نویسنده: دکتر جینگ‌دوآن یانگ؛ روانپزشک و دکتر طب سنتی چینی
فستینگ به کاهش وزن کمک کرده و «اتوفاژی» (خودخواری) بدن را فعال می‌کند که به ترمیم سلول‌های ریشه‌دار و بهبود سلامت سلول‌ها می‌انجامد. فستینگ همچنین به پیشگیری از بیماری‌های مختلف، کند کردن روند پیری و درمان مؤثر برخی از بیماری‌ها کمک می‌کند.
اتوفاژی چیست؟
اتوفاژی از جمله قابلیت‌های مهمی است که تمام سلول‌ها از آن برخوردارند. چنان‌که از نام آن پیداست، اتوفاژی به معنی خویشتن‌خواری است و یک فرایند پاکسازی سلولی ضروری محسوب می‌شود.
هر سلول شامل چندین قسمت است که پیوسته کار می‌کنند. این قسمت‌ها ممکن است به مرور زمان معیوب شوند یا کارکرد سابق را نداشته باشند و به زائده‌ای درون یک سلول سالم تبدیل شوند. برای نمونه، وقتی پروتئین‌های آسیب‌دیده، اندامک‌های به‌دردنخور یا دیگر زائده‌ها درون سلول‌ها ظاهر می‌شوند، اثربخشی طبیعی سلول کاهش پیدا می‌کند.
اتوفاژی همان سیستم بازیافت سلولی بدن است که قسمت‌های معیوب و زائده‌های سلولی را تجزیه و بازیافت می‌کند. در عین‌حال، قسمت‌ها و بخش‌های قابل بازیابی را به بخش‌های سلولی جدید و کاربردی تبدیل می‌کند تا از طریق آن‌ها انرژی تولید کرده و سلول‌ها را ترمیم کند و سالم نگه‌دارد و به جلوگیری از شیوع بیماری کمک کند.
مطالعه سال ۲۰۱۳ در مجله پژوهش‌های پیری نشان داد که بدن به واسطه اتوفاژی طبیعی می‌تواند به‌طور مؤثر در برابر بیماری ایستادگی کند و حتی پیری را به تعویق بیندازد. وقتی اتوفاژی کند می‌شود، فرایند حذف زائده‌های سلولی کارایی خود را از دست می‌دهد که ممکن است به مشکلات مختلف سلامتی منجر شود و شانس ابتلا به بیماری‌های عصبی، اختلالات متابولیک و حتی سرطان را افزایش دهد.
فستینگ و اتوفاژی
فستینگ و اتوفاژی چه ارتباطی با هم دارند؟ وقتی فستینگ انجام می‌دهیم، سلول‌های ما احساس می‌کنند که کمبود انرژی دارند و این پیام به آن‌ها منتقل می‌شود که باید شروع به پاکسازی کنند و برای بازیافت و استفاده از منابع موجود در سلول‌ها دست به اتوفاژی بزنند.
مطالعات نشان داده‌اند که اتوفاژی یک فرایند فروگشتیِ (کاتابولیک) پویا و کاملاً نظام‌مند است. پروتئین کیناز فعال‌شونده به‌وسیله آدنوزین منوفسفات که به‌عنوان «رگولاتور انرژی سلولی» شناخته می‌شود، مثل یک سوئیچ عمل کرده و حالت ذخیره انرژی را در اندامک‌های سلولی فعال می‌کند. هربار که احساس کمبود انرژی می‌کنید، این حالت فعال می‌شود و سلول‌ها سنتزِ پروتئین‌های جدید را کاهش می‌دهند و اتوفاژی را کلید می‌زنند.
فستینگ جرقه فرایند اتوفاژی را می‌زند و سلول‌ها به‌طور خودکار وارد حالت خودترمیمی می‌شوند. این فرایند به حذف زائده‌ها از بدن کمک می‌کند و سلامت سلول‌ها را بهبود می‌بخشد.
تحقیقات نشان می‌دهند که فستینگ منظم باعث کاهش وزن می‌شود و مشکلات سلامتی در سنین بالا از جمله بیماری‌های قلبی، سرطان و عارضه‌های عصب‌شناختی را بهبود می‌بخشد. مطالعه دیگری نشان داد که نمایه‌های متابولیک مرتبط با خطر سرطان ریه و روده بزرگ پس از انجام عمل فستینگ کاهش پیدا می‌کنند.
