کمیساریای حقوق بشر سازمان ملل اعلام کرده است که دو سال بعد از اینکه ۴۰ کارشناس سازمان ملل زنگ خطر درباره بحران حقوق بشر در چین را به صدا درآوردند، همچنان شواهد روزافزون از وخامت جدی حقوق بشر در چین حکایت دارد.
احتمال ارتکاب جنایت علیه بشریت
این نهاد سازمان ملل روز سهشنبه، ۶ شهریور (۲۷ اوت) با صدور بیانیهای درباره آخرین یافتههای خود درباره وضعیت حقوق بشر در چین اعلام کرده است که یک تیم حقوق بشری سازمان ملل در ژوئن امسال به چین سفر کردند تا درباره سیاستهای ضدتروریسم و عدالت کیفری با مقامات حزب کمونیست چین بخصوص درباره سینکیانگ گفتگو کنند و از آنها بخواهند سیاستهای خود را از منظر حقوق بشر بازبینی کنند.
این نهاد افزوده است که شواهد روزافزونی درباره عدم حسننیت حکومت چین در تعامل با سازمان ملل وجود دارد. رژیم چین تمام تلاش خود را میکند تا گزارش مستند سازمان ملل درباره نقض حقوق بشر در سینکیانگ را بیاعتبار نشان دهد. همچنین رفتارهای انتقامجویانهای علیه کسانی اعمال میکند که به دنبال همکاری با سازمان ملل برای بررسی نقض حقوق بشر در چین هستند و تاکتیکهای سرکوبگرانهاش را در خارج از مرزهای چین برای ساکت کردن صدای فعالان و قربانیان نقض حقوق بشر افزایش داده است.
در ماههای ژوئن ۲۰۲۰، ژوئن و سپتامبر ۲۰۲۲، بیش از ۴۰ کارشناسان سازمان ملل درباره بحران حقوق بشر در چین هشدار دادند و از شورای حقوق بشر سازمان ملل خواستند تا یک مکانیسم نظارت و گزارش در مورد وضعیت حقوق بشر در چین ایجاد کند.
در همان سال میشل باچله، کمیسر سابق حقوق بشر سازمان ملل از احتمال ارتکاب جنایت علیه بشریت توسط رژیم چین در منطقه سینکیانگ خبر داد، در حالی که این گزارش سازمان ملل قبلاً نتیجهگیری کرده بود که شرایط برای «ادامه و تکرار نقض جدی» وجود دارد.
براساس این گزارش، اقدامات رژیم چین در هدف قرار دادن مسلمانان، تبتیها، مدافعان حقوق بشر و روزنامهنگاران، و همچنین سرکوب فضای جامعه مدنی در چین و هنگ کنگ همچنان به قوت خود باقی است.
در ادامه گزارش آمده است که رژیم چین همچنین محدودیتهای گسترده و سیستماتیکی را ادامه میدهد که از طریق قوانین، سیاستها و شیوههایی که در گزارش سازمان ملل توضیح داده شده است، تأثیرات شدیدی بر انتقال فرهنگ، زبان و دین میان نسلهای اویغورها و تبتیها دارد.
برداشت اجباری اعضای بدن
حزب کمونیست چین در حداقل دو دهه گذشته به طور سیستماتیک حقوق گروههای عقیدتی و قومی را نقض کرده است.
براساس گزارش وبسایت مینگهویی که به گزارش دهی آزار و شکنجه تمرین کنندگان فالون گونگ در چین اختصاص دارد، در سال ۲۰۲۱، کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل گزارش دادند که همراه با تمرینکنندگان فالون گونگ، سایر اقلیتها از جمله اویغورها، تبتیها، مسلمانان و مسیحیانِ در بازداشت در چین مورد هدف قرار گرفتهاند.
برداشت اجباری اعضای بدن گروه های عقیدتی بخصوص تمرین کنندگان فالون گونگ، یکی از جنایاتی است که توسط دیوید کیلگور و دیوید ماتاس، دو وکیل حقوق بشر کانادایی اثبات شده است.
شنگ پیمینگ، تمرینکننده فالون گونگ،در یک نشست مطبوعاتی در ۹ اوت گفت که شش زندانبان او را که برخلاف میل باطنیاش و به دلیل اعتقاداتش در زندانی در شمال شرقی چین نگهداری میشد، به بیمارستانی در چین بردند و به او داروی بیهوشی تزریق کردند.
او گفت: «من یکی از خوشاقبالها هستم؛ زنده ماندم. اما افراد بیشماری هستند که زنده نماندند. صدای آنها خاموش شد، اما من بهجای آنها صحبت خواهم کرد. جهان باید بداند در چین چه میگذرد. نمیتوان اجازه داد این شرارت ادامه یابد.»
شواهد سوءاستفاده سیستماتیک اولینبار دو سال پس از جراحی اجباری شنگ در سال ۲۰۰۶ به دست اپک تایمز رسید. این شواهد از قتل تمرینکنندگان بازداشتی فالون گونگ در زندانهای مخفی چین حکایت داشتند.
به مرور شاهدان بیشتری شروع به حرف زدن کردند و نگرانی درباره این موضوع افزایش یافت، تا آنجا که آمریکا از چین خواست درهای خود را به روی بازرسان بینالمللی باز کند و مجلس این کشور لایحه حفاظت از فالون گونگ را به تصویب رساند که سنای آمریکا نیز برای جلوگیری از سوءاستفادههای پکن از آن استقبال کرد.
