم را انجامدهد تا بتواند مادرش را که در بیمارستان پلیس پکن بستریبود ملاقاتکند. اما هنگامیکه خانواده و وکیل آنها به بیمارستان رسیدند، کارکنان آنجا مانع ملاقتشان با چن شدند.
آنها گفتند که چن براثر شکستگی در ناحیهی ستون فقرات قادر به راهرفتن و یا حتی نشستن بر روی صندلی چرخدار نیست. کارکنان آنجا اصرارداشتند که این صدمات ناشی از رانندگی بر روی مسیر پر از دستانداز دادگاه تا بازداشتگاه موقت ایجادشدهاست.
این آسیبها آخرین مصیبتهایی بود که بر خانوادهی چن از زمان آغاز به کار حزب کمونیستی چین با رهبری جیانگزمین در ۲۰ ژوئیه ۱۹۹۹تحمیل شد.
جیانگزِمین از تعداد کسانی –تقریباً ۱۰۰ میلیون نفر- که فالونگونگ را تمرینمیکردند واهمهداشت. همچنین او میترسید که اعتقادات فالونگونگ برای مردم چین جذابتر از ایدئولوژی حزب شود.
پیروان فالونگونگ بر طبق اصول حقیقت، نیکخواهی و بردباری زندگیمیکنند و برای انسانی بهتربودن، تلاشمیکنند.
براساس گزارش مینگهویی در ۲۸ نوامبر ۲۰۰۰، بیش از ۲۰ مأمور امنیتی، محل اقامت خانوادهی چن را محاصره کردند و به زور وارد آن شدند و فریادمیکشیدند که آنها اعضای خانواده را به اردوگاههای کار اجباری میبرند.
چن آیژانگ، برادر بزرگتر چن شولان، در اردوگاه کار اجباری هئوکِنگ در شهر تانگشان در استان هِبی مورد شکنجه قرارگرفت و در ۲۰ سپتامبر ۲۰۰۱ بر اثر صدمات واردشده جانباخت.
خواهر کوچکترش، چن هانگپینگ، را در اردوگاه کار اجباری گائویانگ با بیرحمی مورد ضرب وشتم قراردادند بهطوریکه هر دو پای او دچار شکستگیشد. او در ۵ مارس ۲۰۰۳ بر اثر جراحات واردشده، جان خود را ازدستداد.
برادر دیگر او، چن آیلی، بر اثر آزار و شکنجه در زندان جیدونگ در شهر تانگشان استان فِنگنان در تاریخ ۵ نوامبر ۲۰۰۴ درگذشت.
مادر چن به منظور اجتناب از آزار و اذیت بیشتر مجبور به ترک خانهی خود شد و در تهیدستی زندگیکرد. او در ۴ اوت ۲۰۰۶ درگذشت.
پدرش چن یونچان برای جلوگیری از آزار و اذیتهای بیشتر نام خود را تغییرداد. او که مالک یک باغ بزرگ و سه خانه بود، فقیر و بیمار شد. وی بعد از اینکه با یک اتومبیل در ژانویه ۲۰۰۹ تصادفکرد، درگذشت. راننده هیچگاه دستگیر نشد.
چن شولان قبلاً نیز زندانیشدهبود. او در سال ۲۰۰۲ به ۷ سال و نیم زندان محکومگردید و در سال ۲۰۱۰ آزادشد.
در زمان بازداشت او، دخترش لی یانگ، فقط ۱۰ سال داشت. پدرش بهخاطر فشارهای اعمالشده بر خانواده مجبور به طلاق از مادر شد. لییانگ مجبورشد به مدت ۲ سال تا زمانیکه وارد یک خانوادهی گسترده شود، در یک یتیمخانه زندگیکند.
اپکتایمز در ۳۵ کشور و به ۲۱ زبان منتشر میشود.