پرونده‌های طبابت من
۱. آقای مسن با بیماری آلزایمر: خانواده این آقا پس از امتحان کردن گزینه‌های درمانی مختلف تصمیم گرفتند که او فستینگ مقطعی را آزمایش کند و ۱۴ تا ۱۶ ساعت در روز لب به غذا نزند و فقط در یک بازه ۸ تا ۱۰ ساعته غذا بخورد. عملکرد شناختی این آقا پس از چهار ماه به شکل قابل‌توجهی بهبود پیدا کرد. اسکن مغزی او از کاهش انباشت پروتئین‌های مرتبط با آلزایمر حکایت داشت. بهبود این وضعیت ممکن است با آغاز فرایند اتوفاژی در حین فستینگ مرتبط باشد که به پاکسازی پروتئین‌های مضر مغز کمک می‌کند.
۲. بیمار مبتلا به سرطان سینه: این بیمار ۴۸ ساعت قبل از شیمی‌درمانی فستینگ انجام داد. عوارض جانبی ناشی از شیمی‌درمانی به شکل قابل‌توجهی کاهش یافتند و تأثیر شیمی‌درمانی دوچندان شد. دلیلش این است که فرایند اتوفاژی در حین فستینگ به پاکسازی ساختارهای سلولی آسیب‌دیده و بازسازی سیستم ایمنی کمک می‌کند و اثربخشی درمان را افزایش می‌دهد. با این‌حال، برخی از بیماران سرطانی از نزاری رنج می‌برند یا اصلاً نمی‌توانند لب به غذا بزنند. انجام فستینگ در این موارد کار درستی نیست.
۳. خانم میانسال مبتلا به لوپوس اریتماتوز (بیماری خودایمنی مزمن): بیمار متوجه شد که علائم او پس از فستینگ مقطعی به شکل قابل‌توجهی بهبود یافته و وابستگی او به داروهای هورمونی بشدت کاهش پیدا کرده است. دلیلش این است که اتوفاژی زائده‌های بدن را به شکل مؤثر پاکسازی می‌کند و واکنش التهابی را به حداقل می‌رساند.
این موارد نشان می‌دهند که فستینگ می‌تواند تأثیر قابل‌ملاحظه‌ای روی سلامت سلول‌های ما داشته باشد و حتی به درمان بیماری‌ها کمک کند.
با این‌حال، فستینگ برای همه مناسب نیست. به افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن یا کسانی که نیازهای بهداشتی خاص دارند توصیه می‌شود که قبل از شروع فستینگ با پزشک یا متخصص تغذیه خود مشورت کنند.
دو شیوه محبوب فستینگ
افراد بالغ و سالمی که می‌خواهند فستینگ انجام دهند، می‌توانند با فستینگ کوتاه‌مدت یا مقطعی شروع کنند.
فستینگ ۱۶:۸: یکی از محبوب‌ترین روش‌های فستینگ، فستینگ مقطعی است. در این روش، ۱۶ ساعت در روز فستینگ انجام می‌دهید و در ۸ ساعت باقی‌مانده غذا می‌خورید. برای نمونه، وعده‌های غذایی خود را به بازه زمانی ۱۰ صبح تا ۶ عصر محدود می‌کنید.
فستینگ ۵:۲۰: پنج روز در هفته به شکل عادی غذا می‌خورید و در دو روز باقی‌مانده کالری دریافتی خود را به ۵۰۰ تا ۶۰۰ واحد در روز محدود می‌کنید. این رویکرد در برانگیختن فرایند اتوفاژی مؤثر است که باعث می‌شود عمل فستینگ برای شما راحت‌تر شود.
فستینگ به معنی گرسنگی دادن به خود نیست، بلکه بدین معنی است که رژیم غذایی خود را با هوشمندی مدیریت کنید تا بدن فرصت ترمیم پیدا کند. در دوره فستینگ به اندازه کافی آب بنوشید و با گنجاندن غذاهای مناسب در وعده‌های غذایی به حفظ تعادل تغذیه خود کمک کنید تا خیال‌تان بابت دریافت مواد مغذی کافی راحت باشد.
دیدگاه ارائه‌شده در این مقاله نقطه نظر نویسنده بوده و لزوماً منعکس‌کننده دیدگاه اپک تایمز نیست.
