یک مطالعه ده‌ساله روی هزار و ۳۰۰ کارمند تمام‌وقت نشان داد که شغل کارمندی و کارهای مرتبط با فناوری به شکل قابل‌توجهی خطر ابتلا به مشکلات مزمن خواب را افزایش می‌دهند، به‌نحوی که کارمندان پشت‌میزنشین ۳۷ درصد بیشتر علائم بی‌خوابی را تجربه می‌کنند که ممکن است سال‌ها گریبان‌گیر آن‌ها شود.
کلر اسمیت، نویسنده ارشد مطالعه حاضر که دکترای روان‌شناسی صنعتی و سازمانی دارد، در بیانیه‌ای مطبوعاتی گفت: «شکل طراحی کارها تهدیدی جدی و طولانی‌مدت برای یک خواب خوب است.»
تأثیر طراحی محل کار
این مطالعه جامع که اخیراً در مجله روان‌شناسی سلامت شغلی انتشار یافته است، از وجود یک الگوی نگران‌کننده در سلامت خواب کارمندان تمام‌وقت حکایت دارد. محققان داده‌های ملی حدود هزار و ۳۰۰ کارمند تمام‌وقت را طی یک دهه مورد ارزیابی قرار دادند.
محققان در بین الگوهای خواب به وجود سه دسته متمایز پی بردند: دسته سالم با الگوهای خواب پایدار، دسته «خواب جبرانی» که به چرت زدن و ریکاوری آخر هفته متکی هستند و دسته افراد مستعد بی‌خوابی که با خواب پایدار مشکل دارند.
کارمندان پشت‌میزنشین ۳۷ درصد بیشتر با علائم مشابه بی‌خوابی مواجه می‌شوند. کارمندانی که ساعات کاری نامتعارف مانند شیفت‌های شبانه دارند، ۶۶ درصد بیشتر به خواب جبرانی نیاز دارند که به منزله چرت‌زدن‌های مکرر یا خواب طولانی‌تر در تعطیلات آخر هفته است.
کارمندانی که در دسته علائم مشابه بی‌خوابی قرار داشتند، ناتوانی در به خواب رفتن، اختلال خواب و خستگی مفرط در طول روز را گزارش دادند. در حال حاضر ۸۰ درصد از نیروی کار امروزی پشت‌میزنشین هستند.
پشت‌میزنشینی اغلب مستلزم این است که ساعت‌ها به صفحه نمایشگر خیره شوید. این کار می‌تواند خواب شما را مختل کند، زیرا نور آبی صفحه نمایشگر با کاهش تولید ملاتونین- هورمون ضروری خواب- چرخه طبیعی خواب و بیداری بدن را مختل می‌کند.
این مطالعه نشان داد که ۹۰ درصد از داوطلبانی که علائم مشابه بی‌خوابی داشتند، بعد از ده سال هنوز با مشکل دست‌و‌پنجه نرم می‌کردند.
اسمیت در بیانیه مطبوعاتی خود گفت: «این مسئله بویژه برای کارفرمایان و کارمندان حائز اهمیت است، زیرا تحقیقات نشان می‌دهند که خواب ضعیف بر بهره‌وری، تندرستی و سلامت کلی تأثیر می‌گذارد.»
اسمیت گفت که بهبود سلامت خواب فراتر از مدیریت ساعات کاری است. یافته‌ها نشان می‌دهند که تحرک بدن در جریان یک روز کاری و محدود کردن کار بعد از پایان ساعات اداری نه‌تنها کمک می‌کند که شب‌ها راحت بخوابیم، بلکه از تداوم مشکلات خواب در یک دهه آتی نیز جلوگیری می‌کند.
او می‌گوید: «برخورداری از خواب سالم فراتر از ۸ ساعت خوابیدن است و خواب راحت، خوابیدن در طول شب و داشتن یک برنامه خواب ثابت را نیز شامل می‌شود.»
اسمیت گفت: «شرکت‌ها برای بهبود فرایند تشخیص و مداخله باید از خطرات ویژه خواب در رابطه با نیروی کار خود مطلع باشند.»
اثرات بلندمدت
به گفته دکتر اندرو زینچوک، متخصص ریه، مراقبت‌های ویژه و خواب در مدرسه پزشکی ییل، اثرات خواب ضعیف تدریجی هستند.
او در بیانیه‌ای مطبوعاتی گفت: «برای نمونه، اگر یک فرد ۳۰ ساله به مدت دو هفته از خواب شبانه ۴ تا ۶ ساعته محروم شود، زمان واکنش، حافظه و ظرفیت تفکر انتقادی او تنزل می‌یابد. هفت روز محرومیت از خواب شبانه ۴ ساعته نیز مثل این است که دو روز متوالی نخوابید.»
اثرات منفی اختلال خواب شامل اختلال در حافظه، تمرکز و قدرت قضاوت هستند.
