یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که دستورالعمل‌های پزشکی فاقد اطلاعات کافی درباره خطرات درمان هستند و نمی‌توانند در تصمیم‌گیری آگاهانه به بیماران کمک کنند.
این مطالعه از خطرات طولانی‌مدت شیوه‌های درمانی رایج برای سرطان پروستات حکایت دارد.
این مطالعه که روز پنج‌شنبه در مجله سرطان‌شناسی جاما منتشر شد، داده‌های حدود ۵۲ هزار داوطلب مرد را مورد بررسی قرار داد. براساس نتایج، افرادی که عمل پروستاتکتومی- برداشت بخشی از پروستات یا کل آن- انجام دادند، در مقایسه با آقایانی که بیش از ۱۲ سال سراغ درمان نرفتند، هفت‌برابر بیشتر در معرض خطر عوارض ادراری و جنسی قرار گرفتند.
این عوارض شامل عفونت ادراری، از دست دادن کنترل مثانه، اختلال نعوظ و باریک شدن مجرای ادرار یا گردن مثانه هستند.
همچنین بیمارانی که رادیوتراپی کردند، تقریباً سه‌برابر بیشتر در معرض خطر عوارض جانبی قرار گرفتند و احتمال ابتلای آن‌ها به سرطان مثانه نیز سه‌برابر افزایش یافت.
برداشتن پروستات خطر ابتلا به عوارض را تا ۶ برابر افزایش می‌دهد
یافته‌ها نشان می‌دهند آقایانی که عمل پروستاتکتومی انجام داده‌اند، دست‌کم یکی از عوارض آن را تجربه کرده‌اند که احتمال آن نیز در مقایسه با گروه شاهد شش‌برابر بیشتر است. کسانی که رادیوتراپی کردند، تقریباً سه‌برابر بیشتر در معرض خطر عوارض ۱۲ ساله قرار گرفتند.
دکتر ایان ام. تامسون جونیور، نویسنده ارشد مطالعه از سامانه درمانی کریستوس سانتا روزا و مرکز علوم بهداشتی دانشگاه تگزاس در سن‌آنتونیو، در بیانیه‌ای مطبوعاتی گفت: «مطالعه حاضر تمام پزشکان را به چالش می‌کشد تا این اطلاعات را حتی قبل از انجام آزمایش آنتی‌ژن اختصاصی پروستات در اختیار بیماران قرار دهند.»
جوزف انگر، نویسنده اصلی مطالعه و دانشیار مرکز تحقیقات سرطان فرد هاچینسون در سیاتل، تأکید کرد که مطالعات گذشته نمونه‌های کوچکی داشتند، از دوره پیگیری محدودی برخوردار بودند یا فاقد یک گروه شاهد معتبر بودند؛ کاستی‌هایی که در تحلیل غنی اخیر برطرف شده‌اند.
به گفته محققان، این تحلیل که به همت شبکه تحقیقات سرطان گروه سرطان‌شناسی جنوب غرب انجام گرفته، نشان می‌دهد این‌که بیماران قبل از آزمایش آنتی‌ژن اختصاصی پروستات به این اطلاعات دسترسی داشته باشند بسیار حائز اهمیت است.
تعدیل خطرات و مزایای درمان
محققان می‌گویند اتخاذ تصمیمات درمانی آگاهانه مستلزم شناخت کامل خطرات و مزایای بالقوه غربالگری و رویه‌های بعدی است که درصورت تشخیص سرطان پروستات شامل بیوپسی (یا بافت‌برداری) و درمان‌های مختلف خواهد بود.
به گفته محققان، یکی از مشکلاتی که در رابطه با ارزیابی خطر اثرات نامطلوب درمان وجود دارد، از افزایش بروز عارضه‌هایی مانند اختلال نعوظ در سنین بالا نشأت می‌گیرد. تعیین دقیق سطح خطر مستلزم مقایسه مردان تحت درمان با دیگر مردانی است که سن و سال مشابه دارند و تحت درمان قرار نگرفته‌اند.
