نمایندگان جوامع دور از وطن در کانادا که پیش‌تر اعلام کرده بودند مورد هدف یک قدرت خارجی قرار گرفته‌اند، روز چهارشنبه ۲۷ مارس، دور جدید جلسات استماع را در قالب تحقیقات عمومی مربوط به مداخله خارجی در اتاوا آغاز کردند.
نمایندگان جوامع ایرانی، چینی، روسی و سیک نیز درخصوص تجربیات و دغدغه‌های خود در رابطه با مداخله خارجی صحبت کردند.
هدف این تحقیقات بررسی شواهد مربوط به مداخله در انتخابات فدرال ۲۰۱۹ و ۲۰۲۱ است اما جلسات استماع با شهادت جوامعی شروع شد که به‌طور گسترده مورد هدف بازیگران خارجی و سرکوب فراملی قرار داشتند.
او گفت رژیم چین «چنین پیام‌هایی می‌فرستد تا تلویحاً به شما بگوید که اگر به فعالیت‌های حمایتی خود ادامه دهید، این هزینه‌ای است که باید بپردازید» و افزود که «عدم برخورداری از حمایت در کانادا نیز وجود دارد.»
حامد اسماعیلیون درباره دخالت جمهوریاسلامی در کانادا صحبت کرد
حامد اسماعیلیون، که همسر و فرزند خود را در انهدام پرواز اوکراینی PS752 توسط شلیک موشکهای سپاه پاسداران از دست داده است، گفت که اعضای جامعه ایرانی کانادا در تظاهرات خود از ماسک، عینک آفتابی و کلاه استفاده می‌کنند تا شناسایی نشوند.
او گفت: «گزارش‌هایی وجود دارد که وقتی مردم به ایران سفر می‌کنند، تلفن‌های همراه‌شان توقیف می‌شود، تحت تعقیب و بازجویی قرار می‌گیرند یا اعضای خانواده‌شان در ایران تحت فشار هستند.»
اسماعیلیون افزود: «ما نفراتی را داشتیم که در این‌جا با نمایندگان مجلس کانادا ملاقات کردند و اعضای خانواده آن‌ها در ایران تحت فشار یا بازجویی قرار گرفتند.»
حامد اسماعیلیون گفت که شخصاً توسط مقامات رژیم ایران در کانادا تهدید شده است.
اسماعیلیون افزود که از تعداد مقامات ارشد سابق رژیم ایران که به گفته او با دریافت ویزای گردشگری یا مجوز اقامت به کانادا آمده‌اند، نگران است.
او به مرتضی طلایی، رئیس پلیس پیشین تهران، که در سال ۲۰۲۱ در یکی از سالنهای ورزشی تورنتو در حال ورزش کردن دیده شد، و سید سلمان سامانی، معاون سابق وزیر کشور ایران، اشاره داشت که چندی پیش به دلیل دخالت رئیس او در سرکوب وحشیانه اعتراضات سال ۲۰۱۹ علیه «گشت ارشاد» از کانادا اخراج شد.
نماینده چین از دخالت بیوقفه حزب کمونیست چین گفت
گریس ولنساک، که به نمایندگی از تمرین کنندگان فالون گونگ صحبت می‌کرد، درباره فعالیت‌های مربوط به کارزار «مداخله و سرکوب گسترده خارجی» حزب کمونیست چین در کانادا در دو دهه گذشته توضیحاتی ارائه کرد.
او گفت که فالون یک تمرین مدیتیشن با آموزه‌های اخلاقی است که در سال ۱۹۹۲ در چین شکل گرفت. این تمرین در سال ۱۹۹۹ با حدود ۱۰۰ میلیون تمرین کننده، محبوبیت بسیاری پیدا کرد، که به گفته او تاحدی توضیح می‌دهد که چرا حزب کمونیست چین اقدام به آزار و اذیت این گروه کرده است.
خانم ولنساک گفت که اصول حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری فالون گونگ با ایدئولوژی خداناباوری کمونیست‌ها ناسازگار است و افزود که جیانگ زمین، رهبر وقت حزب کمونیست چین، که تصمیم به نابودی فالون گونگ گرفت، محبوبیت این گروه را تهدیدی برای قدرت خود می‌دید.
او گفت کارزار سرکوبی که در چین به راه افتاده و شامل بی‌اعتبار کردن، زندانی کردن، کار اجباری، شکنجه و برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ می‌شود، با تاکتیک‌های خاصی به کانادا کشیده شده است. برای نمونه، عوامل رژیم با جعل هویت تمرین‌کنندگان فالون گونگ برای سیاستمداران ایمیل‌های توهین‌آمیز می‌فرستند تا این گروه را بی‌اعتبار کنند.
خانم ولنساک افزود: «ما با حمله‌ای سیستماتیک مواجهیم که عوامل حزب کمونیست چین یا خود حزب کمونیست برای بی‌اعتبار کردن تمرین‌کنندگان فالون گونگ سازماندهی کرده است.»
خانم ولنساک همچنین از کنترل حزب کمونیست چین بر رسانه‌های چینی‌زبان برای ارائه تصویری منفی از اعضای این گروه گفت و افزود که رسانه‌های کانادایی گاهی به اشتباه از ادبیات حزب کمونیست چین برای توصیف تمرین‌کنندگان فالون گونگ استفاده می‌کنند.
او گفت که پس از اعتراض به رسانه‌ها، اوضاع بهتر شد اما وضعیت رسانه‌های چینی‌زبان کانادا که اغلب تحت کنترل حزب کمونیست چین هستند، همچنان وخیم است.
بازیچه شدن سیاستمداران به دست عوامل حزب کمونیست چین، سوءاستفاده فیزیکی و کلامی از تمرین‌کنندگان فالون گونگ و نفرت‌پراکنی رسانه‌ای رژیم چین از جمله چالش‌هایی هستند که جامعه فالون گونگ کانادا با آن‌ها دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند.
حمله به اویغورها
یکی دیگر از نمایندگان جوامع دور از وطن که مورد هدف پکن قرار گرفته بود و در جلسه استماع شهادت داد، مهمت توهتی، مدیر پروژه دفاع از حقوق اویغورها بود.
اویغورها، اقلیت مسلمان ترک‌بار ساکن شمال غربی چین، مدت‌هاست که تحت سرکوب و بازداشت خودسرانه و دسته‌جمعی پکن قرار دارند. مجلس عوام در طرحی در سال ۲۰۲۱ از رفتار حزب کمونیست چین تحت عنوان نسل‌کشی یاد کرد.
آقای توهتی ضمن تشریح تماس تلفنی پلیس با او برای اعلام خبر مرگ مادر و دو خواهرش، گفت هزینه‌ای که باید برای وکالت بپردازند بسیار هنگفت است. این تماس تنها چند هفته پیش از رأی‌گیری مجلس عوام درباره طرح اسکان مجدد ۱۰هزار اویغور صورت گرفت. او در ادامه گفت که مادرش در سن ۷۶ سالگی در اردوگاه کار اجباری از دنیا رفته بود.
